Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 25

Μόλις επέστρεψα σπίτι δεν χαιρέτησα κανέναν κι ανέβηκα πάνω στο δωμάτιό μου. Έπεσα ατσούμπαλα στο κρεβατάκι μου με το πρόσωπο χωμένο στα πολλά ροζ μαξιλάρια μου. Οι σκέψεις μου με κατέκλυσαν και δεν άκουσα την μαμά μου που τόση ώρα χτυπούσε την πόρτα μου για να της επιτρέψω να μπει. Χωρίς να πάρει την έγκρισή μου μπήκε μέσα, έκατσε δίπλα μου κι άρχισε να χαιδεύει με στοργή τα μαλλιά μου. Αχ πόσο την αγαπάω και παρόλα αυτά την αφήνω να ζει με έναν άντρα που την απατάει. 

Γύρισα και την κοίταξα με ένα ύφος που έδειχνε πόσες τύψεις νιώθω. Μπορεί και να το κατάλαβε όμως δεν θα ήξερε στα σίγουρα τον λόγο.

<<Αγάπη μου τι έπαθες?>> με ρώτησε και η ανησυχία στα μάτια της ήταν μεγάλη. Γαμώτο είναι ο μοναδικός άνθρωπος που δεν θέλω να στεναχωρώ και να δείχνω πόσο σκληρή έχω γίνει. Με όλες αυτές τις σκέψεις δάκρυα άρχισαν να κυλάνε στα μάγουλά μου. Η αλήθεια είναι πως έχω να κλάψω εδώ και τέσσερα χρόνια. Εκεί πέρα δεν μας το επέτρεπαν διότι έλεγαν ότι δείχνει αδυναμία κι είχαν δίκιο. Όμως δεν με νοιάζει είναι η μαμά μου και έχω ανάγκη την φροντίδα της. Έκλαιγα με λυγμούς κι αυτή μου έλεγε ότι όλα είναι καλά και να ηρεμήσω.

<<Μαμά τον είδα.>> είπα μέσα στους λυγμούς μου. Με κοίταξε με ένα ύφος απορίας και μετά κάτι την έκανε να το καταλάβει.

<<Τον Λούκας?>> ρώτησε και μόνο που άκουσα το όνομά του η καρδιά μου έτρεμε σαν τρελή. Ηλίθια καρδιά σταμάτα να κάνεις έτσι εγώ δεν έχω αισθήματα γι'αυτόν, όχι πια.

<<Ναι αυτόν τον ηλίθιο.>> είπα κι έφυγα από την αγκαλιά της καθώς οργή με διαπέρασε. Τον μισώ!! Με χώρισε με τον χειρότερο τρόπο και δεν θα του το συγχωρέσω ποτέ γι'αυτό.

<<Ψυχή μου γιατί είσαι με τον Ερνέστο εφόσον είσαι ακόμα ερωτευμένη μ'αυτό το αγόρι.?>>

<<Δεν είμαι ερωτευμένη με εκείνον. Τον Ερνέστο αγαπώ.>> ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου και σηκώθηκα να το πάρω από το άσπρο μου γραφείο το οποίο είναι τοποθετημένο δίπλα στο παράθυρο γιατί πάντα μου άρεζε να βλέπω έξω τον κόσμο.

Στην οθόνη έγραφε το όνομα Μέγκαν. 

<<Ναι.>> είπα όταν το σήκωσα.

<<Έλα γλυκιά μου θα έρθεις για καφεδάκι αύριο στις δέκα? Θα είναι και ο Αχιλλέας.>>

<<Εμ Μέγκαν δεν έχω και πολύ όρεξη.>> 

<<Δεν ακούω κουβέντα έχουμε καιρό να βγούμε. Στο γνωστό.>> είπε και το έκλεισε πριν προλάβω να της αρνηθώ.