Ένοχοι

Κεφάλαιο 33

Η γυναικολόγος βγήκε από το δωμάτιο και ο Αντώνης με τη Μαρία έμειναν μόνοι τους.
Α:Θέλω να σου μοιάζει.
Μ:Και εγώ, σε σένα.
Α:Δηλαδή να κάνει λάθος επιλογές για τη ζωή της και να το συνειδητοποιήσει στα 40 κάτι της;
Μ:Και νωρίτερα να το συνειδητοποιούσες, μ' εμένα δεν θα ήσουν.
Α:Εγώ, γιατί νομίζω πως θα καταλήγαμε μαζί, ούτως ή άλλως;
Μ:Μμμ... Αυτό δε θα το μάθουμε ποτέ.
Α:Μου αρκεί που είμαστε μαζί και περιμένουμε το κοριτσάκι μας. Νιώθω τόσο ευτυχισμένος, Μαρία."
Της είπε και φιλήθηκαν.
Μ:Σχετικά πάντως, μ' αυτό που είπες πριν, ότι θέλεις να μου μοιάσει, δεν θα είχες πρόβλημα ας πούμε, να τα έμπλεκε και εκείνη με έναν μεγαλύτερο της, παντρεμένο;
Α:Όχι, απλώς θα κατέληγα στη φυλακή και εκείνος στο χώμα, να τον φάνε τα σκουλίκια.
Μ:Ε, κάπως έτσι θα αντιδράσει και ο πατέρας μου, μόλις μάθει για εμάς.
Α:Δεν παίζω μαζί σου. Είμαι ερωτευμένος και σ'αγαπάω. Σας αγαπάω. Είστε οι δύο σημαντικότερες γυναίκες της ζωής μου." της είπε και φίλησε την κοιλιά της.
Μ:Ώπα, δηλώσεις!
Α:Όταν πριν 6 μήνες σου είπα ότι θέλω να ζήσω έναν παθιασμένο έρωτα, δεν περίμενα πως πράγματι θα τον ζούσα. Μαρία, μου έχεις γίνει απαραίτητη.
Μ:Και εσύ Αντώνη.
Ο Αντώνης κλείδωσε την πόρτα και έκαναν σεξ. Ήταν απίστευτα προσεκτικός στην κάθε του κίνηση, γιατί φοβόταν ότι κάτι θα του πάθει, αλλά προσπαθούσε να μην της το δείξει.
Μ:Δεν είναι σωστό, να κάνουμε σεξ εδώ.
Α:Προτιμούσες στο σχολείο;
Μ:Χαχα. Αχ κύριε καθηγητά, πόσο μου λείψατε!
Α:Χαίρομαι πολύ γι'αυτό. Και εμένα μου λείψατε, δεσποινίς.
Ο Αντώνης δεν έκανε σεξ με την Άννα και της έριχνε ένα υπνωτικό, το ίδιο που έδωσε η Μαρία στον Ορέστη και κάποιες φορές, προσποιούταν ότι κάνανε σεξ το προηγούμενο βράδυ. Ο Αντώνης ήθελε μόνο τη Μαρία και καμία άλλη.
Όταν τελείωσαν, άρχισαν να ντύνονται και ο Αντώνης της ξεκίνησε συζήτηση για την Αλεξάνδρα.
Α:Χθες συνάντησα τυχαία την Αλεξάνδρα.
Μ:Αα και τι είπατε;
Α:Μου είπε τους λόγους που ήρθε στην Ελλάδα. Επίσης, μου είπε ότι την βοηθάτε εσύ και η Δανάη. Τι βρήκατε; Μπορώ να βοηθήσω σε κάτι; Την νιώθω σαν αδερφή μου.
Μ:Οι γονείς της, αρραβωνιασμένοι τότε, ζούσαν σε ένα χωριό, πριν έρθουν εδώ. Ψάξαμε για όλες τις γυναίκες, που πιθανόν να έχει γεννήσει κάποια το παιδί του, αλλά δεν είναι καμία τελικά. Υπάρχει όμως μία γυναίκα, που δε μπορούμε να τη βρούμε.
Α:Πώς λέγεται το χωριό;
Η Μαρία του είπε το όνομα του χωριού. Εκείνος έμεινε έκπληκτος.
Α:Αυτό είναι το χωριό μου. Δε μπορώ όμως να σας βοηθήσω, γιατί φύγαμε, όταν ήμουν μωρό. Μερικά Καλοκαίρια πήγα μόνο, για 2-3 εβδομάδες.
Μ:Πώς τους λένε τους γονείς σου;
Α:Δημήτρη και Γαλήνη. Μαρία, τι έπαθες;
Μ:Νομίζω πως μόλις βρήκαμε τον αδερφό της.
Α:Εεε;
Μ:Βηθλεέμ Γαληνίδου. Σου λέει κάτι;
Α:Ναι. Έτσι, λένε κανονικά την μαμά μου. Γαληνίδου είναι το πατρικό της και όταν παντρεύτηκε τον μπαμπά μου, πήρε το επίθετο του και το Γαληνίδου, το έκανε Γαλήνη και όλοι την ξέρουν ως Γαλήνη και όχι ως Βηθλεέμ. Ακόμα κι εγώ, το έμαθα στα 15 μου, τυχαία.
Μ:Θέλω να το πάρεις ψύχραιμα. Αυτή είναι η γυναίκα που ψάχναμε.
Α:Δηλαδή μπορεί να είμαι γιος κάποιου άλλου; Ο πατέρας μου, ήταν και είναι, ο Δημήτρης! Αυτός με μεγάλωσε, αυτός είναι δίπλα μου τόσα χρόνια!
