Ένοχοι

Κεφάλαιο 44

Ζ:Αλεξάνδρα; Με ποιο δικαίωμα χτυπάς με μανία το κουδούνι, 8 το πρωί;
Α:Η Σοφία με τον Λίαμ έφυγαν πριν λίγο για τη Νέα Υόρκη.
Ζ:Το δικό σου πρόβλημα, ποιο είναι; Μάλλον δεν σου αρέσει να βλέπεις ανθρώπους μαζί.
Α:Είναι σχεδόν 20 χρόνια μεγαλύτερος της και παραλίγο να παντρευτούμε.
Ζ:17 χρόνια και σε χώρισε. Αμφιβάλλω αν ήταν και ποτέ έτοιμος να σε παντρευτεί.
Α:Γι' αυτό συμφωνείς με αυτή τη σχέση; Για να μου πας κόντρα, επειδή συνέβη ό,τι συνέβη τότε;
Ζ:Γιατί δε λες στα ίσα τι συνέβη τότε. Πήγες με έναν παντρεμένο, μεγαλύτερο σου, καθηγητή σου,  έμεινες έγκυος και δεν του είπες τίποτα! Μετά από χρόνια τον ξαναείδες και έκανες πάλι σεξ μαζί του. Δεν σου πάω κόντρα, την ευτυχία της Σοφίας θέλω. Μπορεί να μην είμαι η βιολογική της μητέρα, αλλά είναι κόρη μου, όσο κι αν σε πειράζει αυτό και ξέρω ότι αυτό που σε πειράζει στην πραγματικότητα είναι ότι εμένα μου εμπιστεύτηκε τον έρωτα της για τον Λίαμ, ενώ σε σένα όχι. Σε παρακαλώ, να φύγεις και να μην με ξαναενοχλήσεις.
Η Αλεξάνδρα δεν ήταν καλά και ήταν έτοιμη να κάνει εμετό. Η Ζωή την πήγε γρήγορα στην τουαλέτα και της έπιασε κότσο τα μαλλιά με ένα λαστιχάκι.
Ζ:Είσαι έγκυος; Είναι του Κωνσταντίνου, σωστά;
Α:Όχι.
Ζ:Δεν έχεις μάθει τίποτα από τα λάθη σου; Θα του το κρύψεις για δεύτερη φορά; Είδες τι συνέβη την πρώτη φορά!
Α:Δεν μ' αγαπάει. Με πρόδωσε για να μη χάσει τη δουλειά του.
Ζ:Κάνεις λάθος. Θυμήθηκα κάτι πριν λίγες μέρες. Μια μέρα μου είχε πει ότι θέλει να μου πει κάτι σοβαρό και μετά τον πήρε κάποιος τηλέφωνο και για μέρες δε μιλούσε σε κανέναν.
Α:Αν πράγματι θα τα παρατούσε όλα για μένα, τότε είναι που δεν πρόκειται να με συγχωρέσει ποτέ. Γιατί εγώ θα του έκρυβα ότι έχει κόρη, ενώ εκείνος μόλις έμαθε τι πραγματικά συνέβη, μας μάζεψε όλες και είπε την αλήθεια. Συγγνώμη, συγγνώμη για όλα, Ζωή.
Η Αλεξάνδρα έκλαιγε ασταμάτητα και η Ζωή την αγκάλιασε.
Α:Σ' ευχαριστώ που όλα αυτά τα χρόνια ήσουν και είσαι μια υπέροχη μητέρα για τη Σοφία. Πάντα θα έχεις μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά της και θα πρέπει επιτέλους να το αποδεχτώ. Γεια και πάλι συγγνώμη.

