De Escorte {COMPLETED}

14

Toen ik in het pashokje stond mocht Steve mij nog niet zien. BIEP BIEP! Ik hoorde hoe Steve zijn gsm opnam. "Wat? Vanavond? Oké" Ik bekeek mijzelf in de spiegel en bewonderde mijzelf. De zwarte v-hals stond mij perfect en met de schoenen van gisteren zou het een perfecte match zijn. Steve legde af en ik deed het kleedje vlug uit. "Hey, July. Ik ben net gebeld door Harold. Hij wilt dat ik iets vroeger ga naar het galabal, hij moet mij aan iemand voorstellen." Ik stak mijn hoofd uit het gordijn en zei: "Oké, stoort het als ik dan later kom met Emilio en zijn vrouw?" Steve knikte en ik ging betalen. "Ik ben wel benieuwd naar het kleed." Hij keek op zijn horloge. "We hebben nog net genoeg tijd om iets voor mij te kiezen." Ik trok Steve mee naar een andere winkel. Toen we gisteren waren gaan shoppen had ik iets moois zien hangen. "Hier is het!" Deze keer voelde Steve warm aan. Hij was op zijn gemak. Traag keek ik rond en zag het hangen. "Oké, het is een zwarte broek en een iets lichtere zwarte vest... En daarbij doe je dit lichtblauwe hemd aan." Hij was blij met de keuze en ik liet hem passen. We hadden afgesproken om elkaar nog niet te zien. Zo was het spannender op het gala. "Het is perfect." Hij kwam terug naar buiten en ging betalen. "Bedankt." Steve gaf me een vriendelijke glimlach. Toen we buiten stonden keek hij op zijn horloge. "We gaan misschien beter naar het hotel, daar zullen we wel iets op de kamer laten bestellen."

                                                                                                 *

Terug aangekomen in het hotel stapten we de lift in. Even kwamen alle herinneringen van gisteren terug naar boven. Eigenlijk was het best wel grappig. Bij de gedachte zelf begon ik te grinniken. "Wat scheelt er?" , "Ik moest gewoon aan gisteren denken toen als je zo dronken was." Hij gaf me een kleine por en de lift ging open. Steve haalde de gouden sleutel uit zijn jaszak en maakte de deur open. Ik liep naar binnen en rook zijn geur. Zo'n typische geur. "Hier staat het eten. Kies maar!" Op de witte kast stond een telefoon. "Met de receptie?... Ja, ik zou graag nummer 2, 33, 12 en 5 hebben alstublieft...in kamer 333." Ik hing op en zag Steve kijken. "Je hebt grote honger." Om hem te plagen zwaaide ik met mijn haren en legde de zak met het kleed in op de stoel. "Om welk uur ben je van plan om te vertrekken?" Hij keek op zijn zwarte horloge en zei: "Binnen 2 uur." Ik knikte en stuurde een sms'je naar Emilio. Als Steve om 18u zou gaan, dan ging ik om 20u met Emilio en zijn vrouw. Ik was benieuwd om hun te ontmoeten.

KLOP KLOP! Hongerig deed ik de deur open en bedankte de man. "Eindelijk! Voedsel!" Steve keek toe. Terwijl ik at was hij de hele tijd met zijn gsm bezig. "Scheelt er iets?", vroeg ik. "Ik vertrouw Harold niet, daarnet zo stout in de winkel en nu wil hij de grote held uithangen om mij aan iemand voor te stellen." Ik at verder en Steve begon zich aan te kleden. Het boeide hem niet echt terwijl ik daar zat te eten. Plots stond hij in zijn bloot bovenlijf. Ik moest echt mijn best doen om hem niet te bespringen. Ik hoorde achter mij voetstappen en vervolgens twee sterke handen op mijn schouders. Hij masseerde mij even. Omdat ik zo genoot liet ik mijn bestek vallen. "Oh Steve..." Hij liet me los en zei: "Ik ben door. Hopelijk tot straks, lieveling!" Achter hem trok hij de deur dicht.

Zelf toen hij weg was, voelde ik de afdruk van zijn handen. Aan de klok te zien was het al bijna 18u. "Oké, eerst douchen." Ik had de hele kamer voor mij alleen dus begon ik te zingen. Het warme water liep langs mijn schouder, over mijn borsten, op mijn navel en zo verder langs mijn benen. Van elke druppel warm water genoot ik. De douche was terug vrij en ik begon mijn haren te drogen. "Nu het kleed." Ik keek op de klok. Ik had terug het kleed aan en ik genoot er echt van. Nu was ik er zeker van, ik zal honderden ogen aantrekken. De diepe v-hals sloot zich net boven mijn navel. De hakken van gisteren zaten nog altijd zoals. De make-up volgde en ik belde Emilio op.

Ondertussen bij Steve:

"Eindelijk Steve." Steve kwam aan in een grote balzaal. Langs de linkerkant stond de jazzband en de bar. Iedereen zag er super chic uit. "Ik stel je voor aan Marina." Harold toonde Marina. Een vrouw van zijn leeftijd en blonde haren. Ze was beeldschoon met die gouden jurk die ze droeg. Steve verstijfde en gaf haar een innige zoen op haar hand. Harold grijnsde naar Marina. Die twee hadden een plan. Harold sloop weg en Steve bleef alleen achter met Marina. Ze zetten zich neer en Steve had twee glazen champagne vast. Ze klonken en gingen zo nog even door.

Terug naar mij:

"Dankje Emilio." Ik stapte in de rode auto en groette zijn vrouw. "Steve heeft geluk met zo'n vrouw als jij." Door haar compliment kreeg ik het warm. Emilio legde zijn hand op die van haar en we reden weg. Ik hoopte dat Steve zich zou gedragen. Hij helemaal alleen met allemaal vrouwen. Ik was er niet echt gerust over. "We zijn er." Toen ik uitstapte zag ik flitsen op mij gericht. Verschillende mannen floten van verschillende kanten en ik voelde me even een filmster. Ik ging naar binnen en kwam uit in een grote balzaal. De jazzmuziek weerklonk en mensen dansten en dronken. Mijn ogen zochten de zaal af naar Steve, maar ik vond hem niet. Ietsje verder was er een lange trap. Rustig stapte ik er van af. Bij de laatste trede viel ik bijna tot een sterke arm me tegen hield. "Wel, we ontmoeten elkaar weer." Ik keek recht in de ogen van de man in het museum. "Matt, aangenaam." Hij boog naar voor en ik zei mijn naam. "Zoek je iemand?" Ik knikte, maar mijn oog viel op de rode fluwelen banken. Matt haalde twee glazen tevoorschijn en ik nam het aan. "Bedankt, maar ik moet even gaan." Hij knikte en ik strompelde door de menigte. Door de jazzmuziek kwam ik in de moed. De rode en fluwelen banken vielen meteen op. Zo'n 10 meter voor de banken stond er niemand zodat je een goed overzicht had over de mensen die er neerzaten. Plotseling hoorde ik een bekend iemand lachen. Mijn hoofd draaide naar links en ik zag Steve zitten met een vrouw...