Bir Gülü Sevdim (Tamamlandı)

7.BÖLÜM

Herkesin hayatında yaptığı hatalar olurdu. İnsanların hatalarıyla olgunlaştığını düşünenlerdendim. Hayatı fazla kafaya takıyor olmamam benim olgun olmadığım anlamına gelmiyordu. Sadece mutlu olmayı biliyordum mesela. Her şeye rağmen gülmeyi öğrenmiştim çünkü bir kez üzüldüklerimin beni kontrol etmesine izin vermemiştim.

Bir insanın yaptığı hatalar boyut atlayabilirdi. Bir çocuğun annesinden korkması sebebiyle yalan söylemesi bir hataydı veya ertesi gün yapılacak sınava çok çalışamayan bir öğrencinin kopya çekmesi de bir hataydı. Ama sırf öz çıkarları doğrultusunda birine iftira atmak hata değildi. Düpedüz kötü bir insana dönüşmekti.

Mahallelinin gözleri bana dönerken tek odak noktam gözünü kırpmadan bana bakan Fatih'ti. İki haftadır ilk defa böylesine bakmıştım ona. Gözlerinde, gözlerim saklıydı. Dudaklarımızın ucuna kadar gelen kelimeler lâl olmuş dillerimizde bize rehberlik ediyorlardı.

"Sen para için onun hayatını bitirdin."

Benim hayatımı bitirdin.

Nurdan'ın ağlaması artık durdurulmaz bir hale gelirken hıçkırıkları arasından zar zor konuşmaya başlamıştı.

"Çok gençtim, toydum doğru düşünemiyordum. Hata yaptım affet beni Fatih ne olursun!"

İçimde zerre kadar acıma duygusu oluşmazken bir an için vicdanımın nerede olduğunu sorguladım. Sonra ise bunu yapmaktan vazgeçtim. Vicdanım bile onun gibi birine katlanamamıştı.

Hâlâ Fatih'le aynı şekilde birbirimize bakarken Nazlı'nın sesiyle irkilip bakışlarımı ondan çektim.

"Ne demek toydum? Biri şu kadını sustursun vallahi elimde kalacak artık."

Billur Teyze yanımdan geçerken kolumu tutup konuştu.

"Ben Nurdan'ı götüreyim Bahar siz de Nazlı'ya bakın. Anlamadık bir anda ne oldu?"

Başımı geçiştirmek için sallarken Billur Teyze Nurdan'ı kolundan çekip kaldırdı. Dip boyası gelmiş sarı saçlarını kafasının üzerinde ev topuzu yapmıştı. Kirpilerine sürdüğü rimel akmış yanaklarını siyaha boyamıştı.

Yavaşça Nazlı'nın yanına giderken Nazlı sinirle etrafında volta atıyordu. Ellerinin titrediğini görebiliyordum. Onu ilk defa böyle görüyordum. Kontrolden çıkmıştı.

Biricik de benim arkamdan gelince Nazlı bir anda saçlarını çekip bana baktı.

"Ne zaman söylemeyi düşünüyordun? Böyle bir şeyi nasıl saklarsın ya?"

Kaşlarım çatılırken ona sert bakışlarımı gönderdim. Evet saklamamam gerekiyordu ama bunu benden duyması ne kadar doğru olurdu? Kaldı ki Fatih beni çok sert bir dille uyarmıştı. Dişlerimi sıktım.

Tam kafa girecekken Fatih kardeşinin karşısına geçti ve ellerini omuzlarına koydu.

"Önce bir sakin ol! Ses tonuna dikkat et."

Nazlı gözlerini sıkıca yumarken Fatih'e olan saygısını gerçekten net bir şekilde görebilmiştim.

"Bahar'a ben söyledim size dememesini. Böyle olacağını biliyordum çünkü. O da tesadüfen öğrenmişti zaten."

Başımı sallarken aklıma takılan o koca soruya yanıt arıyordum. Neden üç sene mesleğini bile göz ardı ederek suçsuz yere hapis yatmıştı? Neden kendini savunmamıştı?

Nazlı başını iki yana sallarken abisine acıyla baktı.

"Neden suçu kabullendin abi? Neden ben yapmadım demedin?"