Κεφάλαιο 9

2.4K 80 4
                                    

Η μέρα της αναχώρησης έφτασε. Χωρίστηκαν σε δύο λεωφορεία. Στο ένα λεωφορείο ήταν ο Γιώργος με τον Κώστα, ενώ στο άλλο, ο Αντώνης με την Ειρήνη. Στο λεωφορείο που ήταν ο Αντώνης, ήταν και η Μαρία. Κοιτάχτηκαν.
Ε:Γεια σου Μαρία. Τι κάνεις;
Μ:Καλά, κυρία Ειρήνη.
Ε:Η Μαρία είναι μια πολύ γλυκιά κοπέλα Αντώνη. Φαντάζομαι το έχεις καταλάβει ήδη, μιας και τους κάνεις τις περισσότερες ώρες.
Α:Ναι, είναι όντως. Γεια σου Μαρία." της είπε σοβαρός.
Μ:Γεια σας κύριε Αντώνη.
Α:Τι κάνεις;
Μ:Καλά, εσείς;
Α:Και εγώ.
Υπήρχε αμηχανία, η οποία σταμάτησε να υπάρχει, όταν τους πλησίασε η Κατερίνα, χαρούμενη.
Κ:Γεια σας κύριε Αντώνη και κυρία Ειρήνη. Επιτέλους φεύγουμε και θα περάσουμε σούπερ!
Α:Σας το εύχομαι Κατερίνα. Σε όλους μας το εύχομαι!" είπε και ξανακοίταξε την Μαρία.
Ε:Αντώνη μου, θα βγάλεις ανακοίνωση, εσύ ή εγώ;" τον ρώτησε γλυκά η Ειρήνη.
Η Μαρία τον κοίταξε και ήταν προφανές ότι το "ΜΟΥ" την εκνεύρισε. Μόνο καπνούς που δεν έβγαλε και ο Αντώνης το πρόσεξε και του άρεσε.
Α:Βγάλε εσύ καλύτερα.
Ε:Εντάξει." του είπε, του χαμογέλασε και της χαμογέλασε και εκείνος.
Η Μαρία φανερά ενοχλημένη είπε στην Κατερίνα: Πάμε πάνω να κάτσουμε επιτέλους.
Ανέβηκαν στο λεωφορείο και η μόνη θέση που ήταν κενή ήταν η μπροστινή, απέναντι από εκείνη των καθηγητών. Τακτοποιήθηκαν και μετά από λίγο ανέβηκαν και ο Αντώνης με την Ειρήνη. Σε ένα δεκάλεπτο είχαν ήδη ξεκινήσει.

Η Ειρήνη κολλούσε στον Αντώνη, αλλά δεν της έδινε καν σημασία. Εκείνος έβλεπε, δυο αγόρια που καθόντουσαν πίσω από την Μαρία και ειδικά ο ένας της κολλούσε πολύ. Σε κάποια στιγμή, η Κατερίνα άλλαξε θέση με εκείνο το αγόρι.
"2 μήνες ρε Μαράκι και δε ξέρω τίποτα για σένα. Και μου αρέσεις πολύ. Είσαι ελεύθερη;"
Μ:Λυπάμαι, αλλά έχω σχέση.
Ο Αντώνης μόλις το άκουσε, γούρλωσε τα μάτια του.
"Αλήθεια; Ποιος είναι; Τον ξέρουμε;"
Ο Αντώνης ανυπομονούσε να μάθει λεπτομέρειες.
Μ:Ναι, αλήθεια, αλλά δεν θέλω να μιλάω για τα προσωπικά μου!
"Αλήθεια Κατερινάκι; Τα έχει όντως με κάποιον;"
K:Κάτι είχα υποψιαστεί, αλλά ούτε σε μένα έχει πει, με ποιον.
Ε:Αντώνη, τι έπαθες; Φαίνεσαι αναστατωμένος!
Α:Όχι, τίποτα δεν έχω, κάτι σκεφτόμουν. 
Ε:Αν σε απασχολεί κάτι πάντως, μπορείς να μου μιλήσεις." του είπε και τον χάιδεψε στον ώμο.
Α:Σ'ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν με απασχολεί κάτι.
Ε:Καλά, ό,τι πεις. Δεν σε πιέζω να μου πεις.

