Δεν είναι μία τυπική ιστορία καθηγητή-μαθήτριας.
Όλα ξεκίνησαν χρόνια πριν. Σ'αυτή την ιστορία, κανείς δεν είναι αθώος... Κι ας προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο. ΟΛΟΙ είναι Ένοχοι. Και ο καθένας κρύβει από ένα ή περισσότερα μυστικά.
Αντώνης: 43...
Η επόμενη μέρα βρήκε τον Αντώνη και τη Μαρία να είναι κάποιες ώρες μόνοι τους. Βέβαια, έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην τους καταλάβει κάποιος. Όταν η Μαρία ήταν στο εξωτερικό, τις περισσότερες φορές, ήταν εκείνη που οργάνωνε τις γιορτές μαζί με τους καθηγητές. Η νονά της, που ήταν ηθοποιός, τραγουδίστρια και παραγωγός, από μικρή που ήταν, της μάθαινε πως να οργανώνεις μια παράσταση και τι να περιλαμβάνει και άλλα. Αυτή ήταν ο λόγος που η Μαρία τραγουδάει και χορεύει τόσο καλά. Όλοι οι καθηγητές το γνώριζαν αυτό και γι'αυτό επέτρεψαν στον Αντώνη να οργανώσουν την παράσταση μαζί. Μ:Καλημέρα κύριε Αντώνη. Α:Καλημέρα. Της έκανε νόημα να πάνε στην αποθήκη. Άρχισαν να φασώνονται.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Α:Δε θα σε χορτάσω ποτέ. Μ:Ούτε όταν θα παχύνω; Α:Ούτε. Μ:Συγκεντρωθείτε. Φέρτε ένα χαρτί και ένα στυλό, για να γράψω τι έχετε κάνει μέχρι τώρα. Βγήκαν από την αποθήκη. Α:Ορίστε. Κάτσε. Λοιπόν... Η Μαρία ξεκίνησε να γράφει. Ο Αντώνης είχε το δεξί του χέρι πάνω στο γραφείο. Η Μαρία σταμάτησε να γράφει και του χάιδεψε δειλά το ένα δάχτυλο.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Α:Αχ Μαρία. Σηκώθηκαν πάνω και ένωσαν τα δάχτυλα τους.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
