De Escorte {COMPLETED}

8

"Welkom aan boort op de vlucht naar Italië. De vlucht zal zo'n 7 uur vliegen zijn. Gelieve u gordels vast te klikken." De hostess sprak door de microfoon. Het was de allereerste keer dat ik in business vloog. De zetels waren groter en je had veel meer ruimte. Op het einde van de gang had je een gordijn waar de anderen zaten. "Wat vind je er van?" Steve keek me aan en nam zijn aktetas. "Perfect!" Hij lachte en deed de tas open. "Even de planning overlopen." Ik knikte en al mijn aandacht ging naar hem. "We komen rond de middag aan. Daar worden we opgewacht door Emilio, onze bestuurder. We eten iets, gaan naar het hotel en pakken alles uit. Vervolgens gaan we in de stad wandelen. Waar wil je naartoe?" Ik keek op zijn kaarten. "Dus... we zitten eigenlijk in de stad Bari?" Hij knikte. "Kunnen we niet gewoon langs de kustlijn wandelen?" Voor Steve was alles perfect. "Super, volgens mij heb ik hierna een meeting met een zakenman. Je moet wel meegaan." Het maakte mij niet uit. "Daarna terug naar het hotel en slapen!" Hij sloot zijn tas en hief zijn raampje naar omhoog.

Even was het stil. Niemand wist iets te zeggen. Hier was het al donker, maar als we in Europa zouden arriveren, zou het middag moeten zijn. Ik zag het al meteen zitten. Het viel me op dat ik zo enthousiast was. Ik wilde ieder moment recht springen en iets uitschreeuwen. Naast mij zat Steve naar buiten te kijken. Op het tv scherm voor mij zag je een landkaart. Ik bestudeerde de stippeltjes die het vliegtuig aflegde. Zonder dat we het alle twee besefte waren en al 2 uren verstreken. Bovenaan stond te tijd aangeduid. Nog 5 uur en dan was ik in het warme Italië. 

De stilte had nu lang geduurd dus stelde ik hem een paar vragen. "Hey, doe je dit eigenlijk vaak?" Hij bekeek me alsof hij de vraag niet had begrepen. "Ik bedoel, meisjes meenemen op reizen?" Hij gniffelde. "Gelukkig voor jou, het is de eerste keer." Een ding begreep ik niet. Waarom was zo'n knappe man single? Volgens mij kon hij elke vrouw krijgen. "Je bent 25 nu, waarom heb je niet gekozen voor een familie?" Het gesprek kwam wat op gang. "Wel, mijn doel was om geld te verdienen, ik heb helemaal niets tegen een familie stichten. Waarschijnlijk ben ik het nog van plan, maar nu wil ik iets nuttig in mijn leven doen. Met het geld dat ik nu bezit kan ik investeren in dingen die andere mensen nodig hebben." Hij ademde. "Bijvoorbeeld, kampen voor arme mensen, voedsel pakketten, misschien scholen laten bouwen,..." Hoe Steve al die dingen zei, het klonk zo... stoer. "Jij misschien?" Het was een stomme vraag. "Steve, ik ben escorte, van de 12 maanden zit ik 10 maanden ergens anders." Hij knikte en gaf toe dat het een redelijk domme vraag was. "En... wat ben je van plan?" 

"Eigenlijk heb ik geen flauw idee, mijn verleden was niet echt leuk dus ik heb er nooit bij stil gestaan. Wel zoals jij zei, eindelijk stoppen met dit werk en een familie stichten." 

"Waarom kan je niet gewoon stoppen?" Ik nam mijn gsm. "In mijn contract staat tot 2025, als het verlopen is, kan je het nog verlengen... Ik ben zo stom geweest om het te doen." Ik zag hem zorgvuldig kijken naar de foto's van het contract. "July, teken nooit een contract als je de kleine letters nog niet hebt gelezen." Ik gaf hem gelijk. "...Kijk, het is nu zo. Hopelijk hou ik het nog 7 jaar vol." 

"Hoe oud ben je misschien?" Dat was wel een lastige vraag. "Wel, mensen schatten mij altijd ouder, maar ik moet 21 worden." Zijn ogen sperde open. "Wow, ik moet zeggen... ik had je ook veel ouder geschat." Ik was misschien wel 20, maar ik kon gerust alles alleen doen. Sinds mijn 18e moest ik al zelf rekeningen betalen. Gemakkelijk was het niet, maar met de juiste hulp ben ik er geraakt. Steve keek terug naar buiten. We vlogen over de oceaan en wolken waren er niet. Het uitzicht was mooi, de blauwe oceaan liet het licht van de maan weerkaatsen op mijn netvlies. "Prachtig niet?" Ik moest hem gelijk geven. Ik liet mijn zetel naar achter glijden en sloot mijn ogen. Vlug plugde ik mijn oortjes in en luisterde naar de muziek. Steve keek me aan en glimlachte zonder nog iets te zeggen...