Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 45

Τρέχω όμως ένα χέρι πιάνει το μπράτσο μου και με αναγκάζει να γυρίσω στο μέρος του για να τον αντικρίσω. Για καλή μου τύχη είναι ο Αχιλλέας, ο οποίος φαίνεται λαχανιασμένος και το στήθος του ανεβοκατεβαίνει με τόσους γρήγορους ρυθμούς που αδυνατώ να τους μετρήσω.

<<Είσαι πολύ γρήγορη.>> καταφέρνει να πει ξεψυχισμένος και με κάνει να χαμογελάσω. 

<<Αχιλλέα άφησέ με.>> 

<<Σε καμία περίπτωση.>>

<<Πρέπει να βρω τον Τζακ.>> 

<<Ώστε τώρα τον αποκαλείς με το όνομά του?>>

<<Ναι. Ούτως ή άλλως δεν είναι ο πραγματικός μου μπαμπάς και να ήταν δεν του αξίζει αυτός ο τίτλος.>> απομακρύνω το χέρι μου από τη λαβή του και κάνω δυο βήματα προς τα πίσω. Θέλω να έχω κάποια απόσταση για να μπορώ να του ξεφύγω εφόσον δεν μου αφήσει άλλη επιλογή.

<<Όχι μικρή. Ούτε να το σκέφτεσαι ότι θα καταφέρεις να την σκαπουλάρεις.>> λέει εκείνος σαν να διάβασε τη σκέψη μου ή μάλλον καλύτερα τις πράξεις μου. Εγώ πεταρίζω ναζιάρικα τα μάτια μου και παίρνω ένα αθώο ύφος που τον κάνει να λυγίσει για λίγο.

<<Αχιλλέα σε παρακαλώ. Άφησέ με.>>

<<Δεν πρόκειται.Όχι σ'αυτή την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι.

<<Τί εννοείς?>>

<<Είσαι καταρακωμένη. Σε πλήγωσε και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ο θυμός και θλίψη πηγάζουν από την ψυχή σου και δεν θα καταφέρεις τίποτα άλλο από το να σκοτωθείς. Δεν λογαριάζει ότι κάποτε σε μεγάλωσε και έπαιζε μαζί σου. Ότι σε προστάτευε από τα αγοράκια και με ήθελε για προστάτη σου και αργότερα για άντρα σου. Όπως είδες και μόνη σου όλα αυτά τα έχει ξεχάσει και δεν θα διστάσει να σε σκοτώσει. Γι'αυτό Άρτεμης εγώ προσωπικά δεν θα σου επιτρέψω να αυτοκτονήσεις. Γιατί για απόπειρα αυτοκτονίας μιλάμε.>>

Τον κοιτάζω και η αλήθεια είναι πως δεν του αντιστέκομαι άλλο. Ξέρω πως όλα αυτά που μου είπε είναι η πραγματικότητα και ο Τζακ δεν ενδιαφέρεται για τα 18 χρόνια που περάσαμε μαζί. Δεν τον νοιάζει αν εγώ τον λάτρεψα σαν πατέρα μου ούτε αν αυτός με ένιωσε κάποτε ως πραγματική του κόρη. Ή μπορεί και να μην το αισθάνθηκε ποτέ αυτό. Κατέβασα το κεφάλι μου και προχώρησα στο γκρεμισμένο παλάτι. Στην σάλα υπήρχαν μόνο κάτι τρομοκρατημένοι υπηρέτες και προσπαθούσαν να συμμαζέψουν κάπως αυτό το χάος που επικρατεί εδώ μέσα.