Ένοχοι

Κεφάλαιο 11

Ο:Έχω σχέση και πολύ σοβαρή μάλιστα. Τόσο σοβαρή, που θα την παντρευτώ σε λίγους μήνες.
Ε:Και γιατί το κρατάτε μυστικό;
Ο:Επειδή δεν αφορά κανέναν η προσωπική μου ζωή. Κανονικά, ούτε σε σένα δεν έπρεπε να το πω, αλλά τώρα έγινε.
Ε:Ναι, έχεις δίκιο. Χάρηκα πολύ για την γνωριμία, γεια.
Ο:Γεια.

Μ:Τι ήταν αυτό που είπες στο τέλος; Σκέφτεσαι όντως να με παντρευτείς ή το είπες μόνο και μόνο για να την ξεφορτωθείς;
Ο:Θέλω να σε παντρευτώ. Εξωτερίκευσα μια σκέψη μου, κακό είναι;
Μ:Καθόλου. Όμως καλό θα ήταν να μη βιάζεσαι.
Ο:Ναι. Οι προτεραιότητες σου είναι άλλες.

Η Ειρήνη επέστρεψε στο τραπέζι και ο Αντώνης κατάλαβε ότι δεν πήγε καλά.
Α:Τι έπαθες; Τι σου είπε;
Ε:Είναι σε σχέση εδώ και λίγους μήνες και μάλιστα λέει σοβαρή. Τόσο σοβαρή που σε λίγους μήνες θα παντρευτούν κιόλας!
Α:ΤΙΙ;
Ε:Τι έπαθες Αντώνη;
Α:Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Να παίρνουν μια τόσο σημαντική απόφαση, ενώ έχουν σχέση μόνο λίγους μήνες;
Ε:Χαχα... Πλάκα που έχεις βρε Αντώνη! Δε νομίζω να πάρουν έτσι επιπόλαια αυτή την απόφαση. Άλλωστε, ένας επιχειρηματίας με τόσα λεφτά, όπως ο Ορέστης, δε νομίζω να είναι οπαδός των επιπόλαιων αποφάσεων.
Εκείνη τη στιγμή το κινητό του Αντώνη χτύπησε. Ήταν μήνυμα.
ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΣ, ΣΤΕΡΩΝΤΑΣ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ!
Πάγωσε. Πλέον κατάλαβε με ποιον είχε να κάνει και ποιος προσπαθούσε να τον εκδικηθεί, όμως δε γνώριζε την ταυτότητα του. Έπρεπε να τον βρει, να του εξηγήσει, αλλά πρώτα όφειλε να καταπιέσει τα συναισθήματα του, για να προστατέψει τη Μαρία, η οποία σίγουρα θα κινδύνευε κοντά του. 

15 χρόνια πριν
"Ένα ζευγάρι βρέθηκε νεκρό, μετά από ατύχημα, παρατημένο στην άκρη του δρόμου, τα ξημερώματα της Πέμπτης..."
-Γιαγιά, πού είναι ο μπαμπάς και η μαμά; Γιατί δεν ήρθαν ακόμα;
-Γιατί... Γιατί... Κάποιος τους χτύπησε και τους παράτησε. Δεν είναι ζωντανοί πια!
Η γιαγιά του άρχισε να κλαίει ασταμάτητα.
-Γιαγιά μην κλαις! Τώρα έχεις εμένα εδώ. Θα ψάξω να βρω ποιος ευθύνεται για αυτό και θα το πληρώσει πολύ ακριβά! Μου στέρησε τους γονείς μου και δεν πρόκειται να το αφήσω έτσι.
-Όχι αγόρι μου. Μη σπαταλήσεις τον χρόνο σου προσπαθώντας να πάρεις εκδίκηση. Προχώρα τη ζωή σου, καν'το για μένα, ναι; Θέλω να κοιτάξεις το μέλλον σου, τις σπουδές σου. Να είσαι άνθρωπος με Α κεφαλαίο. Μόνο τότε οι γονείς σου θα είναι πραγματικά χαρούμενοι και περήφανοι για σένα από εκεί ψηλά. Και μετά κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός.
Τον πρόλαβε να τελειώνει το Γυμνάσιο και το Λύκειο, αλλά όχι το Πανεπιστήμιο. Πέθανε 5 χρόνια μετά τον θάνατο της κόρης της και του γαμπρού της. Δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει την απώλεια κι ας προσπαθούσε να δείξει στον εγγονό της πως ήταν καλά.
Τώρα πια είχε μείνει ολομόναχος, έτοιμος να βρει ποιος του στέρησε τους γονείς του και να τον κάνει να μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που τους παράτησε.
(Τέλος Flashback)

