Ένοχοι

Κεφάλαιο 14

Ο Αντώνης επέστρεψε στο σπίτι του και η Άννα έτρωγε. Ο Αντώνης έκατσε να φάει και εκείνος. Η Άννα πρόσεξε ότι δε φορούσε τη βέρα.
Αν:Έβγαλες τη βέρα;
Α:Ναι.
Αν:Τόσο πολύ θέλεις να χωρίσουμε;
Α:Ναι. Τώρα το κατάλαβες;
Αν:Σ'αγαπάω Αντώνη.
Α:Αλήθεια; Δηλαδή μου έλεγες πάντα την αλήθεια, ας πούμε. Μου ήσουν πάντοτε πιστή;
Αν:Μα πώς;
Α:Πώς τι;
Αν:Τι σου είπαν; Μου υποσχέθηκαν ότι δεν θα σου πουν τίποτα! Γι'αυτό είπα ναι στο σχέδιο.
Α:Ο Ιάσονας δεν είναι γιος μου και ζει. Πώς μπόρεσες;! Μαζεύω τα πράγματα μου και φεύγω. Απαιτώ διαζύγιο.
Αν:Το έκανα για να μη σε χάσω. Συγχώρεσε με.
Ο Αντώνης έβαλε κάποια πράγματα του σε έναν σάκο και έφυγε. Πήγε στο σπίτι του Γιώργου* και της Μαρίας*. Του άνοιξε η Μαρία, η οποία ήταν ήδη 6 μηνών.
Μ:Γεια σου Αντώνη. Έλα πέρασε.
Α:Συγγνώμη που σας γίνομαι βάρος.
Μ:Κανένα βάρος... για μένα, μόνο για τον Γιώργο.
Γ:Ώπα. Έβγαλες τη βέρα; Σοκ.
Μ:Χωρίζεις με τη ξινιόλα; Άντε, καιρός ήταν!
Α:Ναι, γιατί έμαθα ότι ο Ιάσονας δεν πέθανε και δεν είναι γιος μου!
Γ:Ποιος σου το είπε αυτό;
Α:Δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως το παραδέχτηκε.
Μ:Σκύλα!
Γ:Σκύλα δε λες τίποτα. Σε έβλεπε να πενθείς και να γίνεσαι κουρέλι και συνέχιζε να σε κοροϊδεύει.
Μ:Πω πω. Νιώθω τόσο κουρασμένη, θα σας αφήσω τώρα, να πάω να κοιμηθώ.
Ο Γιώργος και ο Αντώνης πήγαν στο γραφείο του Γιώργου. Του είπε όλα όσα συνέβησαν με τη Μαρία. Μέχρι το πρωί έμεινε στο σπίτι τους και μάλλον θα έμενε αρκετές μέρες εκεί.

Η Μαρία έκλαιγε ασταμάτητα. Είχε πάρει μια απόφαση και την είπε στη μητέρα της.
Μ:Δανάη, θα φύγω από την Ελλάδα οριστικά.
Δ:Και θα καταστρέψεις το σχέδιο;
Μ:Μόνο το σχέδιο σε νοιάζει πια; Κανένας άλλος, εκτός από τον εαυτούλη σου, δε σε ενδιαφέρει;
Δ:Έκαναν κακό στον παππού σου και πρέπει να πληρώσουν.
Μ:Δεν αντέχω να είμαι με κάποιον που δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του, μόνο και μόνο για ένα σχέδιο.
Δ:Δε γίνεται να φύγεις τώρα, που το σχέδιο πάει τόσο καλά!
Μ:Είπα στον Αντώνη την αλήθεια για το ποια είμαι.
Δ:Τι έκανες;!
Μ:Καιρός δεν ήταν; Μαμά, είμαι ερωτευμένη μαζί του.
Δ:Με κάποιον παντρεμένο, που σε περνάει τα διπλάσια χρόνια! Εντάξει, τέρμα το σχέδιο. Αύριο δεν θα πας στο σχολείο και μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα έχεις φύγει από την Ελλάδα.
Μ:Το εννοείς;
Δ:Ναι.
Μ:Καληνύχτα.
Δ:Καληνύχτα.

