Krist အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေျခလွမ္းေတြ ေပါ့ပါးေနသည္ သူ႔အတြက္ ေနစရာေနရာကို လခမေပးဘဲ သူရလိုက္သည္ေလ ကံၾကမၼာဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလား ကိုအရမ္း ေမ်ွာ္လင့္ထားခ်ိန္ ဘယ္အရာမွ မရခဲ့ရဘူး တခါတေလ က့ိုႀကိဳးစားမႈကို တစံုတေယာက္ အေလးထား တုန္႔ျပန္မႈ လိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုယ္ေမ်ွာ္လင့္တိုင္း ျဖစ္မလာ မေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့ အခ်ိန္က်မွသာ ႐ုတ္တရက္ အေလးထား ဆက္ဆံမႈေတြ ခံရသည္ သူ႔ရဲ႕ အရင္ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ဘဝပံုစံကို သူျပန္မေတြးခ်င္ ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္းလည္း အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုလို အျမဲေၾကာက္လန္႔ေနရသည္ သူ႔ဘဝအေၾကာင္းေတြးရင္ သူလုပ္ရမွာ တစ္ခုပင္ "သူ႔အတြက္ အမွန္တရားကို ႐ွာေဖြရမည္ " သူဒါပဲ ေတြးေတာ့သည္ သူ႔ကို ရြံမုန္းသလို မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့့္တဲ့ သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြကို အခုခ်ိန္ထိ ရင္မဆိုင္ရဲ အျပင္ပန္းမွာသာ မာေက်ာေနပင္မဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေျပာမျပတတ္တဲ့ ခံစားခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ အထီးက်န္ျခင္း နာက်င္ျခင္းေတြ က ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး စုတ္ျပတ္သတ္ မသြားရံုတမယ္ krist ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ သူ႔ဘဝ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ p'join ကို သူ႔ရင္ထဲကေန ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို သူေက်းဇူးတင္မိသည္ p'join သူ႔ကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက တဏွာရမၼက္ မပါေသာ္လည္း ျမတ္ႏိုးလြန္းသည္ တန္ဖိုးထားလြန္းသည္ ဟူေသာ မ်က္လံုးမ်ိဳး krist စိတ္ထဲမွာ ႀကိတ္ၿပီးဆုေတာင္းမိသည္
"P'join သူ႔ကို တကယ္မခ်စ္မိပါေစနဲ႔" ဟူ၍သာ
"Ai'krist"
Krist အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အေဒၚႀကီး ဘယ္ကျပန္လာမွန္းမသိ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ကို
"အေဒၚ ဘယ္ကျပန္လာတာလည္း ညဘက္ႀကီး အျပင္ကို တစ္ေယာက္တည္း မထြက္ပါနဲ႔ အခုေခတ္က ေကာ င္းတာမဟုတ္ဘူး"
"အမယ္ ...ငါ့ကိုသာေျပာေနတာ နင္က်ေတာ့ဘာထူးလည္း လမ္းေလ်ွာက္ေနတာကိုက မနက္ျဖန္ပဲ ေသေတာ့မယ့္လူလိုလို ငါ့အိမ္လခ သတ္မွတ္ရက္ မျပည့္ခင္ ေပးႏိုင္ေအာင္လုပ္ထား မဟုတ္ရင္ ငါအိမ္ေပၚက ဆြဲခ်မွ အဆိုးမဆိုနဲ႔"
