Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 52

Έχω μείνει στήλη άλατος μονάχα να τον παρατηρώ από πάνω μέχρι κάτω κι ύστερα άθελά μου εστιάζω στον διπλανό του άντρα που δεν με εκπλήσει και τόσο πολύ. Ένα μέρος μου το ήξερε πως κι αυτός θα συνεργάζεται με την κακιά τάξη αυτού του πλανήτη, κι ας θέλει να τον εξαλείψει.

<<Ερνέστο και εσύ συμμετέχεις σε κάτι τόσο απαίσιο?>> τα λόγια μου βγαίνουν με απογοήτευση με σκοπό να επηρεάσουν την κρίση του, πράγμα που το διακρίνω μέσα στα μελί του μάτια. Φαίνεται αλλαγμένος από την τελευταία φορά που τον είχα δει. Πλέον τα μαλλιά του είναι πιο σκούρα και το σκουλαρίκι που υπήρχε στο αυτί του δεν υπάρχει πια. 

<<Αναγκάστηκα.>> κουνάει άηχα τα χείλη του για να το καταλάβω μόνο εγώ κι αυτό μου προκαλεί αγωνία και περιέργεια συνάμα, για το τι μπορεί να του έχει κάνει ο Τζακ.

<<Τί του έκανες Τζακ?>> ρωτάω εκνευρισμένη και στρέφω όλη μου την προσοχή στον παλιό μπαμπά μου. Πόσο χαίρομαι που δεν με έχει γεννήσει αυτό το τέρας.

<<Εγώ τίποτα. Μόνος του το προκάλεσε.>>

<<Ποιό πράγμα?>> φωνάζω χάνοντας την υπομονή μου. Πρέπει να τελειώσω μαζί τους και δεν έχω άλλη αντοχή για να περιμένω το πότε θα αποφασίσουν να μας τα ξεφουρνίσουν όλα. Χρειάζομαι απαντήσεις και θα τις πάρω με κάθε κόστος.

<<Σκότωσε όλη μου την οικογένεια.>> τα μάτια του βουρκώνουν, τα χείλη του σχηματίζουν μια ευθεία γραμμή καθώς τα πιέζει προς τα μέσα για να καταπνίξει την οργή του. Εγώ από την άλλη καλύπτω το στόμα μου με την παλάμη μου και πεταρίζω τα βλέφαρα μου για να χωνέψω αυτά που μόλις ξεστόμισε. Δεν τους συμπαθούσα, εκτός της μαμάς του, όμως δεν του άξιζε αυτό. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πάρει τις ζωές των ανθρώπων που σε μεγάλωσαν. Η συμπόνια μου είναι εμφανής στα πράσινα μου μάτια και προσπαθώ να του το δείξω όσο πιο πολύ μπορώ. Εκείνος τοποθετεί το χέρι του στην καρδιά του για να με ευχαριστήσει για το ενδιαφέρον όμως ξέρω πως αυτό δεν είναι αρκετό. Θέλω να τρέξω και να τον σφίξω στην αγκαλιά μου αλλά δεν βρίσκεται στην δικιά μας πλευρά είτε είναι με την θέληση του είτε χωρίς την συγκατάθεσή του. Δεν μου επιτρέπω να δείξω την αδυναμία μου.

Στρέφω όλη μου την προσοχή στον Τζακ και η αηδία κάνει την εμφάνισή της στο πρόσωπό μου.

<<Δεν το ήθελα κόρη μου πίστεψέ με.>> η λέξη κόρη μου ακούγεται τόσο βρώμικη από το στόμα του πλέον.