De Escorte {COMPLETED}

12

Het felle zonlicht scheen op mijn oogleden. Ik werd heerlijk wakker in het bed. Binnen was het nog fris. Vrolijk stond ik op maar toen ik het gordijn open trok was Steve verdwenen. Toen ik op zijn bed keek lag er een papiertje. 'Ik ben naar de bakker. X' Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. Niet veel later ging de deur open en hij kwam naar binnen gelopen. Hij keek mij aan. Ik stond voor hem met enkel een t-shirt en onderbroek aan. Hij zette het eten op tafel. Wanneer ik mij neerzette lachte hij en nam mijn beide handen vast. "Ik euh... het spijt mij van gisteren! Je hebt alle redenen om kwaad te zijn." Ik had wel redenen om kwaad te zijn maar hij was te schattig. "Het is oké, zorg dat het geen tweede keer gebeurd."

Gulzig nam hij een hap van de croissant. "Een echte vreter ben jij!" Hij lachte en keek me stil aan. "Wat gaan we vandaag doen?" Ik had geen flauw benul. "Wat wil jij doen?" Hij tikte rustig met zijn vingers op de tafel. "Ik doe wat jij graag doet!" Terug begon ik te blozen. "Oké... laten we...het museum doen!" Steve knikte en zei: "Ik hou ervan!" Mijn mond ging open en ik knikte. "Ik ook!" Het eten begon stilaan op te geraken. "Ik moet eerst het kleed nog terug brengen! Bel ik Emilio?" Steve legde mijn gsm neer. "Hoeft niet, ik heb een Vespa gehuurd voor ons twee." Zo'n klein rood motortje, daar droomde ik van. Om er zo mee rond te rijden in de zomer en in een tropisch land.

We kleedde ons aan en hij liep met mij mee naar beneden. Toen we de deuren open deden zag ik een groene Vespa staan met twee helmen. "YES!" Steve lachte om m'n enthousiasme. "Heb je alles mee?" Ik knikte en zette de helm op. Vervolgende plaatste ik de jurk tussen mijn benen en omarmde Steve zijn buik om er niet af te vallen. "Daar gaan we dan!" Hij duwde de gaspedaal in en we vlogen vooruit. De wind waaide door mijn haren. Af en toe lachte ik eens. Toen we bij de winkel aankwamen wilde Steve niet mee naar binnen gaan. "Kom je niet mee?" Hij schudde zijn hoofd en wees naar Veronica, de verkoopster van gisteren. "Anders gaat ze mij bespringen." Ik stapte naar binnen en gaf de jurk terug. "Dank u, tot een volgende keer?" Ik stak mijn duim op en stapte de winkel uit. "Naar het museum." 

                                                                                               *

Het museum was groot. We kregen een plattegrond van het gebouw. Steve liep wat voor mij terwijl ik langzaam door de donkere gangen liep. Even bleef ik staan voor een schilderij. De felle kleuren trokken mij ongelooflijk aan. De schilder had er veel werk in gestoken, dat zag je door de duizenden kleuren. Een man van mijn leeftijd kwam naast mij staan. "Mooi niet?" Ik knikte. "Wat vind jij van kunst?" Ik bleef recht voor mij kijken en zuchtte. "Het brengt mensen terug bij elkaar." Keurend knikte hij. "Weet je ook waarom mensen schilderen?" Waarom stelde hij zo van die filosofische vragen. "Omdat ze het leuk vinden?" Een kleine lach verliet zijn mond. "Nee,...het is ons enige nabestaan." Toen draaide hij zich om en keek me aan. "Je bent niet van hier?" Ik keek hem voor de eerste keer aan. "Nee, van Amerika." Hij knikte. "Ik ben van London." Toevallig gingen we daar ook naartoe. "Wat doe je in Italië?" Man, stop met vragen stellen. "Euh...gewoon op vakantie." Steve kwam mij redden. "Daar ben je schat!" Hij begroette de man en we liepen weg. 

"Dankje, anders had ik daar nog lang gestaan." Vanuit mijn ooghoeken zag ik de man gluren. "Hij komt van London, hopelijk komen we hem daar niet tegen." Hij gniffelde. "Ik hoop van niet nee." De tijd die we nog spendeerde in het museum deden we samen. Het was fijn om een keer met iemand over kunst te praten. "Laten we gaan eten." We stapten terug op de motor en reden naar een pizzeria in de buurt. "Hmm...pizza, daar krijg ik nooit genoeg van." Vol met honger nam ik een hap. Hij sneed het netjes in stukjes. "Komaan Steve, eet een zoals een echte Italiaan." Ik legde zijn mes en vork weg en nam het stuk pizza. Ik bracht het naar zijn mond. "Mondje open!" Hij lachte en beet een stuk van de pizza. "Wat doen we hierna?" Hij nam zijn gsm erbij. "Vanavond is er een galabal." WAUW! "Denk je wat ik denk?" Ik lachte en trok hem mee naar de winkel straat. "Wacht, wacht ik moet nog betalen!" Steve gooide het gepaste geld op tafel en werd door mij meegesleurd naar de winkelstraat. "Misschien gaan we nu een andere winkel binnen." Steve overhandigde mij terug een nieuwe 300 euro. "Ga maar, ik ga bij de heren kijken." 

Ik liep een mooie winkel binnen en keek wat rond. Toen ik naar de overkant van de straat keek, zag ik Steve zwaaien. PIEP PIEP! Mijn gsm ging af. Ik opende mijn berichten. 'Kom je mij straks helpen met iets uit te kiezen?' Ik antwoordde terug. 'Zeker' Ik zag hem glimlachen. Toen ik we weer omdraaide zag ik een zwarte jurk hangen met een diepe v-hals. Vlug nam ik het en liep naar de pashokjes. Toen ik net in eentje binnen wilde gaan riep iemand: "July?" Ik draaide me om en zag Harold. Ik wilde iets terug zeggen, maar hij duwde mij in een hokje. Zijn hand hield hij rond mijn mond geklemd en met de andere sloot hij het gordijn. "Ik ga duidelijk zijn, ik vertrouw jullie niet. Volgens mij zijn jij en Steve helemaal niet samen!" Ik wist niet wat zeggen. Toen ik zijn hand weg duwde kwam Steve. Hij trok het gordijn open en zag Harold staan met zijn hand op mijn mond. "Wat gebeurt er hier? Sta je mijn vrouw binnen te doen?" Harold liet mij los en nam Steve bij zijn kraag. "Steve geef het toe! Jullie zijn helemaal niet samen!" Waarom maakte Harold van alles zo'n een drama. Steve trok zich weg en kwam dicht tegen me staan. "Sorry schat." Hij knikte en voor dat hij het besefte nam ik zijn gezicht vast en kuste hem. Tot mijn grote verbazing legde hij zijn handen rond mijn middel. Harold rolde met zijn ogen en stapte weg. Steve sloot het gordijn en hapte naar adem. "Is hij weg?" Hij knikte en bloosde. "Ja...sorry hiervoor." Hij nam de jurk en hield hem tegen mijn lichaam. "Die zou je prachtig staan." Ik gaf hem een kleine duw zodat hij buiten het gordijn verdween. "Ik zal hem eens aandoen." ...