The Warmth of your Darkness (COMPLETED)

IX.

Masaya akong pumunta ng school pero sa hindi inaasahan...

"What are you doing here?" -- malamig na tanong ko.

"I'm here to fix us." -- sabi nito.

"Pwede ba Steven, okay na ako... wag mo na akong guluhin." -- may pagkainis na sabi ko.

"Ganun na lang ba sayo? Ano pa bang inaarte arte mo, I'm back Baby..." -- may pagkainis na sabi nito.

"Don't call me baby... wag kang feeling." -- sabi ko dito sabay lagpas sa kanya.

Opo dakilang makulit po si teven kaya hinila ako nito.

Nagpumiglas naman ako sabay tulak sa kanya.

Hindi ko na napigilan ang paggdaloy ng luha ko. Natigilan naman ito ng makitang umiiyak na ako.

"I'm sorry..." -- naiiyak na sabi nito.

"Please Steven... wag mo na akoong guluhin. Okay na ako... kinaya ko kahit na iniwan mo ako sa ere... Akala ko okay tayo noon.. pero hindi ko alam kung bakit bigla kang nawala at iniwan ako." -- puno ng hinanakit na sabi ko.

"Hindi ko sinassadya... kinailangan kong umalis." -- sabi nito.

"Sana nag inform ka man lang diba?" -- naiinnis na sabi ko.

"Kinailangan ako ni Dad." -- sabi nito.

Umiling lang akoo...

"Ayaw na kitang makita..." -- sabi ko dito sabay talikod sa kanya.

Akala ko okay na ako... pero hindi  pa pala... bumalik kasi ng sakit ng makita ko ulit sya. Ang sakit sobra.

Pagkadating ko ng room napansin agad ng mga kaibigan ko ang pagkaiba ng aura ko.

"Hey... anong nangyari?" -- may pag aalalang tanong sakin ni Kaye.

Nakita ko ang pag aalala at pagtataka sa mukha nila.

Umiling lang ako sabay ngiti ng mapait. Alam nilang may nangyari pero di na nila ako pinilit pang magkwento dahil alam nilang di ako ganun...