"တီ...တီ...တီ..."
မနက္ခင္း၄နာရီ တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းထဲတြင္ ႏိႈးစက္သံက ႐ုတ္တရက္ ဆူညံလာသည္ ေဆာင္းတြင္းအခ်ိန္ အခန္းထဲစိမ့္ဝင္လာေသာ ေျမာက္ျပန္ေလ႐ူးမ်ားကလည္း အခန္းထဲက႐ွိတဲ့လူကို ေဆာင္းတြင္းခ်ိန္ခါမွန္း သိေစရန္အတြက္ အေအးဓာတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္ရန္ အႀကိတ္အနယ္ တိုးေဝွ့လာၾကသည္ krist အိပ္ယာမွ မႏိုးထခ်င္ မ်က္လံုးမဖြင့္ေသးဘဲ လက္နဲ႔ ႏိႈးစက္႐ွိရာ ေရာင္ရမ္းစမ္းၿပီး ႏိႈးစက္ဆက္မျမည္ေစရန္ ပိတ္လိုက္သည္
" အေစာႀကီးပဲ ထရဦးမယ္ "
မ်က္လံုးမဖြင့္ေသး အရင္ၿငီးတြားလိုက္သည္ အရင္ကစိတ္နဲ႔ဆို krist အိပ္ယာေပၚကေန ေန႔လည္၁၁ေလာက္ထိ ဆက္အိပ္ေနမိလိမ့္မည္ အခု အရင္လိုလုပ္လို႔မျဖစ္ အခုသူေနတဲ့အိမ္ကေန အိမ္လခလာေတာင္းမည့္ အေဒၚႀကီးကို ေ႐ွာင္ပုန္းရဦးမယ္ ပိုက္ဆံမေပးခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ သူကိုယ္တိုင္ပင္အႏိုင္ႏိုင္ သံုးစြဲရသည္ ေတြ႔သမ်ွအခ်ိန္ပိုင္း မေရြးဘဲဝင္လုပ္သည္ ေက်ာင္းစရိတ္ စားစရိတ္ ေတာ္ေတာ္ကိုပိသည္ လူလည္း အလုပ္လုပ္ရလြန္းလြန္း ဝလာသည္ကိုမ႐ွိ တခါတခါ လူတင္မက စိတ္ကပါ ပင္ပန္းေသး ဒါေပမဲ့လည္း မိမိတစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္ဘဝကို ေလ်ွာက္ရေတာ့လည္း ပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိရေသးသည္ အာ ဒီဘဝႀကီးက ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးႏိုင္မွာပါလိမ့္
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"
အျပင္ကလူတစ္ေယာက္ အေလာတႀကီး တံခါးေခါက္သံ krist ၾကားလိုက္ရသည္
"အာ ... ေ႐ွာင္ပါမယ္ဆိုေန အေစာႀကီးေရာက္လာၿပီ"
Krist အလ်င္အျမန္ပင္ အိပ္ယာေပၚမွ ခုန္ဆင္းၿပီး အိမ္ေနာက္ေဘးတံခါးကေန အျပင္ထြက္ရန္ျပင္သည္ ညက ဝတ္စံုနဲ႔ ဖရိုဖရဲ ကုတင္ေဘးက အေႏြးထည္ထူကို ေကာက္စြပ္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကို ျမန္ျမန္ေျပး ဖိနပ္လည္း ကြၽဲတစ္ဖက္ ႏြားတစ္ဖက္နဲ႔ တမနက္ခင္းလံုး သူတစ္ေယာက္တည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္ အိမ္ေနာက္ေဘး တံခါးဖြင့္ၿပီး ေျပးမယ္အလုပ္ အိမ္ေ႐ွ႕တံခါး "ဝုန္း" ကတည္းဖြင့္တဲ့အသံနဲ႔ လူမိုက္လိုလို လူႏွစ္ေယာက္
