Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi yavaş yavaş aralarken gelen güneş ışığı tekrar sıkıca gözlerimi kapatmama neden olmuştu. Elimi ağzıma kapatıp esnerken olduğum konum yavaş yavaş aklıma gelmişti. Hala yoldaydık ve ben Fatih'le konuşurken uyuyakalmıştım.
"Gündüz güneşi sidikliye vururmuş."
Fatih'in alaylı sesine karşı sinirle ona döndüm. Dişlerimi sıkarak zorlama bir gülüş sunarken aklıma Fadik Annem'in anlattığı şeyler gelince hain bir şekilde sırıttım. Bakalım hangi sidikliye geliyordu o güneş?
"Ya Fatih'ciğim bana biraz sünnet anılarından bahsetmek ister misin?"
Tek kaşını havaya kaldırırarak bana bakarken tedirgin görünüyordu. Eh haklıydı tabii. Vallahi çok gizli bilgiler alıyordum, Fadik Annem bebeklik anılarını bile anlatmıştı o derece.
"Neyi anlatayım yavrum? Kestiler işte."
Dudaklarımı birbirine bastırırken gülmemek için ne kadar çabalasam da kahkahama engel olamadım ve yüksek çıkan sesimle gülmeye başladım. Fatih ciddi surat ifadesini bırakıp sırıtırken dikkatle yola bakıyordu.
"Yok canım onu demiyorum. Hani böyle korkudan gelen doktorun eline koyuruvermişsin ya, onu diyorum."
O anları hayal ederken kahkaham daha da artmıştı. Fatih yüzünü buruşturup bir süre bana bakarken "Ah ana ah." diye sızlanıyordu. Gülmem bittiğinde derin bir nefes aldım. Vallahi karnım ağrımıştı ne yalan söyleyeyim.
"Ee kime vuruyormuş sabah güneşi? Hem saat kaç oldu sabah mı kaldı? Sahiden ne zamandır yoldayız daha çok mu ya?"
Kırmızı ışıkta dururken bana dönmüştü. Yüzümde minik bir tebessüm vardı. Balayına çıkmak falan değildi mevzu. Onunla bir yerlere gidecek olma düşüncesi kalbimi yerinden çıkarmaya bile yetiyordu. Heyecanımı fark etmeden kafasını kendi koltuğuna yaslayarak konuşmaya başladı.
"Fethiye'ye gireceğiz on dakika kadar sonra. Oradan villaya geçeceğiz."
Başımı sallarken yanan yeşil ışık ile tekrar yola dönmüştü. Arkadaşının bize balayı için kendi villasını vermesi çok güzel bir jestti hele ki ekonomi bu kadar kritik bir noktada iken.
"Markete uğrayalım gitmeden. Yiyecek şeyler yapacağız ev boştur."
Onaylar şekilde mırıltılar çıkarırken etrafı inceliyordum. Fethiye'ye giriş yaptıktan sonra etrafı daha da incelemeye başladım. Gerçekten her anlamda çok güzeldi. Samimi ve sıcak bir havası vardı ki sabırsızlıkla gideceğimiz yerleri bekliyordum.
Bir marketin önünde durduğumuzda ikimiz de arabadan indik. Ben kafamda yapacağım şeyleri düşünürken bir yandan da malzemeleri ayarlamaya çalışıyordum. Fatih ise her gördüğünü market arabasına atarak beni deli etmeyi başarıyordu. En sonunda kavga etmeden alışverişi tamamlayıp poşetleri arabaya yerleştirmiştik.
