De Escorte {COMPLETED}

10

Langzaam wandelde ik langs de jurken. "Wilt die zakenman iets specifiek?" Steve dacht na. "Il Casolare is super chic dus doe maar een lang gala kleed." Toen ik achter een rek stond zag ik Steve staan op de trap. Naast hem passeerde een verkoopster. Steve kon zijn ogen niet van hem afhouden. Het maakte mij een beetje...jaloers. Verder schonk ik er geen aandacht aan. Mijn aandacht ging naar de kleedjes. Toen ik terug opkeek zag ik hem naar haar toe lopen en babbelen. WAAROM! Steve en ik hadden niets en toch voelde ik mij er niet goed bij. "Fuck it July!" Ik stapte verder en zag een bordeaux jurk hangen. "150 euro, perfect. Misschien kan ik ook schoenen kopen." Ik nam het kleed en dacht na. Toen ik een verkoper zag lopen hield ik hem tegen. "Excuseer, zou ik een jurk van hier 1 avond kunnen lenen?" Hij knikte en liet mij een papier zien. "Natuurlijk, het zal goedkoper zijn." Onderaan zag ik het bedrag staan, 100 euro. Perfect! Ik wandelde naar de paskamer en de verkoper kwam mee. 

In het pashokje kleedde ik mij uit en bekeek mij even in de spiegel. Ik was trots op mijn figuur. "Laat eens zien?" Ik stapte uit het pashokje en hij keek mij goedkeurend aan. "Perfect, hij staat je gewoon perfect. Wacht even, ik heb een deal." De verkoper liep weg en stapte naar de andere verkoopster die nog altijd met Steve stond te babbelen. "Veronica, er staat een jonge dame in een jurk, weet jij waar de zwarte hakken zijn?" Veronica nam hem mee naar achter. "July?" Steve riep mij. "...Ja?" Ik stond met mijn rug naar hem gedraaid en bekeek mijzelf in de spiegel. "Wauw... ik...euh." Zijn wangen kleurde rood. Veronica kwam terug en zocht naar Steve. Deze keer negeerde hij haar en keek alleen nog maar naar mij. "Hier, bijpassende schoenen." De maat was goed en de schoenen zaten als slofjes. "Ik koop de schoenen en leen de jurk." De verkoper lachte en liet mij betalen. "Goed idee, om de jurk te lenen." Hij keek op zijn horloge. 17u30. Misschien gaan we nu naar het hotel om ons klaar te maken." 

                                                                                              *

"Wie gaat eerste in de badkamer?", vroeg Steve. "Ga jij maar." Hij knikte en liep de badkamer in. Ik was moe en kleedde me uit. Met enkel een beha en onderbroekje aan sloot ik even mijn ogen. Ik sliep niet maar hoorde het water kletteren. Hoe zou Steve eruit zien als hij doucht? Plots stopte het water met lopen. De witte deur ging open en Steve liep naar zijn bed met enkel een handdoek rond zijn middel. Hij had door dat ik er lag en keek me aan. Rustig liet hij zijn ogen over mijn lichaam glijden en grijnsde toen hij me zag liggen. "Hé slaapkop, het is jouw beurt." Zonder goed te kijken stapte ik in de badkamer. "Stond hij nu halfnaakt 10 meter van mij?" , zei ik tegen mezelf. Ik bloosde toen ik eraan dacht. Een goede douch zou mij deugd doen. Met mijn naakte lichaam stapte ik de douch in. Het warme water gleed over mijn lichaam, ik rilde ervan. Ik dacht er over na, Steve stond net een minuut geleden op dezelfde plaats. Toen ik klaar was zei ik: "Fuck!"

"Wat scheelt er?" Ik sloeg met mijn handen tegen mijn voorhoofd. "Euh... mijn handdoek vergeten." Ik hoorde hem van buiten lachen. Plots ging de deur open en ik zat verstopt achter het muurtje van de douche. Mijn hand stak uit en reikte voor de handdoek. "Dankje!" Hij stapte terug weg en sloot de deur achter zich. Nadat ik me had afgedroogd liep ik naar mijn bed met ook enkel een handdoek rondom mijn middel. Tussen de twee bedden hing een gordijn, ik sloot het en liet mijn handdoek gewoon vallen op de grond. Op mijn blote voeten stapte ik naar mijn valies en nam een onderbroekje. Het kleed lag op mijn bed. "Nu nog make-up." Ik was er geen grote fan van, maar een beetje lippenstift, mascara en een lijntje konden geen kwaad. Steve zei dat de zakenman chic wilde, dus ik maakte gewoon een dot met een speldje in. 

"Klaar? Binnen een halfuur worden we daar verwacht en het is nog even rijden." Steve nam een zwarte das en stroopte hem mooi. Ik spoot nog vlug wat parfum en deed rustig het gordijn. Ik zag hem met zijn rug naar mij staan. "Euh...Steve?" Meteen draaide hij zich om en keek mij in stilte aan. "Je...bent... euh...fantastisch!" Ik bloosde en zag hoe hij zijn hand uitstak. "Kunnen we, mijn vrouw?" Hij plaagde mij. Ik nam zijn hand vast en achter ons sloot hij de deur. "Emilio staat buiten." Toen we buiten aankwamen knipoogde Emilio naar Steve. "La donna è bella!" Deze keer verstond ik het. Hij startte de auto en reed weg.

                                                                                                     *

We kwamen aan. Emilio zette ons af en reed terug naar zijn eigen huis. "Oké, voor we binnen gaan. De zakenman houdt van eten dus, als hij vraagt om te bestellen raad je hem de Papardelle stracotto aan." Waarom dat gerecht? Ik had in het vliegtuig gelezen dat de meeste Italianen het eten tijdens te winter. Nu was het puntje zomer. Toen we binnen gingen nam hij vlug mijn hand vast. Harold zwaaide en stond recht. Hij liep Steve voorbij en gaf meteen een zoen op mijn hand. "Mevrouw Hays..." Hij schoof een stoel naar achter en ik zette me neer. "Meneer Sierra, dit is Steve Williams. Steve, dit is Meneer Sierra, hoofd van de staat Italië." Steve gaf hem een hand. "Dag Meneer Sierra, zoals u al weet heb ik de nodige contracten mee. U tekent en wij bezorgen u 1050 chips tegen volgende week maandag." Sierra knikte en las het contract. "Wat houden ze ook alweer in?" Steve was zenuwachtig en ik legde zachtjes mijn hand op zijn knie. Hij kalmeerde en zei: "Ze kunnen gebruikt worden om misdadigers op te sporen, het zijn afluisterapparaten en u kunt er ook mee traceren." Sierra knikte en vond het wel erg interessant. Uit zijn rechter zakje haalde hij een gouden pen en tekende onderaan het papier. "Goed, zullen we nu eten?" Hij knikte en keek dan naar mij. "Mevrouw Hays, wat raad u aan?" Steve keek me aan...