Μετά από 2 ώρες η Ζωή πήγε στο σπίτι του Γιώργου.
Ζ:Καλημέρα. Ο Κωνσταντίνος είναι εδώ;
Μ:Ναι, πέρασε μέσα, στο γραφείο είναι.
Η Ζωή χτύπησε την πόρτα και ο Γιώργος της είπε να περάσει. Εκτός από τον Γιώργο και τον Κωνσταντίνο, στο γραφείο ήταν και κάποιος άλλος. Κάποιος που δεν περίμενε ότι θα ξαναδεί μετά από τόσα χρόνια.
Ζ:Αντώνη;
Α:Ζωή;
Γ&Κ:Γνωρίζεστε;

Η Άννα ήταν μόνη της στο διαμέρισμα. Ο Νίκος πήρε χθες τα πράγματα του και έφυγε οριστικά. Η Άννα έπινε καφέ και σκεφτόταν την χθεσινή συζήτηση τους.
Α:Νίκο, πού ήσουν όλη μέρα;
Ν:Με κάποια άλλη.
Α:Σοβαρά τώρα; Και μου το λες έτσι κατάμουτρα;
Ν:Ναι. Τι νομίζεις ρε Άννα; Πώς όλοι είμαστε σαν εσένα;
Α:Μάλιστα. Συνέχιζε να μου το χτυπάς. Και την ήξερες αυτή ή όποια βρήκες εύκαιρη;
Ν:Την ήξερα. Όχι πολύ καλά, αλλά την ήξερα. Συνειδητοποίησα κάτι, Άννα. Δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου, πια. Αν θεωρείται σχέση αυτό που είχαμε τις τελευταίες εβδομάδες, τότε θέλω να χωρίσουμε.
Α:Για εκείνη με χωρίζεις;
Ν:Όχι. Γιατί σε βαρέθηκα! Αυτό που κατάλαβα είναι πως με πλησίασες, για κάποιον σκοπό. Δεν είχες καν την πρόθεση να χωρίσεις τον Αντώνη. Γύρνα πίσω στον Αντώνη, αν σε δεχτεί βέβαια. Αν και νομίζω πως και εκείνος σε έχει βαρεθεί εντελώς. Είσαι μία εγωΐστρια, μία υποκρίτρια. Δεν αγαπάς κανέναν, Άννα. Κανέναν! Πλήγωσα έναν άνθρωπο εξαιτίας σου, που νόμιζε ότι το παιδί του πέθανε. Έπρεπε εξ'αρχής να του πω την αλήθεια. Δυστυχώς, τα λάθη μου τα κατάλαβα αργά, αλλά εν τέλει τα κατάλαβα. Αντίο, Άννα. Είσαι πλέον μόνη σου.
Η Άννα σκεφτόταν τι να κάνει. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να καταλήξει στη φυλακή. Είχε σκεφτεί κάτι, κάτι τελείως ριψοκίνδυνο, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή.

