Κεφάλαιο 55

722 29 8
                                    

Η Φωτεινή πήγε στη διεύθυνση που της έδωσε η Δανάη μαζί με τον Δημήτρη και εκείνος ήταν που πάτησε το κουδούνι. Στην πόρτα εμφανίστηκε κάποιος με μαύρη φόρμα και μαύρο φούτερ, φορώντας κουκούλα στο κεφάλι.
Φ:Ποιος είσαι; Τι θέλεις από μένα;
Ο άγνωστος κατέβασε την κουκούλα και η Φωτεινή σοκαρίστηκε και λιποθύμησε.
Δ:Φωτεινή;
-Ποιος είσαι εσύ; Τι δουλειά έχεις με τη μαμά μου;
Δ:Δεν είναι ώρα τώρα. Θα καλέσω ασθενοφόρο.
-Μια χαρά είναι. Λιποθύμησε απλώς. Θα την πάμε μέσα, να την συνεφέρω. Ξέρω πρώτες βοήθειες.
Τελικά, μετά από λίγο, η Φωτεινή άνοιξε τα μάτια της και απλώς κοιτούσε αποσβολωμένη.
-Συνήλθε. Περίμενε να της κάνω κάποιες ερωτήσεις.
Α:Πώς σε λένε;
Φ:Φωτεινή.
Α:Εμένα;
Φ:Αναστασία.
Α:Εκείνον;
Φ:Δημήτρη.
Α:Τι μέρα έχουμε;
Φ:Κυριακή.
Α:Πόσο χρονών είσαι;
Φ:Ε τώρα το παρατράβηξες! Όσα νιώθω.
Α:Εντάξει, μια χαρά είναι.
Φ:Δημήτρη μου, αυτή είναι η κόρη μου, που νόμιζα πως πέθανε. Μα πώς; Αφού..
Α:Ήταν μέρος του σχεδίου. Εγώ ήμουν εκείνη που βοήθησε τη Δανάη να μπει την κατάλληλη στιγμή μέσα στο σπίτι. Έπρεπε να πληρώσουν οι μπάσταρδοι! Μαμά, έζησα μια κόλαση. Είδα ένα σωρό κόπελες να πεθαίνουν εξαιτίας τους και δε μπόρεσα να κάνω τίποτα για να τις σώσω! Το χειρότερο είναι ότι εγώ η ίδια με έβαλα σ'αυτή την κόλαση.
Η Αναστασία άρχισε να κλαίει.
Φ:Ήθελες να βοηθήσεις. Ήμασταν μόνο οι 2 μας και με δυσκολία τα βγάζαμε πέρα.
Α:Ναι, αλλά το έκανα με τελείως λάθος τρόπο! Ήθελα να βγάλω εύκολα λεφτά για να έχω πολλά και για τον εαυτό μου. Αλλά όταν μπλέκεις με τέρατα, δε ξεμπλέκεις έτσι απλά. Ελπίζω τώρα να ηρεμίσουν οι ψυχές των κοριτσιών που πέθαναν εξαιτίας τους.
Φ:Θα ηρεμίσουν. Έκανες το σωστό που βοήθησες! Θες να μείνεις μαζί μας; Θα είναι και μια άλλη κοπέλα μαζί μας. Και μια από αυτές τις μέρες, θα φάμε όλοι μαζί και θα γνωρίσεις καλύτερα τον Δημήτρη και την οικογένεια μας.
Α:Οικογένειά σας;
Φ:Θα καταλάβεις σε λίγες μέρες τι εννοώ. Θα έρθεις από σήμερα να μείνεις μαζι μας;
Α:Εεμ, καλύτερα κάποια άλλη μέρα. Πρέπει να τακτοποιήσω το σπίτι για τους νέους ενοίκους.
Φ:Εντάξει, όπως νομίζεις. Εγώ πάντως θα σε περιμένω. Καληνύχτα.
Α:Καληνύχτα μαμά.

Ο Ιάσωνας πήγε στο σπίτι του Αντώνη και του άνοιξε ο Δημήτρης.
Ι:Πού είναι ο Αντώνης;
Δ:Τι τον θες;
Ι:Να του ζητήσω συγγνώμη.
Δ:Τι συνέβη και άλλαξες γνώμη;
Ι:Ότι μου είπε την αλήθεια η Δανάη, αυτό έγινε! Με χρησιμοποίησε για να εκδικηθεί τον Αντώνη, το καταλαβαίνεις; Κι εγώ ο ηλίθιος νόμιζα πως της άρεζα!
Δ:Ο μπαμπάς είναι στο νοσοκομείο με τη Μαρία, δε φεύγει από το πλευρό της, το ξέχασες;! Ιάσωνα, η Δανάη σε αγαπάει πραγματικά. Μπορεί στην αρχή να μην ήταν ερωτευμένη, αλλά φαίνεται πως στην πορεία σε ερωτεύτηκε στ'αλήθεια! Τις τελευταίες της στιγμές, μην την αφήσεις να τις περάσει μόνη της. Σε παρακαλώ να το σκεφτείς καλά, πριν πάρεις την τελική σου απόφαση.
Ι:Σ'ευχαριστώ ρε Δημήτρη. Τελικά, άρχισες να ωριμάζεις περισσότερο από μένα.
Δ:Μέχρι και ο σκύλος του γείτονα, πιο σοφός και ώριμος ήταν από σένα ρε Ιάσωνα!
Ι:Υπέροχα. Μέχρι κι από σένα τρώω κορόιδεμα ρε σπόρε!
Δ:Σκέφτομαι να μη δώσω Πανελλήνιες, να φύγω από τώρα στην Αυστραλία.
Ι:Λόγω του Αλέξανδρου;
Δ:Όχι βέβαια, απλώς βαρέθηκα εδώ.
Ι:Δώσε Πανελλήνιες και πήγαινε στον θείο και τη θεία για το Καλοκαίρι. Άντε γεια τώρα.
Δ:Αντίο. Στο καλό.

ΈνοχοιOnde histórias criam vida. Descubra agora