Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 18

Νομίζω πως είχε περάσει περίπου μισή ώρα και εμείς καθόμασταν σε ένα παγκάκι με μένα να έχω το κεφάλι μου στον ώμο του. Ήταν τόσο ωραία. Με τον Αχιλλέα δεν ένιωθα ποτέ έτσι. Με τον Λούκας είναι τελείως διαφορετικά και μου φαίνεται περίεργο.

<<Δεν είσαι καλά. Πες μου τι έχεις.>> μου είπε και δυστυχώς χάλασε τη σιωπή. Δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να του τα πω αλλά για ένα παράξενο λόγο νιώθω τόσο οικεία μαζί του.

<<Πρώτον σήμερα το πρωί έμαθα ότι ο μπαμπάς μου απατάει την μαμά μου και σαν να μην έφτανε αυτό πριν μισή ώρα μου ανακοίνωσε ότι θέλει να με παντρέψει με έναν πλούσιο για να εξασφαλίσει την "ευτυχία" μου. Δηλαδή όσο πάει με απογοητεύει αυτός ο άνθρωπος. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχουμε το ίδιο αίμα.>>

Η αλήθεια είναι πως περίμενα να με κοιτάει γεμάτος απορία μ'αυτά που ξεστόμισα αντιθέτως έκανε λες και είναι απόλυτα φυσιολογικά.

<<Και μένα ο μπαμπάς μου απατάει την μαμά μου και δυστυχώς το ξέρει όμως δεν κάνει κάτι.>>

<<Γιατί δεν φεύγει?>>

<<Γιατί εμείς έχουμε βασιλεία και ο "Βασιλιάς" δεν την αφήνει. Τα βράδια πίνει σε σημείο που ξεχνάει και το όνομά του και την χτυπάει χωρίς να τον νοιάζει τίποτα. Τον σιχαίνομαι.>> είπε και καθόλη τη διάρκεια της αφήγησης του στα μάτια του φαινόταν το μίσος που τον διακατείχε. Ένιωσα σαν να έσπαγε η καρδιά μου. Τι δύσκολα που έχει περάσει. Δεν ξέρω τι να κάνω για να αισθανθεί καλύτερα. 

<<Δεν στα είπα για να με λυπάσαι!>> φώναξε εκείνος βγάζοντάς με από τις σκέψεις.

<<Τι φωνάζεις τώρα??>> είπα νευριασμένα. Δεν το πιστεύω πως μπορεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο από εκεί που θέλω να τον φιλήσω να θέλω να τον δείρω. Έχει μαγικές ικανότητες στο να σπάει τα νεύρα μου.

Σηκώθηκε από το παγκάκι και πήγε να φύγει όμως έτρεξα και μπήκα μπροστά του.

<<Φύγε από μπροστά μου.>> είπε επιτακτικά για να με φοβίσει.

<<Δεν φεύγω.>> είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.

<<Βάζουμε στοίχημα?>> είπε και χαμογέλασε. Ωχ δεν μ'αρέσει καθόλου αυτό το βλέμμα. Κάτι σκέφτηκε και δεν είναι καλό. Δεν γίνεται να υποκύψω δεν θα κάνει ότι θέλει, όχι μαζί μου.

 <<Βάζουμε αγοράκι.>> ναι τώρα θα νευριάσει και δεν φαντάζεστε πόσο το θέλω.