Από την τελευταία φορά που φιλήθηκαν, πέρασε σχεδόν μισή εβδομάδα. Σε 3 μέρες θα πήγαιναν επταήμερη. Ο Αντώνης και η Μαρία μιλούσαν μόνο τυπικά, πολλές φορές και καθόλου. Αυτό ζήτησε ο άγνωστος, αυτό έπρεπε να κάνουν. Ο Αντώνης την σκεφτόταν σχεδόν συνέχεια. Βεβαία, σκεφτόταν και την Μαρίνα, μιας και ο ντετέκτιβ δεν είχε ακόμη νέα και του ήρθε ένα νέο μήνυμα από τον άγνωστο.
Η ΜΑΡΙΝΑ ΠΗΔΙΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΝ! ΣΕ ΕΧΕΙ ΞΕΓΡΑΨΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ! ΠΑΡ'ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ!
"Αχ Μαρίνα. Πού να είσαι; Γιατί δε μπορώ να σε βρω; Άραγε, αληθεύει το μήνυμα;"
Δ:Μπαμπά, τι έχεις; Δεν κοιμάσαι, δεν τρως. Πες μου. Σου ορκίζομαι πως δεν θα πω τίποτα στη μαμά.
Α:Μια φάση είναι θα περάσει.
Δ:Καλά, δεν σε πιέζω. Ό,τι και να συμβαίνει, πρέπει να κάνεις κάτι, να βρεις μια λύση.
Α:Δεν είναι τόσο εύκολο. Τέλος πάντων. Βάλε μπουφάν και πάμε στο σχολείο.
Ο Δημήτρης ήταν στην ίδια παρέα με την Μαρία.
Α:Για πες. Πώς σου φαίνεται η καινούργια σου παρέα;
Δ:Πολύ καλή. Έχουν πλάκα και φαίνονται εντάξει παιδιά.
Α:Χαίρομαι.
Δ:Το άτομο που συμπάθησα περισσότερο είναι η Μαρία, η μαθήτρια σου.
Α:Αλήθεια;
Δ:Ναι. Τυχερός όποιος είναι μαζί της.
Α:Είναι ερωτευμένη με κάποιον; Έχει σχέση;
Δ:Δεν μιλάει για τα προσωπικά της. Νομίζω όμως πως κάτι παίζει, εδώ και λίγους μήνες.
Α:Μάλιστα. Ωραία. Απλώς να προσέχεις τα άτομα που κάνετε παρέα. Εντάξει;
Δ:Ναι μπαμπά, ξέρω. Άντε, τα λέμε το μεσημέρι.
Ο Δημήτρης πήγε στην παρέα του και ο Αντώνης στο γραφείο των καθηγητών. Εκεί, ήταν ο Γιώργος, ο Κώστας και κάποιοι άλλοι συνάδερφοι. Ο Γιώργος είναι φιλόλογος όπως και ο Αντώνης. Ο Κώστας είναι μαθηματικός. Με αυτούς τους δυο κάνει παρέα και κάποιες φορές βγαίνουν και έξω.
Η Ειρήνη, η άλλη συνοδός, είναι γυμνάστρια.
Ε:Καλημέρα, Αντώνη. Τι κάνεις;
Α:Καλά, εσύ;
Ε:Καλά κι εγώ. Ανυπομονώ για την επταήμερη.
Κ:Γιατί; Δεν έχεις ξαναπάει εκδρομή;
Ε:Καλημέρα και σε σένα Κώστα. Στο συγκεκριμένο μέρος, όχι, δεν έχω ξαναπάει. Εσύ;
Κ:Ναι. Περίπου 19 χρόνια πριν.
Ε:Πώς πέρασες;
Κ:Ας μην συνεχίσουμε την συζήτηση, καλύτερα.
Ε:Όπως θες.
Η Ειρήνη τους χαιρέτισε και έφυγε. Ο Αντώνης καθόταν στην καρέκλα σκεπτικός.
Γ:Αντώνη, τι έχεις πάθει τις τελευταίες μέρες;
Α:Καλά είμαι. Το βράδυ θέλετε να βγούμε έξω; Εμείς οι 3. Έχουμε καιρό να βγούμε.
Γ:Ναι φυσικά, να το κανονίσουμε. Ε, Κώστα;
Κ:Εννοείται.
Εκείνη την στιγμή, χτύπησε το κουδούνι οπότε χωρίστηκαν και ο καθένας πήγε στο τμήμα που έπρεπε να διδάξει. Σήμερα είχε 5 ώρες συνολικά με το τμήμα της Μαρίας. Την ώρα του μαθήματος, ήταν σοβαρός και με το ζόρι γελούσε. Η πρώτη ώρα τελείωσε και το κουδούνι χτύπησε. Η Μαρία τον πλησίασε και του ψιθύρισε: Θέλω να γελάς και να χαμογελάς. Είσαι ακόμη πιο όμορφος." του είπε και βγήκε από την αίθουσα. Η καρδιά του Αντώνη χτυπούσε δυνατά. Πλέον άρχισε να συνειδητοποιεί, ότι την έχει ερωτευτεί, αλλά ακόμη δεν το παραδεχόταν, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό.
ESTÁS LEYENDO
Ένοχοι
De TodoΔεν είναι μία τυπική ιστορία καθηγητή-μαθήτριας. Όλα ξεκίνησαν χρόνια πριν. Σ'αυτή την ιστορία, κανείς δεν είναι αθώος... Κι ας προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. ΟΛΟΙ είναι Ένοχοι. Και ο καθένας κρύβει από ένα ή περισσότερα μυστικά. Αντώνης: 43...