Μ:Το ξέρω. Δε θες όμως να μάθεις την αλήθεια; Η Αλεξάνδρα οφείλει να ξέρει. Θα πρέπει να πάτε σπίτι των γονιών σου, να ρωτήσετε ευθέως τη Γαλήνη. Αλλιώς, να κάνετε τεστ DNA. Εγώ λέω καλύτερα να κάνετε και τα 2.
Α:Δεν το πιστεύω ότι επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία! Από την πρώτη στιγμή ένιωθα ένα δέσιμο με την Αλεξάνδρα, αλλά δε μπορούσα να το εξηγήσω. Δε ξέρω πώς να της πω, ότι μπορεί να είμαστε πραγματικά αδέρφια.
Μ:Βγείτε σήμερα το βράδυ, η τρελοπαρέα.
Α:Μας κοροϊδεύεις;
Μ:Εγώ; Ποτέ! Εσύ, ο Γιώργος, ο Κωνσταντίνος, η Ειρήνη και η Αλεξάνδρα. Πιο τρελό παρεάκι, πεθαίνεις!
Α:Κρίμα, που δεν είσαι κι εσύ, να μας ολοκληρώσεις.
Μ:Είστε ήδη ολοκληρωμένοι, δε χρειάζεστε προσθήκες.
Α:Μάλιστα. Λοιπόν, τους στέλνω μήνυμα.
Ο Αντώνης έστειλε μήνυμα και τελικά μπορούσαν όλοι, εκτός από την Ειρήνη. Ο Γιώργος θα ερχόταν για πολύ λίγο.
Μ:Ε τώρα χαζομπαμπάς, καταλαβαίνεις.
Α:Λες τα παιδιά μας, να γίνουν ζευγάρι;
Μ:Τρέχεις πολύ. Πάρα πολύ. Ο δικός τους είναι μόλις 2 μηνών και η δικιά μας δεν έχει γεννηθεί καν.
Α:Ναι, έχεις δίκιο. Ο ενθουσιασμός, βλέπεις. Τελικά, θα τον βαφτίσουμε μαζί ή θες μόνη σου;
Μ:Μαζί. Θα είναι υπέροχο. Εσύ τους πάντρεψες, μαζί θα βαφτίσουμε τον μπέμπη.
Α:Και το δικό μας, ποιος θα το βαφτίσει;
Μ:Τι θα έλεγες για τον Αλέξανδρο;
Α:Ναι. Αλλά μην του πεις τίποτε ακόμη. Όταν με το καλό γεννηθεί η μπέμπα, θα του το προτείνουμε. Τι κάνει ο Αλέξανδρος, είναι καλά;
Μ:Ναι, τι εννοείς; Πάντως, με τον γιο σου, τελείωσε οριστικά. Δεν του άξιζε ο Δημήτρης. Είναι ερωτευμένος μαζί του, αλλά ο γιος σου, δεν είναι και του το έδειξε με πολύ άσχημο τρόπο.
Α:Α, ναι; Εγώ, άλλα κατάλαβα από τον γιο μου.
Μ:Δηλαδή;
Α:Φίλησε τον Αλέξανδρο, γιατί συνειδητοποίησε το πόσο ερωτευμένος είναι μαζί του, αλλά δεν υπάρχει ελπίδα να τα ξαναβρούν και με το δίκιο του δε θέλει ο Αλέξανδρος. Όταν τελειώσει το Λύκειο, θα φύγει στην Αυστραλία, σε κάτι συγγενείς της Άννας. Δεν είναι λύση, αλλά αυτό αποφάσισε. Δεν μου το είπε ο ίδιος, ένας ξάδερφος του, με ρώτησε, γιατί θέλει να πάει Αυστραλία. Ό,τι μου κατέβαινε, του έλεγα.
Μ:Και ο Αλέξανδρος ήθελε να φύγει, αλλά τελικά δεν έφυγε, για να είναι δίπλα μου, όπως είναι πάντα.
Α:Είναι πολύ όμορφο να έχεις αδέρφια που σ' αγαπάνε. Μεγάλωσα ως μοναχοπαίδι και μου φαίνεται παράξενο, που στα ξαφνικά μάλλον έχω μια αδερφή.
Η Μαρία τον αγκάλιασε και τον φίλησε απαλά στα χείλη.
Μ:Πρέπει να φύγουμε. Έχεις και την έξοδο το βράδυ.
Α:Κι εσύ;
Μ:Με την κυρία Τούλα στο σπίτι.
Α:Θα σου στείλω μήνυμα, όταν της μιλήσω.
Η Μαρία του χαμογέλασε και ξαναφιλήθηκαν. Ο Αντώνης έφυγε πρώτος και η Μαρία μετά από λίγο.

Αν:Πού ήσουν τόση ώρα;
Α:Έμαθα κάτι, που πρώτα θέλω να το σιγουρέψω και μετά θα σου το πω. Α! Το βράδυ θα βγούμε με τα παιδιά. Παιδιά, τρόπος του λέγειν.
Ο Αντώνης γελούσε και ήταν κεφάτος. Χρόνια είχε να τον δει έτσι. Δεν ήξερε, αν πρέπει να χαρεί ή όχι. Ένιωθε πως κάτι δεν πάει καλά, πως ο Αντώνης την απατά. Μόνο που έδιωξε κατευθείαν αυτή τη σκέψη από το μυαλό της, γιατί ο Αντώνης δεν της είχε δώσει ποτέ τέτοιο δικαίωμα. Ο Αντώνης, ό,τι και να συνέβη, της είναι πιστός, γιατί την αγαπάει. Πού να 'ξερε την αλήθεια!