Η Κατερίνα επέστρεψε στο τραπέζι.
Κ:Λοιπόν. Έχω μια ιδέα, ώστε να μείνετε οι δυο σας.
Μ&Ο:Ωχχ!" είπαν και γέλασαν.
Κ:Μμμ... Πολύ αστείο! Εγώ φταίω που σκέφτομαι για εσάς.
Μ:Πρόσεξε μην υπερφορτώσει το σύστημα και πάρει φωτιά ο εγκέφαλος σου.
Κ:Απαξιώ πλήρως και συνεχίζω με την εξαίσια ιδέα μου. Έχουμε και λέμε:
Ο Ορέστης θα μπει κρυφά στο δωμάτιο και εμείς θα κρατάμε τσίλιες, ώστε να μην σας πιάσουν και μετά τον φυγαδεύουμε. Τέλειο;
Μ:Να ένας πρωτότυπος τρόπος να φάω αποβολή! Να με πιάσουν με τον γκόμενο!
Κ:Α να χαθείς ηλίθια! Μια μέρα θα με παρακαλάτε να σας δίνω συμβουλές και ιδέες!
Μ:Όταν έρθει εκείνη η μέρα, θα το βγάλω βίντεο. Θα είναι ιστορική στιγμή!
Η Κατερίνα της έβγαλε γλώσσα και γελούσαν και οι 3. Ώσπου έφτασε η ώρα να επιστρέψουν στα δωμάτια τους, για να ξεκουραστούν.

Η Ειρήνη ήταν στο μπάνιο και ο Αντώνης ξάπλωνε στο κρεβάτι. Ώσπου ήρθε πάλι μήνυμα στο κινητό του.
ΕΛΑ ΣΕ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ .... ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ. ΑΛΛΑ ΑΝ ΦΕΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ ΠΙΚΡΑ!
Ο Αντώνης άρχισε να ετοιμάζεται. Ακόμα και παγίδα να ήταν, δεν τον ένοιαζε πλέον.
Ε:Αντώνη, πού πας;
A:Πρέπει να πάω κάπου. Θα επιστρέψω όμως σε λίγο, ναι;
E:Ναι. Αντώνη, να προσέχεις." του είπε και τον αγκάλιασε.

Ο Ορέστης πήγε στο δωμάτιο των κοριτσιών και η Κατερίνα με την Ιωάννα ήταν μαζί με δύο συμμαθητές τους και καθόντουσαν σε κάτι καναπέδες στο χολ. Τα παιδιά είδαν τον Αντώνη να βγαίνει από το δωμάτιο του.
Κ:Κύριε, πού πάτε;
Α:Να πάρω νερό. Εσείς, γιατί δεν είστε στα δωμάτια σας;
Κ:Κοιμόμασταν πόσες ώρες στο λεωφορείο, δε νυστάζουμε!
Α:Καλά. Να σας δω πως θα αντέξετε το βράδυ στο κλαμπ!
Κ:Μια χαρά θα αντέξουμε. Εσάς τα γεροντάκια να δούμε!
Α:Κατερίνα... αποβάλλεσαι!" είπε και καλά θιγμένος και όλοι γέλασαν.

Ο Αντώνης κατέβηκε από τις σκάλες.
Ξέρω πως αυτή τη στιγμή είναι με τον Ορέστη. Πόσο θα 'θελα να είμαι εγώ στη θέση του αυτή τη στιγμή. Και κάθε στιγμή. Ωω Αντώνη ξεκόλλα πια! Στο τέλος θα μου γίνει εμμονή! Βασικά, μου έχει γίνει ήδη.
Για τη Μαρία, θα σκότωνα κιόλας. Και το εννοώ.