Sa Aking Mga Kamay

Kabanata 46

Kabanata 46: Pamilya

Pakiramdam ko ay sinira ko na ang naging araw namin. Masaya pa ang anak ko habang nag-aalmusal kami ngunit dahil sa nangyare ay mugto na ang mata nito dahil sa pag-iyak. Kahit anong paghingi ko ng tawad dito ay hindi na ito nakikinig sa akin. It broke my heart though but I don't want him to expect anything between me and his dad. 

I look at Markus with my pleading eyes I feel so sorry for ruining the day, feeling so sorry for hurting our son and making him cry. I'm being selfish, thinking only for myself. I feel so wrong that I didn't even consider talking to Markus privately. Maybe I'm just so mad with the entire negative write up about me where I really feel like they want to slap me with the fucking truth. Truth really hurts though but I don't want people to judge me for having a relationship with Markus. I'm a person too, have feelings and can be hurt easily.

Halos si Markus na ang kumausap kay Josh, kahit papaano ay tumigil na nga ito sa pag-iyak. Tahimik na nag-uusap ang dalawa at ni hindi ko maintindihan kong ano ang sinsabi ng ama nito. Basta na lamang kumalma na ang anak ko at umayos na din ang tingin nito sa akin. Kabado na ako at inaamin kung natakot din ako sa magiging reaksiyon sa akin ng anak ko. I don't want him to lose his trust on me.

Gusto kong ipaintindi sa anak ko ang mga nangyayare, gusto kong magpaliwanag sa kaniya. Ngunit kailangang ko munang makausap si Markus para mas magkaliwanagan na kami sa gusto kung mangyare. I already made up my mind, I really need to settle this and Markus must understand that I don't want him in my life.

Katok sa aming pinto ang nagpakalma na sa aming lahat. Maagang panauhin namin si Markus at kahit papaano ay nakahing ako ng maayos.  Matthew greeted us good morning, he seems so happy upon seeing us. He congratulated Markus for the job well done last night. Markus just nodded and excused himself and took our son on his room.

"Josh seems gloomy, is he sick?" Matthew asks me. Umiling na lamang ako dito at iniba ko na lamang ang usapan. I ask him what happened last night. Kahit alam ko naman talaga ang nangyare gusto ko lamang marinig din kung ano ang pananaw nito sa nangyare.

Sinabi nito na naging maayos ang lahat dahil sa ginawang statement ni Markus at sa pagsampa ng kaso pa nito. Naging mas matunog pa daw ang pangalan ni Mayor Fuentes at mukhang mas lumaki pa ang gustong bumoto dito. Hanga din daw siya sa katapangan ni Markus, sinabi pa ni Matthew sa akin na sobrang swerte ko dito.

"How about people's view or their comment about me?" tanong ko na. Gusto kong marinig kung ano ang sasabihin ni Matthew sa akin o ano ang pananaw niya dito. Alam kung puro lahat negatibo ang mga sinasabi sa akin ng mga tao, lahat sila ay hindi sang-ayon sa akin para kay Markus at ikinalulungkot nilang naging bulag si Markus dito.

"They are all jealous to you Virgie." Salita nitong natatawa habang napapailing pa. "Markus really loves you huh. You must ignore those negative write up about you though. Sino ba sila sa buhay mo, kung saan ka masaya dapat doon ka. Markus loves you so much so all their comments can't do anything to change his mind. Those haters are pathetic though, anyways congrats to you I think anytime soon I can hear wedding bells." Dagdag pa nito. Matthew seems so engrossed with the wedding ideas and can't get over how Markus confesses his love to me on the television.   

Napalunok na lamang ako sa sinabi nito, hindi ko inasahan iyon. Halos kumabog ang puso ko dahil sa sinabi ni Matthew. Kagat labi akong napaisip na tama siya at may punto ito. Markus never says anything about the issue, Markus kept fighting for me and pursuing me. He never gives up though and it means I'm the one who's giving up now.

Maya maya ay lumabas na ang mag-ama, nakapagbihis na si Josh ng panglakad. Nagulat na lamang ako ng kinausap nito si Matthew na isama niya muna si Josh. Sinabi niya pang mag-uusap lang kami nito ng pribado at ayaw niyang marinig ng bata ito. Kinabahan na ako doon, kita ko ang mabilis na pagpayag ni Matthew dito. Kumindat pa ito sa akin na para bang may ideya siya sa kung ano ang sasabihin ni Markus sa akin. Markus promise that he will get Josh after an hour. Ngumiti naman si Josh sa ama niya at tumango pa ito, humalik pa si Josh sa aking pisngi at lumapit naman sa kaniyang ama at kita ko ang pagbulong pa nito dito. Hanggang sa nag-paalam na nga si Matthew sa amin at hawak na nito ang anak ko. Somehow I feel so nervous and I don't know what to say or what to expect though.