De Escorte {COMPLETED}

5

Wat moet ik aantrekken? Raadeloos stond ik voor mijn kleerkast. Ik had kleedjes, broeken, rokjes alles en toch kon ik niet kiezen. Naar de winkel gaan had geen zin, die waren gesloten. Langzaam wer het donkerder. De zon was nog niet onder maar de stralen verdwenen de diepte in.

Ik nam twee kleedjes uit de zwarte kast. "Oké, ik heb de keuze tussen zwart of blauw. Het zwarte is sexy maar casual. Het blauwe straat zekerheid uit, maar is ook schattig." Ik analyseerde de beide kleedjes, maar koos uiteindelijk toch voor het zwarte kleedje.
Waar zou Steve me mee naar toe nemen? En waarom deed ik het ook? Ik had op voorhand nee gezegd, maar hij wilt...mij. Wat hij daarnet voor me deed was lief. Zoiets had ik niet verwacht. Hij was een rijke...hele rijke zakenman. Naar London, Spanje, Italië en Noorwegen gaan was niets gratis. Wat zou hij voor werk doen? Dingen verkopen? Ik ging het hem vragen tijdens het diner.

                                                                                            *

Ik liet de taxi-chauffeur het adres zien en hij knikte. De motor sloeg aan en zijn meter sprong op. "Hoe lang is het ongeveer rijden?" De chauffeur wees naar de gps. "20 minuten, oké" De rit was spannend. Welk restaurant? De hele rit lang zat ik na te denken of ik de juiste beslissing had genomen. "Dat is dan 20 euro." Zijn we er al? Ik keek naar de gekleurde achtergrond. Meteen viel mijn oog op het meest verlichte huis. Ik stapte uit en betaalde de ongeduldige chauffeur. Een paar mensen stonden buiten te roken en keken me even aan. Ik lachte vriendelijk en ze babbelden weer verder. "Je bent er toch!" De stem kwam van achter mij. Glimlachend draaide ik me om. Hij bestudeerde mijn outfit en knikte blij. "Je ziet er prachtig uit." Hij nam me mee naar binnen. Niet veel verderop stond er een gewone tafel met kaarslicht. Op de porseleinen borden lagen roze servetten. Het bestek lag juist volgens de 'code' en we hadden voldoende plaats

"Ik twijfelde of dat je wel zou komen." Ik haalde het ticket van de taxi erbij. "Sorry daarvoor, mijn taxi was laat." Luisterend stak hij zijn hand in de lucht en een ober kwam meteen aangesneld. Het leek wel alsof hij macht had over iedereen. "Meneer?" Hij haalde zijn gouden pen tevoorschijn en noteerde onze gerechten. "Goede smaak heb je. Ah, als je mee gaat, het vliegtuig naar onze eerste bestemming vertrekt om 12 uur dus ik ga ongeveer om 9 uur naar daar vertrekken." , en hij knipoogde. Ik wist wat hij vanavond van plan was. Al die lieve dingen die hij zei, hij probeerde me echt mee te krijgen op die zakenreizen.

"Steve, geef me nu echt een reden waarom je mij mee wilt. Al die lieve dingen dat je zegt, ik weet dat je zo meent, maar waarom in hemelsnaam ik? Er lopen nog miljoenen vrouwen rond." Hij keek naar zijn glas wijn en wilde precies niet antwoorden. "July, het is al de derde keer dat je dit vraagt! Ben ik niet duidelijk genoeg! Tasha zei zelf dat je al één keer hebt afgewezen, 300 euro is veel geld hoor." Hij werd een beetje kwaad...hij had een punt. "Shhtt! We discussiëren het buiten wel." , fluisterde ik toen ik een paar ogen zag kijken. Hij dronk van zijn glas en glimlachte naar de vrouwelijke ober die het eten bracht. Jaloers was ik helemaal niet. Ik weet gewoon niet of ik moet meegaan. Kiezen voor een leuk en misschien gevaarlijk avontuurtje, of alleen thuis blijven en netflix kijken.

                                                                                                    *

"Dankje voor het eten." Hij was al wat gekalmeerd en leek het argument van daarnet vergeten te zijn. "Ik breng je wel naar huis." Dat liet ik me geen tweede keer zeggen. Nu nog een taxi nemen naar de over kant van het kanaal. "Is het deze afslag?" Ik knikte en reed op de brug die leidde naar de overkant. "Je woont toch niet boven één of andere club?" Gelukkig niet. "Nee hoor, gewoon een flatje." Tijdens de rit probeerde hij een gesprek te starten, maar ik was moe. Ik liet mijn ogen toe vallen en geen 5 minuten later... "Wakker worden!" Steve gaf me een lichte duw en ik sprong recht. "Euh... dankje!" Vlug stapte ik uit. Nu leek alles goed te gaan. "En? Heb je erover nagedacht?" OMG, nee, tijdens een rit van 20 minuten. "Steve! Ik laat wel iets weten alsjeblieft zeg." Ik wilde naar binnen gaan maar hoorde hem luid zingen. "Weet je wat, het hoeft niet meer. Ik ga gewoon iemand anders zoeken die niet zaagt en die het geld wel wilt aannemen!! Godverdomme!" Hij stapte in zijn auto en startte de auto. Zwijgend liep ik naar boven en smeet de deur dicht. Eerst dacht ik dat hij weg was, maar toen ik uit het raam keek zag ik hem net wegrijden. "SHIT! Nog nooit heb ik zo'n domme fout gemaakt. JULY, 300 EURO PER DAG LAAT JE TOCH NIET ZOMAAR LIGGEN!" Ik legde me neer op bed en viel in slaap...