Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ellerim titriyordu, gözlerim yanıyordu konuşmak istiyordum, ağlamak istiyordum ağzımı bile açamıyordum. Yere yatıp cenin pozisyonunu alarak saatlerce bekleyebilirdim. Karşımda bana öyle bakarken tek yaptığım sessizce yere bakmaktı. Hiçbir şey böyle olsun istemezdim. Sadece mutluluk istemiştim. Huzur istemiştim.
"Şu siktiğim kağıt için miydi her şey? Bunun için miydi? Ben sana demedim mi yapmam öyle bir şey diye? Ben neyim senin için ulan, bu kadar mı güvenmiyordun bana?!"
Öyle değildi. Olay bildiği gibi değildi. Üzerindeki takım elbisenin ceketini yere fırlatırken gözümden düşen sessiz yaşlara engel olamadım. Canım ne kadar da yanıyordu öyle. Başımı iki yana sallarken gözümün önü bulanmıştı.
"H-hayır Fatih öyle değil."
Güçsüz çıkan sesime karşı kaşlarını daha da çatmıştı. Elindeki DNA testini sıkarken gözleri ile beni öldürüyordu. İlk kez onu böyle görüyordum. Sert duruşunun arkasında ne yapacağını bilmeyen bir tarafı vardı.
"Nasıl öyle değil Bahar? Bu kağıt ne?! Ben sana anlattım. Ben dokunmam dedim. Neden lan neden? Daha az önce nişanlandık biz. Ben bu kağıdı daha ne kadar görmeyecektim? Bir şey söyle bana susma, susma."
Titremeye başlarken bacaklarım beni taşımayacak noktaya gelmişti. Bu raddeye nasıl geldiğimizi düşünüyordum. Gerçekten her şey anlık olmuştu. Nasıl olduğunu bile anlamamıştım.
"Ben, beni yanlış anladın. Fatih ben-"
Ona yaklaşıp başımı hızla iki yana sallarken elindeki kağıdı yere fırlatıp eliyle durdurdu beni. Bunu istemiyordum. Boynuna sıkıca sarılıp her şeyi yanlış anladığını söylemek istiyordum. Ona inandığımı onu kendimden daha fazla sevdiğimi bize zarar gelmemesi için uğraştığımı her şeyi bir bir anlatmak istiyordum. Gözlerime öyle bir bakıyordu ki ben ölüyordum. Öyle bir bakıyordu ki sanki onca güzel anıyı beraber yaşamamış gibiydik.
"Diyecek bir şey bırakmadın bende. Bırakmadın."
Son bir kez bana bakıp arkasına dönmeden giderken yere çöktüm. Böyle olacağını düşünmemiştim. Böyle olacağını tahmin etmemiştim. Sessiz sedasız sorunu çözmek istemiştim. O DNA sonucunu geldiğinin ertesi günü Nurdan'a verecektim. Bir daha bizi asla rahatsız etmemesi için konuşacaktım onunla. Ama daha gelmesi için çok erkendi. Rüya gibi geçen nişanımızdan sonra kabusumun başlayacağını bilemezdim. Yüzüğe bakarken gözümden bir yaş aktı. Ardından bir tane daha hıçkırıklara boğulmam çok uzun sürmedi. Arkasına bile bakmadan giderken gözümdeki çığlıkları duymadı bile. Oysa ki ona tonlarca kez açıklama yapmıştım orada.
Yerde cenin pozisyonu alırken çok severek aldığım elbiseye lanetler okudum. Uzun zaman sonra ilk kez böyle ağlıyordum. Belki de mutlu günlerimin bedelini ödüyordum.