Ο Αντώνης πρώτη ώρα θα είχε το τμήμα της Μαρίας.
Α:Καλημέρα παιδιά. Λοιπόν. Ποιος λείπει; Λείπει η Μαρία. Κατερίνα, μήπως γνωρίζεις αν θα έρθει;
Κ:Όχι.
Α:Δε γνωρίζεις ή δεν θα έρθει;
Κ:Δεν θα έρθει.
Α:Γιατί;
Κ:Γιατί δε θέλει.
Α:Είναι λόγος τώρα αυτός;
Κ:Αυτός μπορεί να μην είναι, αλλά το ότι θα φύγει πάλι στο εξωτερικό, μπορεί να είναι!
Α:ΤΙ;!" σκέφτηκε. "Εντάξει Κατερίνα, ίσως αυτό να είναι το καλύτερο. Ίσως να βαρέθηκε εδώ."
Κ:Όχι δεν είναι! Και δε μπορεί κανένας να της αλλάξει γνώμη.
Α:Εντάξει μην ανησυχείς, δεν θα φύγει.
Κ:Πώς είστε τόσο σίγουρος;
Α:Είμαι. Θα το δεις. Αφού μας αγαπάει. Εννοώ όλους μας και ειδικά τον αδερφό της και εσένα. Λοιπόν, ώρα να ξεκινήσουμε.
Μια άλλη μαθήτρια, η Γεωργία, του είπε:
Γ:Κύριε, γιατί δε φοράτε τη βέρα σας; Χωρίζετε;
Α:Κάπου θα μου έπεσε μάλλον. Ξεκινάμε λοιπόν.

Η Μαρία ήταν στο σπίτι και καθάριζε το δωμάτιο της, όταν βρήκε κάτι να λαμπιρίζει. Ήταν η βέρα του Αντώνη. Αναρωτιόταν πως βρέθηκε εδώ. Μιλούσαν με μηνύματα με την Κατερίνα και η Κατερίνα της έστειλε: Ο κύριος Αντώνης ρώτησε για σένα. Α! Σήμερα δε φορούσε βέρα και η Γεωργία τον ρώτησε και της είπε ότι κάπου θα του έπεσε. ΝΑΙ ΚΑΛΑ! Σίγουρα έχει γκόμενα.
Η Μαρία ετοιμάστηκε για να πάει στο σχολείο. Στην τσέπη είχε τη βέρα του. Την 3η ώρα είχαν πάλι μαζί του. Ο Αντώνης ήταν μέσα στην αίθουσα, όταν την είδε μπροστά του.
Α:Μαρία, ήρθες!
Μ:Ναι, σας έφερα τη βέρα σας, για να μη τη ψάχνετε. Ήταν στο δωμάτιο μου.
Α:Το ξέρω. Την πέταξα όταν τελείωνα μέσα σου. Χωρίζω με την Άννα. Καιρός να κάνω μια καινούρια αρχή.
Μ:Ναι, ναι, να κάνετε. Να βρείτε κάποια που να σας αγαπάει πραγματικά και να μην σας έχει πει ποτέ ψέματα και να την αγαπάτε και εσείς και να..." η Μαρία άρχισε να κλαίει.
Α:Τώρα γιατί κλαις;
Μ:Όχι τίποτα, συγκινήθηκα.
Α:Μάλιστα. Η Κατερίνα μου είπε ότι φεύγεις. Αληθεύει;
Μ:Ο μόνος λόγος που ήρθα εδώ, ήσουν εσύ. Μετά από τα λόγια σου, δε νομίζω πως έχει νόημα να συνεχίσω να μένω εδώ.
Α:Μείνε.
Μ:Να μείνω για τι και για ποιον; Τελειώσαμε, εσύ ο ίδιος το είχες πει, το ξέχασες;
Α:Για μένα. Σου είπα ψέματα, για να σιγουρευτώ αν νιώθεις πράγματι για μένα, όσα λες πως νιώθεις. Μη φύγεις, θέλω να είμαστε μαζί, έστω και στα κρυφά για αρχή. Θες;
Ο Αντώνης τη φίλησε στο στόμα και συνέχιζαν να φιλιούνται αρκετά λεπτά.
Μ:Ναι, θέλω. Υπάρχουν όμως πράγματα που δε ξέρεις.
Α:Να ξέρεις, προσωρινά μένω στο σπίτι του Γιώργου και της Μαρίας. Πρέπει επιτέλους να τα ξεκαθαρίσουμε όλα. Όχι άλλα μυστικά μεταξύ μας, Μαρία.
Το κουδούνι για μέσα χτύπησε.
Κ:Μαρία, ήρθες τελικά!
Μ:Ναι. Δεν ήθελα να κάνω τσάμπα απουσίες. Γιατί δε θα φύγω τελικά.
Κ:Ααα. Αυτό είναι υπέροχο!
Η Κατερίνα την αγκάλιασε. Ο Αντώνης χαμογέλασε.

Το μεσημέρι έφτασε και συναντήθηκαν στο σπίτι του Γιώργου και της Μαρίας. Του είπε όλα όσα ήξερε, εκτός από τη σχέση του Αλέξανδρου και του Δημήτρη. Και εκείνος της είπε τα πάντα. Κατέληξαν να κάνουν πάλι σεξ στο δωμάτιο που κοιμόταν ο Αντώνης.

Η Δανάη ήταν ανακουφισμένη που θα συνεχιζόταν το σχέδιο. Είχε αποφασίσει να φτάσει μέχρι το τέλος και κανένας και τίποτα δε θα τη σταματούσε.