He wants me

Part fifty - five

POV Brooke

Mijn mond valt open en ik blijf naar de twee voor me kijken. Ik druk mijn hoofd tegen Aiden zijn borst en krijg een glimlach op mijn gezicht. 'Oké, het is duidelijk.' zegt Cameron. 'Ach Cam, jaloers?' vraagt Aiden spottend. Ik grinnik. 'Ha Ha, grappig Hale, heel grappig.' Spottend steekt Aiden zijn tong uit. Ik kijk terug naar Lydia en Nathan die elkaar inmiddels hebben losgelaten. Haar wangen zijn rood en verbaast kijkt ze Nathan aan. 'Goed, het is we duidelijk hoe het tussen die twee zit. Nu jij nog Cam.' zucht ik. 'Nope. I'm single and ready to mingle.' zegt hij met een grijns. Ik rol met mijn ogen. 'Daarover gesproken. Ik heb een afspraak.' Hij staat op en kijk ons allemaal een voor een aan. 'Slik elkaar niet in terwijl ik weg ben.' zegt hij serieus terwijl hij naar ons wijst. Aiden zucht en grijpt een kussen van de bank die hij naar hem gooit. Cameron begint luidkeels te lachen en loop het huis uit. Zacht valt de deur in het slot en meteen kijk ik naar Lydia en Nathan. 'Ja, wij gaan ook maar eens.' zegt Nathan terwijl hij opstaat. Hij loopt de kamer uit en Lydia volgt hem. Ze geeft me snel een knipoog en rent de kamer uit. 'Doe het veilig!' roep ik ze na als ik de deur open hoor gaan. 'Fack you!' roept Nathan. De deur valt in het slot en ik grinnik.

Ik draai me om naar Aiden die inmiddels languit op de bank ligt met een arm achter zijn hoofd geslagen om zijn hoofd te ondersteunen. 'Wat?' Hij schud ligt met zijn hoofd. 'Je bent nu officieel van mij.' zucht hij. Ik glimlach maar denk toch terug aan de vorige keer. 'De vorige keer dat je dat zei was je twee uur later een eikel en deed je alsof ik niks voor je betekende.' fluister ik. Ik kijk hem aan en zijn blik verhard iets. 'Ik weet het.' Hij gaat rechtop zitten en kijkt me aan. 'Je gedroeg je als een lul.' zucht ik. Een vlaag van pijn schiet door zijn ogen. 'Ik bén een lul, dat weet ik en dat spijt me.' Indringend kijkt hij me aan. 'Maar ik zweer het je, ik wil zo niet meer zijn. Elk woord wat ik daarnet zei meende ik. Ik beloof het.' Een kleine glimlach groeit op mijn gezicht. 'Echt.' De wanhoop op zijn gezicht is inmiddels van mijlenver te zien. Ik zucht en leg een hand op zijn wang. Met mijn duim wrijf ik over zijn wang en iets van ontspanning neemt zijn wanhoop over. Hij buigt voorover en drukt zijn lippen op de mijne. Zijn handen glijden via mijn armen naar mijn heupen en trekken me dichter naar hem toe. Vanuit mijn kleermakerszit kom ik overeind en ga ik met beide knieën aan weerskanten op zijn schoot zitten. Mijn armen sla ik om zijn nek en mijn handen woelen door zijn haar. Een zachte kreun verlaat zijn mond en als gevolg bijt ik zacht op zijn lip. 'Je maakt me gek.' kreunt hij tegen mijn lippen.

Dan worden we verstoord door de voordoet die opnieuw in het slot valt. Ik neem afstand van Aiden en kijk hem vragend aan. Hij haalt enkel zijn schouders op. 'Ze waren toch weg?' sis ik. Opnieuw haalt hij zijn schouders op. Het getik van hakken klinkt door het huis en na een paar seconden staat er een net geklede vrouw in de deuropening. 'Ah, je bent thuis.' zegt ze zodra ze Aiden ziet zitten. Haar ogen glijden af naar mij. 'Hebben wij elkaar al eerder ontmoet?' Ik schud met mijn hoofd. 'Linda Hale, de nieuwe vrouw van de vader van Aiden.' zegt ze vriendelijk. 'Brooke.' zeg ik enkel. 'Ja, neem het me niet kwalijk. Ik zie hier ook zoveel meisjes.' grinnikt ze. Met moeite probeer ik een glimlach op mijn gezicht te maken. Met een nieuwe bos bloemen loopt ze maar de vaas die naast de bank staat. Zonder wat te zeggen neemt ze de vaas mee en loopt de kamer uit. Ik kijk weer naar Aiden die mij nu moeilijk aankijkt. Ik zucht enkel en zonder wat te zeggen loop ik weg. Ik loop naar boven. Ik ga dit gesprek niet voeren waar zijn stiefmoeder bij is. Met snelle passen loop ik de trap op en ga ik zijn kamer in. Even haal ik mijn handen door mijn haar en zodra ik me omdraai staat Aiden ongemakkelijk in zijn kamer met zijn handen in zijn zakken. De paniek is inmiddels van zijn gezicht af te lezen. Hij zucht en doet de deur achter zich dicht.

'Met jou is het anders.' zegt hij snel. Verlagen laat ik mijn armen lange mijn lichaam hangen en kijk hem aan. Geen idee wat ik moet zeggen. Snel loopt hij naar me toe en blijft vlak voor me staan. 'Brooke, je moet me geloven. Ik weet, ik heb het vandaag al zonaal gezegd dat je me moet geloven maar ik méén het. Je móét me echt geloven.' 'Hoe kan ik erop vertrouwen dat het echt zo andere is met mij als dan met die andere meiden?' 'Omdat jij dingen weet die niemand over me weet. Jij weet hoe mijn jeugd was. Jij weet wie mijn familie is. Jij weet over dat klote wapen. Jij weeg alles.' Ik zucht. 'Je weet wat ik voor je voel. Je weet dat ik nog nooit tegen iemand heb gezegd dat ik verliefd op diegene bent. Jij bent de enige voor mij.' Twijfelend bijt ik op mijn lip. Dan pakt hij mijn gezicht vast en drukt hij vol overtuiging zijn lippen op de mijne. Het is een kus vol liefde en lust. Dan laat hij los. 'Als jij me verteld dat je niks voelt. Dat je niet voelt wat ik voor je voel, dan laat ik je met rust.' fluistert hij met zijn voorhoofd tegen de mijne gedrukt.
————-
Song : Say you won't let go by James Arthur