De Escorte {COMPLETED}

40

"Wakker worden!" Leona was in mijn loft geraakt. Ik stond op met koppijn. Die jenever van gisteren was goed naar binnen gegaan. "Ik heb toch vrij?" Leona werd rood en knikte. "Sorry, vergeten, die alcohol van gisteren..." Ik lachte en ze ging terug naar beneden. Plots ging mijn telefoon. "Hallo, met July?" Ik nam op. "Hallo, met Lorenzo van bij de wijnbar." Ik sprong recht. "Hoe kom je aan mijn nummer?" Hij lachte. "Dat maakt niet uit. Kom je over een uurtje naar hier?" Ik stemde toe en kleedde mij aan. Ik liep naar buiten en greep wat eten mee voor onderweg. 

Ik stak de straat over en ging zoals gisteren dieper het dorpje in. Na een kwartiertje kwam ik terug bij het hotel uit. "Pff!" Ik negeerde het hotel en liep naar rechts. De wijnbar was nog gesloten maar de kelderdeur stond open, net als gisteren. "Lorenzo?" , riep ik in de zaal. Hij verscheen vanachter een spiegel en hield iets vast in zijn rechterhand. Het was een rood satijnen kleedje. De hakken stonden voor mijn neus. "Komaan, pas!" Hij draaide zich om en wanneer ik teken deed dat hij terug mocht kijken, stond hij stil. "Je bent prachtig!" Ik begon te blozen. "Wat was nu je voorstel van gisteren?" Lorenzo kuchte en we zetten ons neer. "Mijn partner is ziek en ik heb tijdelijk vervanging nodig. Elke woensdag en vrijdag avond moeten we gaan dansen in hotels en restaurants." Ik knikte. "Zou jij willen meedoen, als dat past?" Ik dacht na want ik werkte ook nog, maar volgens mij vond Leona het goed. "Ik doe het!" Hij juichte en startte meteen de muziek. Sinds ik die cursus met Steve had gevolgd, had ik al een flinke voorsprong en veel oefenen kwam er niet aan te pas. We waren klaar om 15u en voor ik het wist stond ik terug buiten aan de wijnbar.

Ik wandelde terug naar de bar. "Elena?" Achter mij hoorde ik een stem. Ik draaide mij om en stond oog in oog met Giovanni Del Castro. "Giovanni?" Hij glimlachte. "Ik zocht je in de bar, maar Leona zei dat je weg was." Ik legde een lok achter mijn haar. "Ik wilde je mee uiteten vragen." Ik stond te trippelen op mijn tenen. "Ik ga heel graag mee!" Hij knikte en wandelde samen met mij naar de bar. "Waar gaan we eten?" Het was een verrassing. "Zorg dat je om 20u buiten aan de bar staat, ik kom je halen." Ik knikte en gaf hem een kusje op zijn zachte wang. 

                                                                                                    *

"Wat moet ik aan doen?" De tijd ging hier zo snel voorbij. Het was tien voor acht en ik had nog niets aan. "Shit, shit!" Ik kieperde heel mijn valies om en uiteindelijk vond ik het kleed dat ik ook aan had bij Steve. Het deed mij niets en ik deed het snel aan. Ik ruimde alles op en spoot wat parfum. Niet veel later hoorde ik beneden een auto toeteren. Ik snelde naar beneden, maar voor dat ik het wist werd ik gegrepen bij de arm. "July, wees voorzichtig." Leona keek mij aan. "Ik weet niet hoe jij Del Castro hebt verleid, maar geniet er van." Ik gaf haar een hand en deed de deur open. Giovanni zat in een rode cabrio. "Goede avond!" Hij opende de deur voor mij en ik stapte in. "Klaar?" Ik knikte en we reden weg. Giovanni reed niet in het dorp maar reed de berg af, de weg naar het strand. Plots reden we voorbij het kleine terrasje waar ik en Steve elkaar voor het eerst verliefd aankeken. "We zijn er bijna!" Hij stopte voor een chic restaurant en parkeerde de auto. Ik stapte uit en we namen elkaar vast. "Meneer Del Castro, welkom. Uw tafel staat al klaar." , zei een vriendelijke ober. Hij begeleidde ons naar een tafel tegen het raam met zicht op het strand en de rotsen. "Het ziet er zo duur uit." Hij pufte. "Alles voor jou." Hij bekeek de kaart en keek me af en toe recht in de ogen aan.

Ons eten stond al op tafel en de wijn ging snel naar binnen. "Elena, heb je ooit iemand gehad in je leven. Want je bent nog tamelijk jong." Ik knikte en dronk van de wijn. "Er was ooit iemand, maar...hij bedroog mij." Giovanni luisterde aandachtig. "We waren zo gelukkig samen, het was mijn eerste serieuze relatie." De wijn werd opnieuw en opnieuw ingeschonken. "Laten we gaan. Ik breng je naar huis." Ik schudde mijn hoofd en zei: "Kunnen we niet even op het strand gaan wandelen?" Hij betaalde en stemde toe. "Perfect voor mij." We stonden recht en liepen naar de deur. Vlak voor dat ik de deur open deed rook ik een parfum die mij heel bekend voorkwam. Het was zo die typische sterke geur die ik ergens van kende. Ik keek rond maar zag niets vreemd. Mijn oog stopte even op een man in kostuum die helemaal alleen aan tafel zat. Voor zijn stoel stond een zwart tasje. Ik kon zijn gezicht niet zien, maar hij kwam mij zo bekend voor. Giovanni trok mij mee. De man stond op maar ik kon hem net niet zien...