The Warmth of your Darkness (COMPLETED)

XXXV.

Sorry walang Update last week. Uso na kasi sakit kaya siguro nakiuso ako.  Charot.
Ingat kayo Xoxo.

Enjoy reading!

-----------------------------------

"I was planning to leave you without saying a word." -- pag aamin nito sa akin,  napahigpit ako ng kapit sa kamay nito, nandito kami sa Kim's Cafe seashore, naisip ko kasing kailangan ni Callie na makalanghap ng hangin,  para mabawasan yung bigat na nararamdaman nya. Masarap sa pakiramdam habang nakatingin at naririnig ang malawak na dagat habang palubog ang araw.

"Pero naisip ko... Hindi ako gagaya sa lalaking nang iwan sayo without saying a word and I don't like seeing you in pain because I left you because of my selfishness." -- malungkot na wika nito sa akin,  diko mapigilan ang pamumuo ng luha ko,  iniisip ko palang na iiwan nya ako ng wala akong kaalam alam,  ang bigat na sa dibdib,  Hindi ko na alam ang gagawin kung mawawala sya sa akin ng ganun lang.

"Please don't do that to me Callie, hindi ko na alam ang gagawin if you will do that to me. I already experience that and it was so painful. Ayoko na maulit yun ulit, leaving you hangin' without you knowin'." -- naiiyak na. wika ko,  I'm scared as hell but I feel so relieved that she's telling me her thoughts.

Hinaplos nito ang mukha ko kaya napatingin ako sa mukha nitong medyo maaliwalas ng tignan, pinunasan nito ang luha ko sa pisngi ko sabay halik nito sa noo ko.

"That's why I'm here Love, pinapagalitan ko ang sarili ko kasi naisip ko yun. Pero naisip ko how can I do that if masasaktan kita diba ? Lagi na lang problema ang dala ko sayo,  lagi na lang kita nasasaktan tapos naisip ko pang iwanan ka.  You know,  I'm so coward kasi naisip kong takasan na lang ang lahat. I'm trying to save my life not thinking about your feelings... Bakit mo ba minahal yung tulad ko Frey?" -- nawawalan ng tiwala sa sariling wika nito sa akin. She's looking down to herself again, tinitigan ko ito sa mata at nakita ko ang lungkot sa mga mata nito. Nginitian ko ito kahit na patuloy na dumadaloy ang luha ko.

"You know that I love you  right?" -- usal ko kaya napatango sya sa akin.

"I love you most when I see your worst baby, how can you say that to me? You don't need to question my Love for you. Because you.... Callie, my only Callie, even if you're the most complicated, so hard to understand and always makes me cry or hurt. You are always the reason why I smile, I laugh and I always want to end up being with you even if we're not okay. I love you so much, and It's really hard to explain how much I love you. I realy want to protect you because you're such a fragile person that I know. No matter how you'd tried to hide it, always remember that I'm here for you. Di kita iiwan. Hindi yan pangako kasi gagawin ko talaga yan." -- emosyanal na wika ko, nakita ko ang pagngiti ni Callie at nagulat ako sa mabilis na paghila nito sa akin para yakapin. Yinakap ko din ito pabalik ng makarecover ako sa ginawa nya.

"God! I'm so lucky to have you. Ikaw ba yung kapalit sa sakripisyo ni Mommy sa akin?" -- umiiyak na wika nito. Hinaplos ko ito sa likod. Hinayaan ko lang syang umiyak hanggang sa tumahan sya. Kumalas na ito ng yakap sa akin pero nakayuko pa rin sya,  ang cute ng Callie ko.

"I'm sorry for being so coward and weak Love." -- parang batang usal nito, napangiti naman ako sabay hawak sa dalawang kamay nito.

"Ang tapang mong tignan sa panlabas na anyo ah." -- tukso ko dito dahilan para mapatingin ito sa akin sabay napanguso. Napatawa naman ako sabay halik ng mabilis sa labi nito. Nakita ko ang panlalaki ng mata nito at napatingin sa paligid.

"Love you know that I'm not into public, Holding hands and hugging are okay with me but kissing in public is a big NO" -- usal nito at binigyan pa ng diin sa huli nitong sinabi. Napatawa naman ako, nakikita ko na ang tunay na Callie, my softie Callie.