Part eighty - three

9.9K 170 12
                                    

POV Brooke

Ik kijk langs hem heen en zie iedereen met open ogen naar me kijken. 'Er is niks gebeurd! Hij heeft de hele week bij ons en bij je moeder gezeten. Er is niks gebeurd tussen die twee. Alleen die kus inderdaad maar je weet net zo goed als wij dat dat niks voorstelt.' zegt Cameron snel. Ik kijk naar Aiden en zie hem ongemakkelijk staan. 'Hij flipte toen je weg was. Hij heeft er alles aan gedaan om je terug te krijgen. Zelfs met die trol kussen om erachter te komen waar je was.' mengt Nathan zich. Ik kijk weer naar Aiden die inmiddels rood is aangelopen en mijn blik ontwijkt. 'Je had niet moeten liegen.' zeg ik enkel, maar mijn toon is zacht. Snel kijkt hij me aan. 'Weet ik. Ik wilde gewoon niet dat je zou denken dat ik vreemd was gegaan of dat niet van je hou. Want ik hou van je. Alleen van jou. Ik moest gewoon zeker weten dat je oké was. Zelfs als ik daarvoor met die Lucy iets moest doen.' fluistert hij terwijl hij nu maar enkele centimeters voor me staat. Hij heeft zijn handen op mijn heupen geplaatst en kijkt me doordringend aan. 'Ik hou van jou en ik kan gewoon niet zonder je.' 'Ik had het niet erg gevonden als je het me gewoon had uitgelegd.' zeg ik op mijn beurt fluisterend. 'Ik wilde dit gewoon voorkomen.' zegt hij doelend op deze situatie waar we ons nu in bevinden. 'Ik haal een keer diep adem en laat mijn hoofd hangen. Ik hou even mijn ogen dicht en laat alles tot me doordringen. Dan voel ik zijn vingers onder mijn kin en zacht word mijn hoofs omhoog geduwd. Twee helder blauwe ogen vol paniek en liefde staren me aan. 'Wees niet boos. Er is niks gebeurd.' 'Een kus is niet niks.' fluister ik. 'Het is maar een kus. Een kus betekend niets.' Ik trek een wenkbrauw op en druk mijn lippen dan tegen de zijne. Hij opent zijn mond maar ik trek me terug. 'Betekend niks?' herhaal ik zijn woorden vragend. 'Alleen die van jou betekenen de wereld.' zegt hij glimlachend. Ik rol met mijn ogen maar maak mezelf dan los. Ik loop naar de stoel en laat mezelf erop vallen.

'Dus je heb seks afgeslagen?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen terwijl ik grijns. Hij rolt met zijn ogen en de rest hoor ik grinniken. Hij loopt naar me toe en tilt me op. Hij gaat zitten en trekt me op zijn schoot. 'Ik weet wat ik mis en geloof me als ik zeg dat het niet veel is. Jij bent veel beter met...' Ik kap zijn zin af door mijn hand op zijn mond te drukken en voel mezelf rood worden. Hij pakt mijn pols vast en trekt mijn hand weg. 'Word onze Brooke nou verlegen?' grijnst hij. Ik lach ongemakkelijk en druk mijn hoofd dan in zijn nek. Zijn hand streelt bijna automatisch door mijn haar en rust overspoeld me. Ik open mijn ogen en kijk naar de rest die ons glimlachend aankijkt.

'Wat is er allemaal gebeurd terwijl ik weg was?' vraag ik dan om de stilte te verbreken. 'Niet veel. Aiden was vooral bij je moeder en was boos op ons en wij zaten vooral bij de telefoon te wachten op een telefoontje van de politie.' zucht Cameron. 'Waarom was je boos?' vraag ik zonder mijn hoofd uit zijn nekholte te halen. 'Omdat deze vier kleuters pas niet over hun gevoelens kunnen praten.' zucht hij. 'Wat?' vraag ik niet-begrijpend. 'Nadat ik aangifte had gedaan heb ik Chinees gehaald voor ons allemaal. Kom ik bij Cam aan, heerst er een ongemakkelijke stilte en ik had daar gewoon geen zin in. Als ze het niet uitspraken hoefde ik ze niet meer te zien totdat je terug was.' zegt hij simpel en ik voel dat hij zijn schouders ophaalt. 'Wat ben je toch een lieverd.' zucht ik sarcastisch. Ik rol met mijn ogen en hoor dat de rest grinnikt. 'Altijd.' zegt hij vol trots. 'Pas op jongens. Meneer ego is terug.' zeg ik terwijl ik rechtop ga zitten. Lydia begint luidkeels te lachen en de rest volgt. Ik grinnik en loop de gang in. Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak en kijk naar het scherm.
Alleen een berichtje van mijn moeder met de vraag of het goed gaat. Ik antwoord haar snel en zoek dan het nummer op van mijn favoriete restaurant. Terwijl ik de kamer terug inloop hang ik op en stop mijn telefoon terug. Ik zie dat Aiden me vragend aankijkt. Ik glimlach en ga weer bij hem op schoot zitten. Zijn armen wikkelen zich om mijn heupen en hij legt zijn hoofd op mijn schouder. 'Ik hoop dat jullie geen plannen hebben vanavond want we gaan uiteten!' zeg ik opgewekt.

He wants me Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu