He wants me

Part sixty - eight

POV Brooke

Iets van geruststelling maar vooral woede komt in mij naar boven zodra ik haar zie staan. Als vanzelf verdwijnt mijn verdriet en kijk ik haar strak aan. ik ga rechtop zitten maar zeg niks. Ze rolt met haar ogen en kijkt me aan. 'Jij dacht, ik kan Aiden niet krijgen dus ik pak zijn vriendin?' Ze snuift. 'Nee zo zit het niet in elkaar maar het werkt wel mee. Nu Aiden denkt dat jij hem heb verlaten zal hij naar mij toe komen en kunnen we eindelijk verder met waar wij gebleven waren, voordat jij kwam.' zegt ze met een hoge stem. 'En jij denkt dat hij jou geloofd.' 'Waarom zou hij dat niet doen?' 'Omdat hij niet achterlijk is. En stel je voor dat hij je wel geloofd, stel je voor,' zeg ik voor de verduidelijking. 'Denk jij dan echt dat hij jou wilt?' vraag ik spottend. Haar blik word kwaad en fel kijkt ze me aan. 'Hij wilt mij en dat heeft hij altijd gedaan, dat hij even in de war was toen jij kwam wilt niet zeggen dat hij mij niet meer wilt.' 'Als jij het gelooft.' zeg ik enkel. 'Wat bedoel je daar nou weer mee?' 'Niks.' zeg ik snel. Ze rolt met haar ogen en wilt de kamer uitlopen als ik haar tegenhoud. 'Lucy?' ze draait zich om en zucht overdreven. 'Heeft hij je ooit verteld dat hij van je houd?' Even denkt ze terug maar kijkt me dan niet begrijpend aan. 'Ik denk dat dat genoeg zegt.' zeg ik enkel. Ze bijt haar kaken op elkaar maar draait zich dan om en gooit de deur hard achter zich dicht.

Een trots gevoel komt in mij naar boven. Ik kijk de kamer rond maar ik zie niks speciaals. Ik sta op van het bed maar meteen val ik op de grond. Een steek van mijn schiet door mijn lichaam en ik bijt mijn kaken op elkaar in de hoop dat de pijn wegtrekt. Ik haal diep adem en kom langzaam overeind. Ik hink naar het kleine raam en kijk naar buiten maar ik zie niks. enkel een kleine steeg waar niemand doorheen loopt, dat weet ik zo wel. Shit!

De deur word opnieuw opengetrokken en ik sluit mijn ogen. Als ik weer die hoge, schelle stem hoor van Lucy krijg ik ook spontaan hoofdpijn. 'Wat nu weer?' zucht ik. 'Nou nou, wat onbeleefd.' Een zware stem klinkt door de kamer en kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. Het is niet dezelfde zware stem als vanmiddag maar dit is een stem die ik meteen herken. Mijn gedachten gaan automatisch terug naar de vorige keer en ik verstijf.
'We hebben nog niks gehoord van je moeder. Weet je zeker dat ze echt zo veel van je hield?'
Langzaam draai ik me om en kijk de man aan die er vorige keer ook bij was. 'Jij?' fluister ik. 'Ben je niet blij om me te zien?' vraagt hij me een neppe glimlach. 'Wat doe ik hier?' 'Hetzelfde als de vorige keer liefje.' zegt hij grijnzend. 'De vorige keer hebben ze me gehaald en jij denkt dat het nu wel gaat lukken?' Hij haalt zijn schouders op. 'Jou moeder heeft genoeg geld en ik wil dat.' zegt hij simpel. 'De vorige keer is het je ook niet gelukt. Waarom ben jij niet opgepakt?' 'Laten we zeggen dat ik je pappie iets te slim af was.' zegt hij trots.
Pappie? Ik heb geen vader. Mijn vader heeft ons in de steek gelaten toen ik nog niet eens geboren was. Hij wilde mij niet en is weggegaan. Hij weet niet waar hij het over heeft.
'Ik heb geen vader.' fluister ik. 'Oh, heb ik iets verteld wat nog niet mocht?' lacht hij. 'Ach, je lult uit je nek.' zeg ik fel. 'Grote mond? Ik zou maar oppassen want ik vind het niet erg om je pijn te doen, en ik zal het nog wat erger doe dan de vorige keer.' zegt hij zonder emotie. Ik rol met mijn ogen en strompel terug naar het bed. Ik ga zitten en kijk hem aan. 'Ach liefje, je denkt toch niet dat je in deze kamer blijft? Nee, ik heb een luxer kamertje voor je.' Zonder wat te zeggen loopt hij naar me toe en grijpt mijn arm hard vast. Hij trekt me van het bed en ik hink achter hem aan. Bij elke stap die ik zet gaat er een steek van pijn door me heen. Hij trekt een deur open en trekt me naar binnen. Het is een donkere kamer zonder licht en zonder matras. Enkel een koude, harde vloer. Hij gooit me neer en hard val ik op de grond.

Vaag hoor ik voetstappen en een schelle stem klinkt door het huis. 'Pap?!' Opnieuw voel ik mezelf wit wegtrekken en verstijf.