Ένοχοι

Κεφάλαιο 24

Δ:Μπαμπά;
Ο Αντώνης είχε σοκαριστεί. Τους είδε να φιλιούνται και ήταν σίγουρος πως δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκαναν.
Δ:Να σου εξηγήσω. Ο Αλέξανδρος με φίλησε, εγώ δεν ήθελα.
Αλ:Ε τι να σου πω! Είσαι αξιολύπητος! Πες του ότι τα είχαμε 10 κεφάλαια, εεε σχεδόν από τότε που ξεκίνησαν τα σχολεία και χωρίσαμε πριν λίγο καιρό. Ήρθε και καλά, να μου ζητήσει συγγνώμη και με φίλησε κύριε Αντώνη!
Α:Δεν το πιστεύω ότι όλοι είμαστε τόσο ψεύτες! Δειλοί. Υποκριτές. Εν δυνάμει δολοφόνοι.
Αλ & Δ: Εεε;
Εκείνη την ώρα μπήκε μέσα στο δωμάτιο η Μαρία.
Μ:Τι συνέβη; Τι πάθατε; Κύριε Αντώνη; Τι του κάνατε;
Αλ:Μας είδε να φιλιόμαστε.
Μ:Τι;!
Δ:Ότι τι; Πρώτη φορά το ακούς; Αφού ήσουν η μόνη που ήξερες ότι τα είχαμε.
Μ:Ναι, και η πρώτη που θα σου πει να αφήσεις ήσυχο τον αδερφό μου και να πας στο διάολο!
Α:Μαρία, το ήξερες; Και δεν μου είπες τίποτα;
Αλ:Δεν ήταν δικό της μυστικό. Μου έλεγε συνεχώς να σας πούμε την αλήθεια και γι'αυτό χώρισα τον Δημήτρη. Η Μαρία δε φταίει σε τίποτα!
Α:Βέβαια, δε φταίει σε τίποτα. Πάντα οι άλλοι την αναγκάζουν να λέει ψέματα ή να κάνει πράγματα που δε θέλει, σωστά; Ένα αθώο πλάσμα, που το ψέμα όμως το έχει πάντα έτοιμο.
Μ:Δεν σας επιτρέπω! Νόμιζα πως είχατε δείξει κατανόηση, αλλά έχετε τόσο θυμό μέσα σας, που δε μπορείτε να δείτε καθαρά. Θα παρακαλούσα να φύγετε και οι δύο, αυτή τη στιγμή και να μη σας ξαναδώ. Έξω!
Ο Αντώνης, ο Δημήτρης και η Άννα έφυγαν. Ο Δημήτρης παρακάλεσε τον Αντώνη, να μην πει τίποτα στην Άννα, μιας και όλα τελείωσαν με τον Αλέξανδρο, ενώ ο Δημήτρης τον φίλησε. Αν και η κατάσταση ήταν τεταμένη, ο Αντώνης τον παρότρυνε να της το πει. Η Άννα δεν το πήρε καθόλου καλά και ο Αντώνης προσπαθούσε να την ηρεμήσει. Εκείνον όμως ποιος θα μπορούσε να τον ηρεμήσει, που τώρα η Μαρία, δε θα θέλει να τον βλέπει, ούτε ζωγραφιστό; Ήθελε να τα σπάσει όλα, να ξεθυμάνει. Η Άννα μετά από λίγο κοιμήθηκε και ο Αντώνης βγήκε για περπάτημα. Η Μαρία δεν του απαντούσε ούτε στις κλήσεις, ούτε στα μηνύματα, εδώ και ώρα. Στεκόταν έξω από το σπίτι της, όταν ξαφνικά την είδε να βγαίνει έξω.
Μ:Τι κάνεις εδώ, τέτοια ώρα;
Α:Εσύ τι κάνεις έξω, τέτοια ώρα;
Μ:Πρόβλημα μου. Εσύ τώρα θα έπρεπε να εύχεσαι να πάθει κάτι μια πατσαβούρα σαν εμένα.
Α:Όχι! Αν πάθεις κάτι, εγώ...
Μ:Εσύ τι; Δεν θα έχεις σε ποια να ξεσπάσεις!
Α:Λάθος μου. Αφού σε... Άστο. Και να σου το πω, δεν θα το πιστέψεις. Τέλος πάντων. Δε μπορούσα να κοιμηθώ. Δε σταματούσα να σκέφτομαι πόσο άδικα και άσχημα σου μίλησα. Οπότε, βγήκα έξω να περπατήσω.
Μ:Και τελείως συμπτωματικά, μπροστά από το σπίτι μου. Τι να σου πω ρε Αντώνη! Νόμιζα πως ήμασταν μαζί σε όλο αυτό. Καταλαβαίνω πως σου είναι δύσκολο να ξεχάσεις κάποια πράγματα, αλλά νόμιζα πως κατάλαβες ποια είμαι πραγματικά και τι θέλω. Τέλος πάντων. Γύρνα μια και καλή πίσω στην Άννα και εμείς οι δυο προς το παρόν ας κρατήσουμε τη σχέση καθηγητή-μαθήτριας.
Η Μαρία ήταν έτοιμη να ξαναμπεί στο σπίτι, μέχρι που της είπε κάτι ο Αντώνης και γύρισε να τον ξανακοιτάξει.
Α:Σ'αγαπάω! Αυτό ήθελα να σου πω πριν. Και συγγνώμη.
Μ:Θα σας ψάχνει η γυναίκα σας και δε θα σας βρίσκει. Καλό ξημέρωμα κύριε Αντώνη.
Μόνο αυτό του είπε και μπήκε μέσα στο σπίτι.