Στο σπίτι του Γιώργου εν τω μεταξύ, ο Γιώργος με τον Κωνσταντίνο περίμεναν μια απάντηση.
Ζ:Αντώνη, δεν το πιστεύω ότι σε ξαναβρήκα μετά από τόσα χρόνια!
Α:Ούτε κι εγώ.
Η Ζωή αγκάλιασε τον Αντώνη και ο Αντώνης είχε πλέον την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τα συναισθήματα του.
Ζ:Θέλω κάποια στιγμή να μου πεις τα νέα σου. Αυτή τη στιγμή όμως θέλω να μιλήσω στον Κωνσταντίνο.
Κ:Τι συνέβη; Έχουμε να μιλήσουμε από τότε που υπογράψαμε για το διαζύγιο.
Ζ:Υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθεις. Μπορούμε να μιλήσουμε ιδιαιτέρως;
Κ:Όχι, δεν υπάρχει λόγος. Πες το εδώ μπροστά τους.
Ζ:Η Αλεξάνδρα σήμερα το πρωί ήρθε σπίτι μου.
Κ:Ελπίζω να μην έπεσε ξύλο.
Ζ:Όχι, και να 'θελα δε θα μπορούσα να δείρω μια έγκυο.
Κ:Από τον Λίαμ;
Ο Κωνσταντίνος χτύπησε το δεξί χέρι του με δύναμη στο γραφείο του Γιώργου.
Ζ:Από εσένα. Για δεύτερη φορά.
Κ:Είσαι σίγουρη;
Ζ:Θέλω να το πάρεις ψύχραιμα, αλλά ο Λίαμ είναι με τη Σοφία και τώρα πετάνε για Νέα Υόρκη.
Κ:Ορίστε; Τη χρησιμοποιεί, δε το βλέπεις;
Ζ:Δε νομίζω. Άσε, να το κρίνει μόνη της. Εσύ, τι θα κάνεις με την Αλεξάνδρα;
Κ:Θα είμαι δίπλα στο παιδί μας.
Α:Αφού την αγαπάς την αδερφή μου, γιατί δεν προσπαθείς να την πείσεις να είστε επιτέλους μαζί;
Ζ:Αδερφή σου; Ε όχι!
Α:Ε ναι. Άστα, πού να στα λέω.
Ζ:Σήμερα, στις 8, αν δεν υπάρχει πρόβλημα.
Α:Όχι, δεν υπάρχει.
Ζ:Τέλεια. Λοιπόν, Κωνσταντίνε, κανονικά δεν θα έπρεπε, αλλά η Αλεξάνδρα φαίνεται πως δε σε ξεπέρασε ποτέ. Ούτε κι εσύ την ξεπέρασες. Αντίο, Κωνσταντίνε και να ξέρεις ότι δεν σου κρατάω κακία. Ξέρεις γιατί; Γιατί μπήκε στη ζωή μου η Σοφία, σε μια περίοδο που ο γυναικολόγος μου, μου είχε πει ότι δε μπορώ να κάνω άλλα παιδιά, λόγω εκείνου του ατυχήματος που είχα.
Κ:Αχ ρε Ζωή. Είσαι υπέροχη και σου αξίζουν τα καλύτερα, ειλικρινά.
Ζ:Γεια σας. Αντώνη, στις 8, έτσι;
Α:Ναι.

Η Μαρία ήταν στο γραφείο του Ορέστη, μέχρι που τον πήραν τηλέφωνο για μία επείγουσα συνάντηση, οπότε την άφησε μόνη της στο γραφείο.
Μ:Εγώ, γιατί δε μπορώ να έρθω;
Ο:Γιατί δε γίνεται. Θα είμαστε μόνο άνδρες.
Μ:Ναι, καλά. Σίγουρα θα υπάρχει και κάποια να σας κουνιέται. Ξέρεις κάτι, Ορέστη; Πήγαινε, αλλά έτσι και μάθω κάτι, αλίμονο σου!
Ο:Πάω, ζηλιάρα μου. Πάω.
Τη φίλησε και για μια ακόμη φορά αηδίασε. Έψαχνε παντού, μέχρι που σκόνταψε και παραλίγο να πέσει, σε ένα σημείο, λίγο πιο πίσω από το παράθυρο. Σήκωσε το χαλί και ήταν μία ξύλινη πόρτα με χερούλι, το οποίο τράβηξε με δύναμη και αυτά που είδε, την σόκαραν. Τελικά, ο "παππούς" Μάριος, δεν αυτοκτόνησε, αλλά τον σκότωσαν και το πτώμα του ήταν εκεί μέσα, βαλσαμωμένο. Επίσης, βρήκε διάφορες φωτογραφίες, βίντεο, ηχογραφήσεις και έγγραφα που αποδεικνύουν όλες τις βρωμοδουλειές τους, μία προς μία.
Μ:Μαμά, έλα αμέσως.
Δ:Έρχομαι.
Η Μαρία πήγε σπίτι του Ορέστη και πήρε όλα τα πράγματα της και η Φωτεινή εξαφανίστηκε κι αυτή. Ήταν θέμα ωρών, όλα να τελειώσουν οριστικά. Ήταν;