Ένοχοι

Κεφάλαιο 53

Αντώνης
Η Μαρία ήταν στο σαλόνι με τη νονά της και συζητούσαν. Τα τελευταία της λόγια, ήταν μαχαιριά στην καρδιά μου. Κάθε μέρα σκέφτομαι ότι καταστρέφω μια νέα κοπέλα, η οποία έχει όλη τη ζωή μπροστά της. Και ο κόσμος πάντα έχει κάτι να πει. Αν μαθευόταν, δε ξέρω πώς θα το διαχειριζόμασταν. Το πιο πιθανό, να μη μπορούσα να το αντέξω. Τόσα χρόνια έχω μάθει με τα "πρέπει". Πώς γίνεται να αλλάξω σε μια στιγμή; Όμως πεθαίνω στη σκέψη ότι κάποιος άλλος θα είναι στη θέση μου. Προσπαθώ να μην το δείχνω, αλλά μέσα μου καίγομαι. Θα πρέπει όμως να την αφήσω να φύγει κάποια στιγμή. Για το καλό της. Ξέρω πολύ καλά ποιο είναι το καλό μου, Αντώνη. Είναι να είμαι μαζί σου. Εγώ το διάλεξα, ξέρω τι με περιμένει και θέλω να το σεβαστείς και να μη σκεφτείς ξανά τίποτα τέτοιο. Αυτό μου λέει κάθε φορά. Μα εγώ αισθάνομαι τύψεις. Ένας ανώμαλος, ένας άρρωστος. Θα μπορούσε να είναι κόρη μου! Προχώρησα στο σαλόνι και η Μαρία σηκώθηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη, με φίλησε στο στόμα. Εκείνη τη στιγμή, η ψυχή μου γαλήνεψε και όλες οι άσχημες σκέψεις έγιναν καπνός.
Α:Τι κάνουν τα κορίτσια;
Μ:Εμείς συζητάμε και η Αγάπη κοιμάται. Ο Δημήτρης με τη Φωτεινή πήγαν στο αεροδρόμιο να πάρουν την Αναστασία.
Α:Ωραία.
Εκείνη τη στιγμή, η Αγάπη ξύπνησε και την πήρα στην αγκαλιά μου.
Α:Ο Ιάσωνας με τον Αλέξανδρο;
Μ:Αύριο.
Α:Σίγουρα; Μεθαύριο το πρωί παντρευόμαστε.
Μ:Μην ανησυχείς, όλα είναι έτοιμα! Ο Δημήτρης;
Α:Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε!
Μ:Δε νομίζω να μην έρθει. Αν δεν έρθει όμως, θα πρέπει να δείξουμε κατανόηση.
Α:Για τον πατέρα του θα έρθει, όχι για τον φούφουτο. Τέλος πάντων, Αθηνά, πώς είσαι;
Αθ:Καλά, Αντώνη. Έφτιαξα burgers. Βαριόμουν και φημίζομαι άλλωστε για τα burgers μου.
Α:Καλά έκανες. Ηρέμησες κάπως τώρα;
Αθ:Ναι. Αντώνη. Είχα κι εγώ σχέση με καθηγήτρια μου, σχεδόν τα διπλάσια χρόνια μεγαλύτερη.
Α:Για αυτήν έκλαιγες πριν.
Αθ:Ναι.
Α:Μαρία, ξέρεις τι πρέπει να κάνουμε.
Μ:Σφιχτή αγκαλιά, μέχρι να κολλήσουν όλα τα σπασμένα κομμάτια...
Την αγκαλιάσαμε σφιχτά. Και οι 3 ήμασταν συγκινημένοι. Έτσι εξηγείται λοιπόν, η υποστήριξη της από την πρώτη στιγμή.
Α:Κατάφερες τελικά να πείσεις τον Νίκο να έρθει στον γάμο;
Αθ:Όχι. Ελπίζω να το καταφέρει η σύντροφος του.
Μ:Την γνώρισες; Πώς είναι;
Αθ:Λίγο μικρότερη του. Κοντά στην ηλικία του Αντώνη. Ήρεμη γυναίκα. Αχ να δεις πώς την λένε... Δε θυμάμαι.
Μ:Ελπίζω να έρθει τελικά και αυτή τη φορά να μην πέσει ξύλο με τον Αντώνη. Να γνωρίσουμε και την νέα του σύντροφο.
Α:Ναι. Πάω να ξεντυθώ και επιστρέφω για να φάμε.