Λίγες ώρες πριν
Ο Ιάσωνας έφυγε από το σπίτι και η Δανάη έτρεξε από πίσω του.
Δ:Ιάσωνα!
Ι:Παράτα με πια. Σίγουρα εσύ έβαλες στο δαχτυλάκι σου και εδώ. Κανέναν δεν αγαπάς, για κανέναν δε νοιάζεσαι. Είμαι σίγουρος ότι είναι σχέδιο σου να τους φας τα λεφτά.
Δ:Να τους εκδικηθώ θέλω, που μου στέρησαν τον πατέρα μου.
Ι:Ωραία, και πώς τους εκδικείσαι με το να είναι η Μαρία έγκυος στα 18 της;
Δ:Δεν είναι δικό του το παιδί.
Ι:Αλλά ποιου;
Δ:Του Αντώνη.
Ι:Ποιου Αντώνη;
Δ:Του γνωστού.
Ι:Αποκλείεται! Πόσο καιρό το ξέρεις;
Δ:Κάποιες μέρες και το έμαθα μόνη μου.
Ι:Εγώ της έλεγα ότι πρέπει να ξεκολλήσει από εκείνον και εκείνη ήταν ήδη έγκυος. Γιατί δεν έκανες κάτι να το αποτρέψεις;
Δ:Προσπάθησα, αλλά είναι ερωτευμένη μαζί του!
Ι:Εκείνος όμως; Παίζει μαζί της, δε το βλέπει;
Δ:Και εκείνος είναι ερωτευμένος μαζί της. Μας βοηθάει και εκείνος με το σχέδιο. Ιάσωνα, θα με στηρίξεις σε όλο αυτό;
Ι:Τι θες να κάνω;
Δ:Να είσαι δίπλα μου. Μόνο αυτό.
Ι:Ναι, θα είμαι. Αρκεί να είσαι και εσύ.
Η Δανάη του χαμογέλασε. Ο Ιάσωνας έφυγε και η Δανάη έκανε νόημα στον Ορέστη να μιλήσουν οι δυο τους.
Δ:Πρέπει να δώσουμε ένα οριστικό τέλος στην υπόθεση με τον Κώστα.
Ο:Τι εννοείς;
Δ:Τον ψάχνει η οικογένεια του. Πρέπει να εξαφανίσουμε εντελώς το πτώμα του.
Ο:Νομίζω πως βρήκα τη λύση. Θα τον κάψουμε.
Δ:Ναι, πάμε.

Λίγες μέρες μετά
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, ήρθε ένας σοφέρ του Ορέστη και πήρε τα πράγματα της Μαρίας. Όλα τα τακτοποίησε η Τούλα. Η Μαρία καθόταν στο σαλόνι και διάβαζε για τις Πανελλήνιες. Δεν είχε όρεξη για τίποτα. Ο Ορέστης νόμιζε πως φταίει το άγχος για τις Πανελλήνιες. Το ίδιο χάλια ήταν και ο Αντώνης, αλλά προσπαθούσε να δείξει πως είναι μια χαρά.
Σε 2 μέρες ξανανοίγουν τα σχολεία και θα έχει την ευκαιρία να τη βλέπει σχεδόν συνέχεια. Θα έβρισκε δικαιολογίες να τη βλέπει, ακόμα και εκεί που είναι τελείως ξεκάρφωτος. Το πιο πιθανό είναι να της σπάσει τα νεύρα και εκείνη το κεφάλι.