POV Brooke
Met mijn boeken tussen mijn armen geklemd en mijn oortjes in loop ik de aula in. Er is praktisch niemand. Ik ga aan een tafel zitten en richt met op mijn telefoon. Ik scrol wat door Instagram maar er is niet echt wat interessants. Ik wil mijn telefoon uitdrukken als ik een bericht binnen krijg.
Lydia: Omw!!
Ik zucht. Ze gaat nu pas van huis. Gelukkig is ze met de auto dus zo lang kan het niet duren. Ik druk mijn telefoon uit en kijk de aula rond. Niemand die ik ken. Ik zucht en staar wat voor me uit. Mijn ogen blijven haken bij de klok. Ze volgen de secondewijzer die langzaam de minuten vol maken. Mijn telefoon trilt en ik schrik op uit mijn gedachten. Ik kijk naar het opgelichte beeldscherm.
Aiden: Dat jasje maakt je zo damn hot!
Ik schrik op en mijn ogen glijden door de ruimte. De deur gaat open en drie jongens komen binnen lopen. Met grote ogen kijk ik ze aan. Aiden heeft zijn blik op mij gevestigd. Met een lach op zijn gezicht loopt hij mijn kant op.
De gebeurtenissen van gistermiddag schieten mijn hoofd in. Zijn rode ogen vol tranen, zijn stevige armen om mij heen, zijn hand in de mijne en dan zijn ruwe maar toch zachte lippen die zich met de mijne versmelten.'Goedemorgen schoonheid.' zegt hij terwijl hij zichzelf op tafel laat zakken. Cameron en Nathan komen beide op een bank zitten. Nathan tegenover mij en Cameron naast me.
'Hoi.' zeg ik kortaf. Nathan hoor ik grinniken en Aiden kijkt ze vragend aan. 'Is dat het enige wat je te zeggen heb?' 'Zou ik wat anders moeten zeggen dan?' Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. Zijn ogen lijken de mijne te doorboren. Alsof hij achter mijn gedachtes probeert te komen maar het hem dat niet lukt.
'Ik ben er!' en er worden twee armen van achter om mij heen geslagen. Een golf van opluchting overvalt me. Ze laat me los en ik draai me om. Met haar handen in haar broekzakken staat Lydia achter me met een lach op haar gezicht. 'Holla.' zeg ik en lach terug. Ik draai me weer terug om naar Aiden die mij nog steeds moeilijk aankijkt. 'Ik moet gaan.' zeg ik. Ik grijp mijn telefoon van tafel en pak mijn tas van de bank. Ik sta op en draai me om naar Lydia. Ze haakt haar arm in de mijne en we lopen de aula uit. Lydia trekt de deuren open en door het glas kijk ik nog één keer naar Aiden die zijn ogen strak op mij gevestigd heeft.Een ligt schuldgevoel bekruipt me maar ik schud het van me af. Het is gewoon beter zo. Het enige wat ik wil is dat ik niet zijn volgende ben. Niet de volgende in zijn rijtje, de volgende die hij ontmaagd en daarna weer dumpt.
'You okay?' Ik schrik op en kijk Lydia aan. We komen in het lokaal aan. 'J-ja.' stamel ik. Achterdochtig kijkt ze me aan. Ik schenk haar een kleine glimlach en ga zitten. Haar blik ontwijken.
De bel galmt door de school en het lokaal begint vol te stromen. Haastig komt de docent binnen. Met een rood hoofd en zijn haar door de war gooit hij zijn tas op het bureau. De nodige dingen haalt hij uit zijn tas en hij drukt het bord aan. Hij loopt naar de deur en doet 'm dicht. 'Goedemorgen allemaal. Pak jullie boeken, we gaan beginnen.' Ik laat mezelf onderuit zakken in mijn stoel en focus op het bord terwijl hij begint met de uitleg. Mijn gedachten dwalen af. Hoe hard ik ook probeer om mijn aandacht bij de les te houden lukt het niet. Zijn betraande gezicht en zijn lippen op de mijne blijven zich maar afspelen in mijn gedachten.
De deur zwaait open en de drie ongeïnteresseerde jongens komen binnen lopen. Zijn ogen scannen het lokaal en eindigen bij mij. Hij loopt mijn kant op maar ik ontwijk zijn blik. Hij gooit zijn tas op het tafeltje achter de mijne en laat zichzelf op een stoel zakken. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en richt me weer op het bord. Maar weer worden mijn gedachten onderbroken door mijn telefoon. Ik hoor het trillen in mijn tas. Ik probeer er geen aandacht aan te geven maar het toestel blijft maar zoemen. Geïrriteerd draai de docent zich om. 'Van wie die telefoon ook is. Zet het uit.' Ik hoor gegrinnik achter me. De docent draait zich weer om en haat verder met zijn uitleg. Lydia tikt me aan en kijkt me vragend aan. Ik haal mijn schouders op en buig me voorover om mijn telefoon uit mijn tas te vissen. Ik schuif mijn etui opzij en leg mijn telefoon erachter.Aiden: Wat is er?
Aiden: Waarom ontwijk je me?
Aiden: Kan ik niet lekker zoenen ;)
Aiden: Ff serieus
Aiden: Wat is er aan de hand?
Aiden: Brooke
Aiden: Hallo!!!!Ik zucht en draai het toestel om en richt me weer op de les. 'Tot en met opdracht 24 is het huiswerk.' Ik rol met mijn ogen en open mijn boeken. 'Wie was het?' 'Niemand.' 'Heb Jin geheimen voor je beste vriendin?' Met een lach kijk ik Lydia aan. 'Tuurlijk niet.' 'Wie was het dan?' 'Niemand.' 'Is er een jongen?' 'Nope.' Achterdochtig knikt ze maar ze neemt er genoegen mee. Ze richt zich op de opdrachten en laat me met rust. Ik wil me voorover buigen om ook aan mijn opdrachten te beginnen als er op mijn schouder word getikt. Ik zucht en draai me om. Geïrriteerd kijk ik hem aan.
'Wat?' 'Je doet raar.'
JE LEEST
He wants me
RomanceBrooke White, een 17 jarige die samen met haar moeder verhuisd naar Los Angeles. Wat betekend dat ze ook naar een nieuwe school moet en nieuwe school betekend nieuwe kansen. Op school heeft ze al snel een niet echt soepele ontmoeting Aiden Hale, de...