Ένοχοι

Κεφάλαιο 23

Γιώργος
Παραμονή Πρωτοχρονιάς μας κάλεσε ο Κώστας στο σπίτι του. Να πω την αλήθεια, όσα χρόνια τον γνωρίζω -τον γνωρίζω 4 χρόνια- ποτέ δε μιλάει πολύ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι παντρεμένος εδώ και χρόνια και ότι έχει δύο κόρες. Κάτι τον βασανίζει, αλλά δε ξέρω τι. Νομίζω πως και εκείνος έμπλεξε κάποτε με μαθήτρια του. Ελπίζω κάποια στιγμή να το βγάλει από μέσα του, γιατί φαίνεται πως τον τρώει ακόμη. Τέλος πάντων. Η Μαρία με την εγκυμοσύνη είχε κάποια θεματάκια τον τελευταίο καιρό και ο γιατρός μας είπε ότι καλύτερα να μην κουράζεται πολύ. Οπότε, της είπα να κάνουμε Πρωτοχρονιά στο σπίτι μας.
Μ:Έλα ρε Γιώργο. Τόσες μέρες μέσα στο σπίτι, βαρέθηκα! Πάμε στον φίλο σου. Τσάμπα μας κάλεσαν;
Γ:Φοβάμαι, μην πάθετε τίποτα, εσύ και το μωρό. Δεν άκουσες τι είπε ο γιατρός;
Μ:Τίποτα δεν θα πάθω. Εσύ θα πάθεις, αν μείνω κι άλλο κλεισμένη στο σπίτι!
Γ:Καλά... Ετοιμάσου, θα πάμε.
Την φίλησα στο στόμα και έπειτα στην κοιλιά της. Μέσα σε ένα 10λεπτο ήταν έτοιμη.
Γ:Οργανωμένο το έγκλημα βλέπω.
Μ:Ήμουν σίγουρη ότι στο τέλος θα σε έπειθα να πάμε. Πώς σου φαίνομαι;
Γ:Υπέροχη, όπως πάντα.
Μετά από λίγο είχαμε φτάσει στο σπίτι του Κώστα. Πρώτη φορά γνώριζα τη γυναίκα του, η οποία είναι στην ηλικία του Αντώνη.
Ζ:Εγώ είμαι η Ζωή. Καλώς ορίσατε στο σπίτι μας.
Σ:Γεια, εγώ είμαι η Σοφία. Σπουδάζω Φιλολογία και είμαι στο 1ο έτος.
Καθίσαμε στο τραπέζι και συζητούσαμε διάφορα. Όλοι έπιναν αλκοόλ εκτός από τη Μαρία και εμένα, που πίναμε χυμό. Η Σοφία σε κάποια στιγμή σηκώθηκε από το τραπέζι και άρχισε να μας μοιράζει κάτι σακούλες.
Σ:Λοιπόν, σας έφερα και δωράκια από την Νέα Υόρκη, που πήγα για κάποιες μέρες. Στην Ελισάβετ το έδωσα ήδη. Κρίμα, που δε μπόρεσε να έρθει σήμερα.
Μ:Αχ, πόσο τυχερή, σε ζηλεύω. Φαντάζομαι πως πέρασες πολύ ωραία!
Σ:Ναι, ήταν πολύ ωραία, δεν είχα ξαναπάει. Μένει μία φίλη μου εκεί. Κύριε Γιώργο, όταν με το καλό γεννηθεί το μπεμπουλίνι, θα κάνω baby sitting για να την πάτε ταξίδι. Σύμφωνοι;
Γ:Εεεε... Ναι, θα δούμε.
Ο Θεός να μας φιλάει!
Σ:Κύριε σας άκουσα!
Όλοι γελούσαμε. Ο Κώστας είχε απίστευτη αδυναμία στη Σοφία και το καταλάβαινες αμέσως. Σαν να βλέπω τον εαυτό μου, όταν γεννήσει η Μαρία.

Αντώνης
Καθίσαμε στο τραπέζι και ξεκινήσαμε να τρώμε. Το κλίμα ήταν κάπως φορτισμένο, λόγω των αποκαλύψεων των τελευταίων ημερών. Η ώρα κόντευε 12 και μετρήσαμε αντίστροφα. Όλοι φιληθήκαμε μεταξύ μας. Ήθελα τόσο πολύ να φιλήσω τη Μαρία στο στόμα, όμως τελικά φιλήθηκα με την Άννα και εκείνη με τον Ορέστη. Ο Ορέστης φίλησε σταυρωτά την Άννα, ενώ ξέρω πολύ καλά ότι την μισεί.
