He wants me

Part ten

POV Brooke

Haastig loop ik naar buiten. Ik open de autodeur en stap in naast Lydia. Ik gooi mijn tas op de achterbank en laat mezelf tegen de rugleuning aanvallen. Ik probeer op adem te komen. 'Jij bent ook altijd te laat.' grinnikt Lydia. 'Hou je mond.' lach ik. Ze grinnikt en start de motor. Ze draait de radio vol aan en vrolijk begint ze mee te zingen. Ik begin te lachen maar ze heeft er schijt aan. Even valt ze stil en ze concentreert zich op de weg. Ik draai me om naar het raam en staar naar buiten. Ineens schrik ik op als Lydia naast me begint te schreeuwen.
'I'm so fuckin' grateful for my ex. Thank you, next.' Verschrikt draai ik me om en begin hard te lachen. Ze lacht mee maar dan draai im de radio uit. 'Ey hoezo dat nou weer?' vraagt ze met een pruillip. 'Omdat jij nog helemaal niks heb gezegd over je date.' zeg ik simpel. Ze word rood en draait zich om. 'Lydia. Vertel. Nu.' 'Oké. Hij haalde me op en toen zijn we naar het strand gegaan. We hebben draai gewoon wat gelopen toen hij ineens mijn hand vastpakte. Hij trok me naar zich toe en begon me te zoenen. Het was fan-tas-tisch!' gilt ze blij. 'En toen?' 'Toen zijn we naar het restaurant gegaan. Wij gaan er ook een keer samen heen. Het was zo lekker!' zegt ze vast besloten. Ik grinnik. 'Maar hoe zit het nu tussen jullie?' 'Geen idee. Hij heeft me niet gevraagd ofzo.' Ik knik ligt.

De auto komt tot stilstand en ik stap uit. Ik gris mijn tas van de achterbank vandaan en samen lopen we naar binnen. Ik loop naar mijn kluisje. Ik wil hem opendoen als hij ineens hard word dichtgeslagen. Ik zucht en draai me om. 'Kon je me nu al niet meer missen?' Emotieloos kijkt Aiden me aan. 'Heb je de opdrachten ingeleverd?' vraagt hij kil. 'Zoals ik al zei, ik ga het niet alleen maken. Dus dat heb ik ook niet gedaan.' zag ik simpel. 'Wat zeg je?' zijn ogen worden een paar tinten donkerder en dreigend zet hij een stap naar voren. 'Ik zei dat ik het niet heb gemaakt.' fluister ik. Hij geeft me een harde duw en met mijn rug kom ik tegen de kluisjes aan. In een klap word al de zuurstof die ik in mijn longen had eruit geblazen. 'Jij heb wel lef zeg.' zegt hij met zijn kaken op elkaar geklemd. Hij komt dichtbij staan en mijn hart klopt in mijn keel. 'Jij moet niet denken dat jij zo tegen mij kan praten.' Ik geef geen reactie. Haastig haal ik adem. Hij heeft enkel een kleine grijns op zijn lippen. 'Jij luistert naar mij, doe je dat niet dan zullen er consequenties volgen.' fluistert hij. Hij geeft ene hard klap tegen de kluisjes en ik krimp ineen. 'O en by the way, je neus bloed.' Hij draait zich om en loopt weg. Langzaam breng ik mijn vingers naar mijn neus en voel. En rode vloeistof is te zien. Zo hard kwam mijn hoofd toch niet tegen de kluisjes? Snel loop ik naar de wc. Ik pak wat wc papier en kijk in de spiegel. Ik ben lijkt bleek en een klein straaltje bloed komt uit mijn neus. Ik druk het doekje ertegen aan in de hoop dat het ophoud. De bel gaat. Zacht vloek ik. Ik dep nog een paar keer maar gooi dan het doekje in de prullenbak. Ik open de deur en loop naar mijn lokaal. Aardrijkskunde. Wat betekend dat Aiden ook in de les zit. Ik laat mezelf op een stoel vallen en pak mijn boeken alvast. Mijn hoofd laat ik zakken tegen de muur en ik sluit mijn ogen. Mijn hartslag word al minder en langzaam kom ik weer op adem. 'Gaat het wel?' Ik open mijn ogen en draai me om. Lydia kijkt me bezorgd aan. 'Ja het gaat prima.' komt er schor uit. 'Je zie lijk bleek.' 'Oh. Er is niks aan de hand.' Vaag knikt ze maar ik zie dat ze me niet geloofd.

Aiden komt binnen lopen. Het lokaal valt stil. Niemand zegt wat. Hij gunt me een blik. Een emotieloze blik. Hij laat zichzelf op een stoel vallen achterin de klas.
'Ik heb jullie opdrachten nagekeken en er zijn verrassende cijfers uit gekomen. Als iedereen even in zijn of haar tweetal wil gaan zitten. Ik ga jullie opdrachten terug geven en dan kunnen jullie even de feedback samen doornemen.' Mijn hart slaat een slag over. Naast Aiden. Shit. Lydia staat op en loopt naar een meisje. Langzaam pak ik mijn tas van de grond en sta ik op. Met moeite zet ik wat stappen naar voren. Aiden kijkt me met dichtgeknepen ogen aan ik laat mezelf langzaam op de stoel naast hem zakken en staar naar voren. Ik voel zijn ogen op me branden maar ik negeer het. De docent geeft de opdrachten terug en zegt bij iedereen wat. Het duurt een eeuwigheid voordat hij bij ons is. Als hij voorbij Lydia is draait ze zich blij naar me om. Ik kijk haar aan. 'Wat heb je?' vraag ik door de klas heen. 'Een 8,3!' zegt ze blij. 'Lekker dan!' lach in. Ik hoor Aiden in beweging komen maar ik geef er geen aandacht aan. 'Dat haalden wij ook kunnen hebben, had je het wel moeten maken.' fluistert hij kil in mijn oor. De rillingen lopen over mijn rug. Hij neemt weer afstand en de adem die ik voor die paar seconde inhield blaas ik uit.

'Aiden en Brooke.' Ik schrik op en kijk de docent aan die naast me staat. 'Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit niet had verwacht. Maar ik ben erg trots op jullie. Jullie hebben het hoogste van de klas. Gefeliciteerd.' Ik geef hem een klein lachje en hij geeft me mijn opdrachten aan. Ik kijk naar de rechthoek. 'Een 9,4.' zeg ik zacht. 'Ik dacht dat je het niet had gemaakt.' Hoor ik naast me. Ik schuif het blaadje naar hem toe. 'Hier heb je je gemaakte opdrachten.' Ik grijp mijn tas van de grond en loop het lokaal uit.
———-
Song : Thank you, next by Ariana Grande