Μετά από κάποιες ώρες, σταμάτησαν στην πρώτη στάση.
Η Μαρία πήγε πίσω από το μαγαζί, για να μιλήσει στο τηλέφωνο.
Μ:Ναι μωρό μου, είμαστε στην πρώτη στάση. Ναι και μένα μου λείπεις. Ορέστη; Σήμερα είπα σε έναν συμμαθητή μου ότι έχω σχέση, επειδή μου είπε ότι του αρέσω. Οπότε, το πρώτο βήμα έγινε. Δεν είπα όνομα όμως, γιατί θέλω οι πρώτοι που θα τους το πούμε, να είναι η οικογένεια μου. Εντάξει; Θα σε ξαναπάρω στην επόμενη στάση. Εντάξει;
Ο:Εντάξει μωράκι μου. Καλά να περνάς!
Α:Ώστε Ορέστης; Όντως τα έχεις με κάποιον!
Μ:Τι κάνεις εδώ; Με ακολουθείς;
Α:Ναι, σε ακολούθησα. Στην αρχή νόμιζα πως το έλεγες στα ψέματα, για να τον αποφύγεις, τώρα όμως σιγουρεύτηκα ότι έλεγες την αλήθεια!
Μ:Δεν καταλαβαίνω τι σε νοιάζει;
Α:Είσαι ερωτευμένη μαζί του; Όταν κάναμε σεξ και όταν φιλιόμασταν, ήσασταν μαζί;
Μ:Δεν σε αφορά. Και εσύ όταν τα κάναμε αυτά, ήσουν και είσαι παντρεμένος! Εσύ να μου πεις, τι τρέχει με την κυρία Ειρήνη. Μήπως δεν είμαι η μόνη που έχεις πηδήξει τελικά;
Α:Δεν με ενδιαφέρει η Ειρήνη. Μου είναι παντελώς αδιάφορη. Άλλη είναι εκείνη που με ενδιαφέρει και ξέρουμε και οι δύο, ποια είναι αυτή.
Μ:Ναι, η Μαρίνα. Το είχες πει και εσύ ο ίδιος ότι σου την θυμίζω. Ελπίζω να την βρεις σύντομα.
Α:Δεν με νοιάζει πλέον, ούτε η Μαρίνα.
Μ:Τότε;
Ξαφνικά σιωπή. Τα σώματα τους πλησίαζαν όλο και περισσότερο. Κοιταζόντουσαν έντονα. Άρχισαν πάλι να φιλιούνται παθιασμένα. Η Μαρία όμως διέκοψε το φιλί.
Μ:Μην παίζετε με τα συναισθήματα μου. Αφήστε με ήσυχη επιτέλους!" είπε και έφυγε τρέχοντας.
Όταν ήταν να ξαναμπούν στο λεωφορείο, της ψιθύρισε: Συγγνώμη.
Εκείνη του χαμογέλασε ελαφρά, μιας και εκείνος της χαμογέλασε πρώτος και η Συγγνώμη του ήταν ειλικρινής.

Την ίδια ώρα στο σπίτι της Μαρίας.
Η Δανάη άνοιξε την πόρτα. Ήταν ο Ορέστης.
Ο:Πήρα το μήνυμα σου και ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Τι συνέβη;
Δ:Ξέρεις με ποιον είναι τώρα η Μαρία;
Ο:Tι δουλειά έχω εγώ με την Μαρία;
Δ:Με κοροιδεύεις Ορέστη; Τα ξέρω όλα! Νόμιζες ότι δεν θα τα μάθω; Ξέρω ότι τα έχετε σχεδόν 3 μήνες! Ξέρω ότι κάνετε σεξ! Και να σου πω την αλήθεια, ζηλεύω πολύ, γιατί θα ήθελα να είμαι εγώ στη θέση της.
Τα παράθυρα ήταν κλειστά. Η Δανάη φορούσε μόνο το μπουρνούζι της, το οποίο έβγαλε και έμεινε γυμνή.
Δ:Η Μαρία τώρα είναι χιλιόμετρα μακριά σου, με πολλούς έφηβους που έχουν ορέξεις και πού ξέρεις; Αν της έρθει όρεξη για σεξ, μπορεί να πάει με κάποιον από εκείνους.
Άρχισε να του τρίβεται, ολόγυμνη, πάνω στο παντελόνι του. Εκείνος, την χαστούκισε με δύναμη.
Ο:Πώς τολμάς; Εμφανίζεσαι γυμνή μπροστά μου και μου τρίβεσαι, ενώ ξέρεις ότι είμαι με την κόρη σου; Την αγαπάω την Μαρία και θα την παντρευτώ. Θα σε έκανα ξεφτίλα σε όλους, αλλά δε θέλω να σε χάσω από συνεργάτη. Και δεν θα επιτρέψω ποτέ, να μου την πάρει κάποιος! Και δεν συνηθίζω να χτυπάω, αλλά για κάτι πουτάνες σαν κι εσένα, μπορώ να κάνω μια εξαίρεση." Αυτά της είπε και έφυγε.

Τα μάτια της Δανάης γυάλιζαν από οργή: Θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά. Δεν έχεις ιδέα μέχρι που μπορώ να φτάσω Ορέστη! 

  

ΈνοχοιOnde histórias criam vida. Descubra agora