Ο:Την προσοχή σας, παρακαλώ! Επειδή πολλοί ίσως δε το ξέρατε, εγώ και η Μαρία είμαστε εδώ και κάτι μήνες μαζί. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.
Όλοι τον κοιτούσαν με προσήλωση.
Ο:Η Μαρία είναι έγκυος και περιμένει το παιδί μας.
Ν:Τι;! Έξω από το σπίτι μου ρε! Μαρία, είναι τεράστια ευθύνη ένα παιδί και είσαι παιδί ακόμη. Θα σου κλείσω ραντεβού να κάνεις έκτρωση.
Ο:Δεν θα το τολμήσεις! Θα σε κάνω να το πληρώσεις ακριβά. Θα φτύσεις αίμα.
Μ:Αρκετά! Ναι, ξέρω πως είναι τεράστια ευθύνη, αλλά θέλω να το κρατήσω. Οφείλετε να το σεβαστείτε, όλοι σας!
Ο:Αυτή την ευθύνη δεν θα την αναλάβεις μόνη σου, αλλά μαζί μου. Μαρία, θέλεις να με παντρευτείς;"
Έβγαλε ένα πανάκριβο δαχτυλίδι από την τσέπη του. Εκείνη του απάντησε ναι. Κάποιος της έκανε πρόταση γάμου, την δέχτηκε και δεν ήμουν εγώ αυτός. Με το ζόρι κρατήθηκα να μη τα διαλύσω όλα. Ναι, ξέρω, πως είναι μέρος ενός σχεδίου, αλλά καλύτερα να μη συμφωνούσα ποτέ σε αυτό το σχέδιο! Η Μαρία θα έπαιρνε τα πράγματα της και θα έμενε μαζί του. Ο Νίκος ήταν έξαλλος, αλλά δε μπορούσε να κάνει κάτι. Ο Ιάσωνας σηκώθηκε και έφυγε νευριασμένος και η Δανάη έτρεξε από πίσω του. Μετά από λίγο, η Δανάη επέστρεψε σπίτι και έφυγαν μαζί με τον Ορέστη. Ο Αλέξανδρος με τον Δημήτρη πήγαν στο δωμάτιο του πρώτου, να παίξουν PlayStation.
Πλέον είχαμε μείνει στο τραπέζι, μόνο εγώ, η Μαρία, η Άννα και ο Νίκος.
Α:Μαρία, εύχομαι η απόφαση που πήρες να είναι η σωστή.
Μ:Ναι, ευχαριστώ.
Αν:Εμείς θα είμαστε δίπλα σου, γιατί το αξίζεις, ε Αντώνη;
Α:Ναι.
Ν:Επικροτείτε την απόφαση να καταστρέψει τη ζωή της από τα 18 της; Δεν περίμενα κάτι άλλο!
Αν:Τολμάς και μιλάς εσύ;
Μ:Εγώ καλύτερα να φύγω. Δε θέλω εντάσεις. Πάω κάτω στην αποθήκη να πάρω χυμό και αναψυκτικό.
Α:Μόνη σου; Νίκο, πήγαινε μαζί της.
Ν:Όχι. Είναι ώρα να συζητήσουμε με την Άννα.
Α:Μπορείτε να τα συζητήσετε και μετά.
Ν:Πήγαινε εσύ μαζί της.
Α:Δεν είναι δική μου ευθύνη.
Αν:Πήγαινε αγάπη μου. Καλύτερα να συζητήσουμε μόνο εγώ και ο Νίκος. Οφείλουμε εδώ και χρόνια να κάνουμε αυτή την κουβέντα.
Α:Εντάξει.
Ένιωθα τόσο χαρούμενος που για λίγο θα ήμασταν μόνοι με τη Μαρία. Όταν απομακρυνθήκαμε, ήδη ξεκινήσαμε να φιλιόμαστε. Της κατέβασα τις τιράντες του φορέματος και του σουτιέν της και εκείνη μου ξεκούμπωσε το πουκάμισο.
Α:Μου έλειψες απίστευτα, γαμώτο!
Μ:Και εσύ.
