ထင္သလို ျဖစ္မလာတဲ့ အခ်ိန္ဆို လူတိုင္းက ခံျပင္းစိတ္ ကိုယ္စီ ျဖစ္ေပၚၾကစျမဲပါ
Singto အခုခ်ိန္ အာရံုေတြ ေဝဝါးေနၿပီ
ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ေတာ့ ေလယာဥ္တစ္စီးမွာ အႏၱာရာယ္ ကင္းကင္းႏွငိ့ ပ်ံသန္းထြက္ခြာ သြားပါေတာ့သည္
"စိတ္ေအးေအး ထားပါ singရာ တစ္နည္းနည္း ၾကံၾကတာေပါ့"
"ၿပီးသြားၿပီ off အားလံုးၿပီးသြားၿပီ
ငါတို႔ လိုက္႐ွာဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဘူး
ငါကြာ မေန႔ကတည္းက သူဘာေျပာေျပာ နားမေယာင္ဘဲ ေခၚလာခဲ့ရမွာ
အခုေတာ့ အားလံုး..."
စကားေတာင္ ဆက္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္ရတာပါ
ေဘးနား႐ွိ off gun တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိရပါသည္
Krist မင္းလုပ္ရပ္လိုက္တာ
ဒီလိုႏွင့္ပင္ တျခားလူမ်ားကေတာ့ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္း လိုက္႐ွာရန္ တက္ၾက္စြာ လုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာ္လည္း singto မွာေတာ့ ငူငူငိုင္ငိုင္ႏွင့္ပင္
Bime သည္လည္း တာဝန္႐ွိေသးသျဖင့္ singto ကို အားမေပးႏိုင္ေတာ္ပဲ အားတင္းထားရန္သာ တစ္ခ်က္ေျပာၿပီး ထိုေနရာမွ အလ်င္ျမန္ ထြက္ခြာသြားရ႐ွာသည္
ေန႔လည္ အခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပိ singto ေလယာဥ္ကြင္းကေန အခုထိ ထြက္မလာႏိုင္ေသး
ေနာက္ဆံုးေတာ့ off တို႔ ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးသာ အိမ္ကို ေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္
"Sing အိမ္ျပန္က်ရေအာင္ကြာ ဟိုေရာက္မွ ေအးေဆး စဥ္းစားရင္း krist ကို ႐ွာၾကတာေပါ့"
"သူ လာခ်င္ လာေနမွာ ငါ kit ကို စိတ္မခ်ဘူးကြာ မင္းတို႔ ျပန္ခ်င္ျပန္ႏွင့္ၾက"
"အဲ့လိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ P'sing ရယ္ အရင္ အနားယူသင့္ပါတယ္ "
"ေပါက္စေျပာတာ မွန္တယ္ ေဟ်ာင့္ လာကြာ အိမ္ျပန္မယ္"
