Ξέχνα τις προκαταλήψεις και ζήστο!

Κεφαλαιο 27

Ο μπαμπάς μου ήταν εξοργισμένος και δεν ήξερα πως να τον ηρεμήσω. Μπορεί να μου την δίνει κάθε φορά όμως τώρα έχει δίκιο.. Είναι γήινη και οι δικοί της θέλουν να μας καταστρέψουν όμως αυτή δεν είναι ίδια μ'αυτούς και θέλει να μας βοηθήσει. Το ξέρω!

<<Μπαμπά καταρχήν χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου κι άσε με να σου εξηγήσω.>> είπα με χαμηλό τόνο. Δεν ήθελα να τον εκνευρίσω παραπάνω κι έτσι προτίμησα για πρώτη φορά να κρατήσω την ψυχραιμία μου απέναντί του.

<<Λούκας δεν θέλω να μου εξηγήσεις τίποτα!! Αυτή η γήινη ή θα εξοριστεί από το σπίτι μας ή θα καταδικαστεί σε θάνατο. Δεν έχω να ακούσω καμία άλλη δικαιολογία!>> φώναξε και τότε δεν άντεξα άλλο. Μπήκα μπροστά της και τον κοίταξα με άγριο βλέμμα πράμα που τον έκανε να μείνει ακίνητος στην θέση του και να μην την πλησιάσει άλλο.

<<Η Άρτεμης θα πάθει το οτιδήποτε μόνο πάνω από το πτώμα μου!!!>> φώναξα και τον κοιτούσα χωρίς να παίρνω τα μάτια μου από πάνω του. Ήθελα να του δείξω ότι είμαι ικανός για τα πάντα. Δεν τον φοβάμαι. Ποτέ δεν τον φοβόμουν!

<<Μπαμπά ο Λούκας έχει δίκιο. Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει πρώτα η Άρτεμης και μετά αποφασίζουμε.>> είπε ο γελοίος αδερφός μου και κράτησε τον μπαμπά από το μπράτσο για να του δώσει σημασία. Πόσο μου τη δίνει! Θέλει πάντα να φαίνεται ο καλός και υπάκουος γιός. Χέστηκα δεν έχω ανάγκη κανέναν τους!!

<<Ναι μπαμπάκα άκου το γλυφτρώνι.>> είπα με όση ειρωνεία διέθετα.

<<Ωραία περάστε μέσα για να συζητήσουμε.>> είπε ο μπαμπάς και κατευθύνθηκαν όλοι προς την αίθουσα του θρόνου. Εκείνη καθόταν ακόμα από πίσω μου και φαινόταν φοβισμένη και αγχωμένη. Από τότε που την είχα ξανά δει δεν μου είχε δείξει ποτέ τον φόβο της. 

<<Δεν θα έρθεις?>> την ρώτησα όσο πιο γλυκά μπορούσα και την είδα να ξετυλίγει τα δάχτυλά της και να με κοιτάει μ'αυτά τα υπέροχα πράσινα ματάκια που ερωτεύτηκα. Αχ θέλω να την φιλήσω όμως δεν γίνεται όχι με την γυναίκα μου και την οικογένειά μου να είναι εδώ. 

<<Λούκας αν με σκοτώσουν?>> είπε και τρόμος κατέκλυσε τα μάτια της. Την πλησίασα περισσότερο, έπιασα τρυφερά τα χέρια της και <<Όσο είμαι δίπλα σου δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα.>>

Ξαφνικά άρπαξε τα χέρια της βίαια από τα δικά μου κι απομακρύνθηκε από κοντά μου. Τί παθαίνει?????