Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 8

Όχι δεν μπορεί. Πάλι αυτός μπροστά μου. Τι δουλειά έχει αυτός εδώ??
Το μόνο που καταφέραμε να πούμε και οι δύο ήταν <<Εσύυυ???>>

Εκείνος πήρε τα χέρια του από την μέση μου κι απομακρύνθηκε λίγο.
<<Τί κάνεις εσύ εδώ?>> τον ρώτησα.
<<Εγώ τί κάνω εδώ ή εσύ?? Αν και νομίζω πως κατάλαβα. Κάποιος από την οικογένειά μου σε βρήκε και τώρα θα σε φυλακίσουν να φανταστώ>> είπε με ένα αλαζονικό ύφος.
Αααα εγώ αυτόν θα τον σκοτώσω και μετά δικαίως θα μπώ στο βρωμο κελί τους.

<<Λάθος μάντεψες! Με βρήκε ο πρίγκηπας με ερωτεύτηκε και τώρα θέλει να με κάνει την πριγκήπισσά του.>> είπα και ήμουν τόσο πειστική που μέχρι κι εγώ το πίστεψα για λίγο.

Εκείνος με κοιτούσε με απορία και με ρώτησε <<Αλήθεια?>>
Τον πλησίασα με ένα πονηρό χαμόγελο και είπα << Φυσικά..... και ΟΧΙΙ>> στην τελευταία λέξη φώναξα παραπάνω.

Έπιασε γερά το μπράτσο μου και με κόλλησε στον τείχο. Ήρθε κολλητά πάνω μου και πλησίασε το στόμα του τόσο κοντά μου που είχα κοκκινήσει.

Μερια Λούκας

Πόσο με τρελαίνει αυτή η κοπέλα. Το βλέπω στα μάτια της με φοβάται κι έχει δίκιο. Αυτά τα υπέροχα πράσινα μάτια της σε μαγεύουν. Στον κόσμο μας δεν έχει κανείς αυτο το χρώμα ματιών. Είναι τόσο όμορφα. Τι λέω Λούκας ξύπνα αγόρι μου.

<<Σε μένα θα προσέχεις πως μου μιλάς συννενοηθήκαμε?>> της φώναξα και δεν φάνηκε να ταράζεται.

<<Πρώτον άφησε το χέρι μου. Και δεύτερον να ξέρεις πως δεν είμαι το κοριτσάκι που κάνει ότι της λένε. Για την ακρίβεια κάνω πάντα το ανάποδο.>> είπε και τράβηξε το χέρι της σπρώχνοντάς με από κοντά της. Έκανε νόημα στην υπηρέτρια κι έφυγε στο κελί της.

Αν είναι δυνατόν ποιός τη βρήκε και τώρα θα την έχω μέσα στα πόδια μου. Πάω στην αίθουσα του θρόνου να ρωτήσω.

Καθώς περπατούσα είδα στον διάδρομο την Τζέρα.
Ωχ θα μου τα πρίξει πάλι.

<<Γειά σου πριγκηπόπουλο.>> είπε και με φίλησε στο μάγουλο. Εγώ έπιασα το χέρι της και την έσπρωξα.
<<Κόφτο!! Εμείς οι δύο τελειώσαμε.>>
<<Μωρό μου εγώ δεν τελείωσα μαζί σου. Η δική μας ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Θα ξαναγίνεις δικός μου να το θυμάσαι.>> μου έκλεισε το μάτι κι έφυγε στο δωμάτιό της.

Πόσο μου την σπάει. Απορώ πως ερωτεύτηκα αυτό το πράμα. Είναι μια σκύλα που το μόνο που την νοιάζει είναι να κοιμάται κάθε μέρα με κάποιον της οικογένειας. Τέλος πάντων ας πάω να μάθω για την άλλη κοπέλα.