Bir Gülü Sevdim (Tamamlandı)

22.BÖLÜM

Resepsiyondan odalarımızın anahtarını aldıktan sonra odalarımıza dağılmıştık. Nazlı ile ben aynı odada kalıyorduk. Biricik denen insan yavrusu da kocası ile aynı odada kalıyordu. Kayahan Abi resepsiyondaki kadın "Bir problem var." diyince delirmişti başta. Nasıl planları varsa artık bilemiyordum doğrusu?

Zaten ondan sonraki olaylar bir anda gelişmişti. Odalara bir anda dağılmıştık. Nazlı ile ben aynı odada; Fatih, Tarkan, Dağhan, Cenk Ali ve Gencer Abi ise başka bir odada kalıyordu. Yağız'ın ise gelmesine sadece birkaç saat vardı ve nerede kalacağı muammaydı doğrusu. Her şey Kayahan Abi yüzünden olmuştu aslında. Başta Biricik ile kalmak için diretmese hiç de böyle şeyler olmayacaktı. Tahminimce bir oda daha gerekiyordu ama yılbaşı tatili yüzünden bütün odalar rezerve edilmişti.

"Gerçekten nasıl yatacağız şimdi? Abimler dört kişilik odaya altı kişi nasıl sığacaklar?"

Botlarımı valizden çıkarırken 'Bilmiyorum.' der gibi omzumu silktim. Kıyafetlerim valizin içinde çok incinmişti. Şu an tek düşündüğüm şey onlardı açıkçası.

"Ya ben sana bir şey soracaktım aslında."

En sevdiğim kiremit rengi kazağımı yatağın üzerine koyup hemen Nazlı'ya döndüm. Çok pislik bir şekilde sırıtıyordu. Bu gülüşün altından çok da hayırlı şeyler beklemiyordum doğrusu.

"Abim bu aralar... Böyle nasıl desem, pozitif. Aynen çok pozitif. Acaba diyorum, bunda diyorum, senin katkın nedir?"

Dudaklarımı birbirine bastırıp Nazlı'nın bana merak ve beklentiyle bakan gözlerine baktım. Onu tatmin edecek bir cevap istediğini biliyordum. Ama ben de net bir cevap bulamıyordum. Tek bildiğim ve hissettiğim bir şeylerin daha açık olduğuydu. Fatih artık karşımda duygularını bütün çıpklaklığıyla bana sunuyordu. Gizli kalmış hissiyatlar yoktu. Kalbini hiç olmadığı kadar daha fazla hissediyordum.

"Sana ne desem olmayacak şimdi. Ben de bilmiyorum. Yani bir şeyler itiraf edilmese bile artık eskisi gibi değiliz. O daha fazla emin kendinden. Ben korkmuyorum artık. Salıverdik kendimizi sanırım."

Nazlı kafasını iki yana keyifle sallayıp aynı zamanda kaşlarını kaldırmıştı. Baya bir hoşuna gitmişti.

"Ay desene abim söyledi söyleyecek."

Gülerek başımı sallarken aklıma birden onun Gencer Abi ile olan durumu geldi.

"Ee siz ne yapacaksınız? İsteme kesin haftaya mı?"

Bu kez gerilen kısım Nazlı'ydı. Saçlarını karıştırıp yatağa oturdu.

"Bilmiyorum. Gencer haftaya olsun diye tutturdu. Ama ben biraz tedirginim."

Ay bana geliyorlardı. Vallahi geliyorlardı billahi geliyorlardı. Hayır yani insan yerinde duramazdı şu durumda. Ben Fatih'le haftaya nişanlanacağımı bilsem düğün organizasyonunu bile ayarlamıştım yemin ederim.

"Ya Nazlı amma inatçı cıktı-"

Nazlı bir anda sözümü kesip ayaklandı.
"Korkaklıkla alakalı bir durum değil bu Bahar. Bilmediğin şeyler var."

Kaşlarımı birden çattım. Ne gibi bir durum olabilirdi ki? Ağladı ağlayacak hâle gelmişti. Odanın kapısı çalınca onu durdurup kapıya gittim. Biricik gelmişti.

"Ne yaptınız kuzular?"

Odaya girince Nazlı'nın suratını görünce hemen yanına gitti, ben de kapıyı örtüp yanlarına gittim.

"Bu suratlarınızın hâli ne?"

Nazlı'nın konuşamayacağını bildiğim için hemen lafa atladım. Üzgünken konuşunca ağlıyordu.