Μου ξεκούμπωσε το παντελόνι και μου κατέβασε το εσώρουχο και εγώ της σήκωσα το φόρεμα, της κατέβασα το εσώρουχο, την κόλλησα στον τοίχο και μπήκα μέσα της.

Είχε γίνει υγρή. Αναστέναζε. Καμιά δεν με άναβε όσο εκείνη.
Α:Τρελαίνομαι στη σκέψη ότι θα τον παντρευτείς. Ότι θα συγκατοικείτε. Εύχομαι να μπει σύντομα ένα τέλος σ'αυτή την παρωδία. Αχ Μαρία.
Μ:Πολύ σύντομα θα μπει ένα τέλος σε όλα αυτά. Το ξέρεις ότι γίνεται για καλό σκοπό.
Α:Ναι, αλλά δεν παύω ούτε να φοβάμαι, ούτε να ζηλεύω.
Μ:Και εγώ ζηλεύω. Την Άννα, την Ειρήνη, την Ρούλα. Σε θέλω μόνο δικό μου.
Α:Είμαι.
Μ:Τι είσαι;
Α:Δικός σου.
Μ:Αφού κανείς δεν είναι κανενός.
Α:Εγώ είμαι. Παραδόθηκα σε σένα καιρό τώρα και δε θέλω να ξεφύγω. Και να 'θελα, πλέον δε μπορώ.
Μ:Μ'αρέσει που ανησυχούσες ότι δε θα ζήσεις ποτέ κάτι με πάθος στη ζωή σου.
Α:Εσύ είσαι το πάθος μου.
Η Μαρία γελούσε και ήξερα ότι το κάνει από χαρά. Απλώς και μόνο που με βλέπεις, δε θα μπορούσες με τίποτα να φανταστείς ότι θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος ή κάποια να με κάνει να χάσω τον έλεγχο. Για μένα αυτή είναι η Μαρία. Δε φταίει εκείνη όμως, εγώ δεν κατάφερα να απομακρυνθώ όταν έπρεπε. Έπρεπε; Χα. Ποιον κοροιδεύω;! Ήθελα; Όχι. Μπορούσα; Ούτε. Δεν το καταλαβαίνει τώρα, αλλά θα χαραμίσει τη ζωή της μαζί μου. Πρέπει να την αφήσω να ζήσει τη ζωή της. Το μωρό θα το μεγαλώσω μόνος αν χρειαστεί. Και όσο σκεφτόμουν όλα αυτά, κοιταζόμασταν στα μάτια και μου είπε "Σ'αγαπώ". Χωρίς καμία καθυστέρηση της απάντησα "Και εγώ σ'αγαπώ". Γιατί η γυναίκα που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά να είναι 26 χρόνια μικρότερη μου; Στο τέλος θα χάσω εντελώς το μυαλό μου.
Μετά από λίγο τελείωσα μέσα της. Κάθε φορά θέλει χωρίς προφυλακτικό και δε της χαλάω το χατήρι. Με την Άννα κάναμε μόνο 1 φορά σεξ και εκείνη με προφυλακτικό. Πήραμε λοιπόν ό,τι ήταν να πάρουμε και ανεβήκαμε πάνω, προσποιούμενοι ότι και καλά συζητούσαμε για την εγκυμοσύνη της, γι'αυτό αργήσαμε.
Μ:Ξέρετε, η συζήτηση μας, μου έκανε πολύ καλό και σας ευχαριστώ.
Α:Παρακαλώ, δεν έκανα τίποτε σημαντικό.
Πήγαμε τα πράγματα στην κουζίνα και μόλις μας είδαν, σταμάτησαν να μιλάνε.
Αν:Σε βλέπω καλύτερα. Ο Αντώνης πάντα έχει τον τρόπο του να σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα.
Μ:Ναι. Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο. Πάω πάνω να ετοιμάσω τα πράγματα μου.
Ν:Είναι οριστικό; Φεύγεις;
Μ:Ναι.
Η Μαρία πήγε στο δωμάτιο της, ενώ εγώ κάθισα για κάποια ώρα στο τραπέζι, μέχρι που πήγα στο δωμάτιο του Αλέξανδρου να πω στον Δημήτρη ότι είναι ώρα να πηγαίνουμε. Αυτό που αντίκρυσα, ξεπέρασε τη φαντασία μου και νομίζω πως ήδη έχω αρκετή.
Δ:Μπαμπά;!