Singto ဘဝရဲ႕ အခ်ိန္ အမ်ားဆံုးကိုေတာ့ အလုပ္လုပ္ျုခင္းျဖင့္ အမ်ားဆံုး ကုန္ဆံုးျဖစ္သည္
အခုလည္း ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္တာနဲ႔ ေခါင္းထဲမွာ လုပ္စရာေတြ တန္းစီေနၿပီ
လူအမ်ား အျမင္မွာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အလုပ္ၿပီးရင္း အလုပ္ ကုန္ဆံုးေနသည့္ singto ဘဝသည္ ၿငီးေငြ႔စရာ ေကာင္းခ်င္ ေကာင္းေနလိမ့္မည္
သူ႔အတြက္ကေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ ပညာေတြ ရေသာေၾကာင့္ ေက်နပ္သည္
ေျပာရရင္ သူရင္ဆိုင္ ေနရသည့္ စီးပြားေရးေလာကက ဂိမ္းတစ္ခုလိုပဲ အျမဲ ႀကိဳးစားရတယ္ လႈပ္႐ွားရတယ္ အမ်ားထက္သာေအာင္ ျပင္ဆင္ေနရသလို တခါတေလ သူမ်ားထက္ အရင္ ေတြးဆေနရေသာေၾကာင့္ သူသေဘာက်တယ္
အရင္ကဆို မိမိ ဖခင္ျဖစ္သူ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစေတာ့ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္သာ စလုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ သူ ပိုႏွစ္သက္လာတယ္ သူနဲ႔ တသားတည္းလို ျဖစ္ေနတဲ့ အလုပ္ကို သူအာရံုစိုက္တာ မ်ားလာတယ္
တစတစ တိုးတက္လာတဲ့ မိမိရဲ႕ အေတြးေခၚ ရင့္က်က္မႈေတြကို သူပို သေဘာက်လာတယ္ေလ
"ေဒါက္..ေဒါက္.."
"ဝင္ခဲ့ပါ"
Singto ပါးစပ္မွ ေျပာေနေသာ္လည္း မ်က္လံုးက ဖိုင္ေတြ ၾကားထဲမွမခြာေပ
႐ုတ္တရက္ off ၏ လက္ျဖင့္ အားျပင္းျပင္း ဖိုင္ကို ပိတ္ခ်ခိုက္ေတာ့မွ singto အၾကည့္တို႔က off ဆီကို ေရာက္လာခဲ့သည္
"ဘာေျပာမလို႔လည္းကြာ ျမန္ျမန္ေျပာ ငါအလုပ္လုပ္ရဦးမယ္"
"မင္း အလုပ္ကို အသာထားလိုက္ဦး အခု ကုမၸဏီမွာ ျပသနာ တက္ေနၿပီ"
ေရးႀကီးသုပ္ပ်ာ ေျပာေနသည့္ off ေၾကာင့္ singto စိတ္ထဲ စိုးရိမ္သလို ျဖစ္ရသည္
"ဘာျပသနာလည္း"
"မင္းနဲ႔ krist အတူလုပ္တဲ့ အစားစာမွာ ျပသနာ ျဖစ္ေနတာ အစာ အဆိပ္သင့္မႈ ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ကြာ"
"မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး.ငါတို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ခဲ့တာ အဲ့လို ျဖစ္စရာ မလိုဘူး ၿပီးေတာ့ တေလာကပဲ ေရာင္းအားတက္ခဲ့ေသးတယ္ ဘာလို႔ အခုမွ ဒီျပသနာ ထေဖာက္ရတာလည္း"
