He wants me

Part two

POV Aiden

Een branderig gevoel vult mijn keel en met een klap zet ik het glas weer terug. Luide muziek galmt door het huis en de lucht van alcohol en zweet vult mijn neusgaten. Met mijn rug leun in tegen de muur kijk ik de kamer rond. Voor mijn neus staan verschillende meiden zich volledig uit te sloven. Sommige van ze heb ik al gedaan. Vooral Lucy. Ze is lekker maar daar blijft het bij. Verder is ze namelijk rete irritant en heeft ze een veel te hoge en irritante stem die je in je nachtmerries nog hoort.

Ik voel een paar klappen op beide schouders en twee dronken maar vrolijke gasten staan voor me. 'Wat sta jij hier nou? Kom op ga iemand neuken ofzo!' Ik lach en kijk ze aan. Ze trekken me mee naar de meiden en meteen voel ik verschillende handen over mijn lichaam glijden. Ik ben aangeschoten maar ik ben niet ver genoeg om ze van mij af te duwen. Ik grijp zomaar een hand vast en trek haar voor me. Ze probeert me verleidelijk aan te kijken maar het mislukt, al denkt ze zelf van niet. Niet dat het me iets boeit. Ik grijp haar vast, draai haar om en duw haar hard tegen de muur. Ik druk mijn lippen ruw op de hare maar ze gaat erin mee. Ze slaat haar been om mijn heup en mijn hand glijd hierdoor onder haar veel te strak zittende jurk. Ze begint te kreunen en ik voel dat mijn broek strakker gaat zitten. Ik duw haar van mij af en pak haar hand vast. Vlug kijk ik om me heen om te zien waar Nathan en Cameron zijn. Ze staan nog steeds bij het groepje meiden. Met grote passen loop ik naar ze toe. 'Ik ga naar huis. Ik haal jullie morgen op, zelfde tijd.' Ze beginnen luidkeels te lachen. Ik grijns en loop met die meid aan mijn hand naar mijn auto. Gelukkig is het maar een paar straten verder op.
———
Langzaam open ik mijn ogen. Even blik ik op de wekker, ruim op tijd. Ik kijk naast me en zie dat ze nog ligt te slapen. Ik schud haar wild heen en weer. Ik stap uit bed en trek een boxer aan. Ze komt overeind en kijkt me lief aan. 'Goodmorning handsome.' 'Oprotten.' zeg ik terwijl ik mijn riem vast maak. 'Wat bedoel je?' 'Je dacht toch niet dat ik je echt zie zitten hè? Één nacht is meer dan genoeg vind je niet?' Ze loopt rood aan door schaamte. 'Aiden ik dacht dat we wat speciaals hadden.' zegt ze met een versnelde ademhaling. 'Dan ben je nog dommer dan een gemiddelde slet. Oprotten!' Ze schrikt, spring uit bed, grijpt haar kleren bij elkaar en loopt mijn kamer uit. Ik grijns en trek nog snel mijn leren jasje aan. Ik hoor beneden de deur weer in het slot vallen. Ik loop naar de badkamer en doe snel gel in mijn haar. Ik poets mijn tanden en check nog een keer mijn haar. Ik ren de trap af en doe snel mijn schoenen aan. Ik gris de sleutels van het tafeltje en loop de deur uit. Op de oprit staat mijn auto al klaar en ik ga snel zitten. Vol gas rijd ik naar Nathan en Cameron die waarschijnlijk al op me staan te wachten, net zoals elke ochtend.

Van een kilometer afstand kan ik hun grijnzende gezichten al zien. Ik parkeer de auto langs de weg en snel stappen ze in. 'Hoe was ze?' 'Viel wel mee. Hoe was jullie avond verder?' 'Nathan heeft iemand gedaan op de wc, ik heb me vooral gericht op de drank.' murmelt Cameron van de achterbank. Ik begin te lachen en kijk hem aan via mijn achteruitkijkspiegel. Zijn gezicht vertrekt helemaal en hij grijpt naar zijn hoofd. 'Ach we hoeven maar tot het vijfde vandaag. Stel je niet zo aan.' zegt Nathan die naast me zit. Ik grinnik en richt me verder op de weg.

Ik rijd het terrein op en meteen kijkt iedereen om. Het is een heerlijk gevoel als iedereen je aandacht geeft en naar je luistert. Die macht, ik hou er zo van. Soepel parkeer ik de auto en stap uit. Met z'n drie naast elkaar lopen we naar binnen, naar onze vaste tafel. Het is net zo druk als anders in de gangen maar iedereen gaat voor ons uit de weg. Ik laat mezelf op een bank zakken en vis mijn telefoon uit mijn broekzak. Niet echt iets bijzonders gemist. Ik leg mijn telefoon op tafel en kijk rond. Mijn blik blijft hangen bij een meisje die heupwiegend op me af komt lopen. 'Aiden waar was je nou ineens gister avond?' 'Naar huis met een of andere slet. Hoezo?' 'Aiden je weet dat ik het niet leuk vind als je met andere meiden seks heb.' 'Wen er toch maar aan.' zucht ik. 'Aiden,  lieverd doe eens aardig.' 'Lucy rot op!' Ze schrikt en stampt een paar keer op de grond. Naast mij beginnen de jongens te lachen. De bel klinkt door het gebouw en heupwiegend loopt ze weg. Iedereen komt in actie en beent weg naar zijn of haar lokaal. Wij blijven rustig zitten.
Langzaam lost de mensenmassa op en heerst er stilte. Ik zucht en sta op van de bank. 'Kom guys, we hebben Green en als we nog een keer te laat komen moeten we naar de rector.' Weer beginnen ze luidkeels te lachen en ik doe mee. Ik grijp mijn telefoon van tafel en samen lopen we naar het lokaal. Ik trek de deur open en zonder aandacht te geven ga ik op mijn vast plek zitten. 'Meneer Hale en de rest van het clubje. Alweer te laat, waar zijn jullie boeken?' 'Ik denk in mijn kluis maar ik weet het zeker.' zegt Cameron. Ik grinnik. Met een felle blik kijkt ze me aan. Ik zak enkel onder uit. Ik hoor haar iets mompelen maar ik heb geen idee wat ze zegt. Ze draait zich om naar het bord en begint te schrijven. De rest van de klas ziet dit als een moment om het feest van gister te bespreken. Ik staar enkel voor me uit.

Langzaam gaat de deur open. Een meisje met haar boeken stevig in haar armen geklemd komt binnen. Een meisje die ik niet ken. De klas valt stil. Snel blik op de Nathan en Cameron maar zij halen hun schouder op. Ik kijk weer terug en meteen haken haar ogen in de mijne. 'Kan ik je ergens mee helpen?' hoor ik Green vragen. Haar ogen laten de mijne los en verschrikt kijkt ze Green aan. 'Ik ben Brooke, ik ben nieuw.' Ik scan haar en ze is knap. Dat valt meteen op. Ergens hoor ik Green wel praten maar ik let er niet op. Langzaam komt ze in beweging. Ik heb door dat ze naar me kijkt maar ik negeer haar oogcontact. Net voordat ze me voorbij loopt til ik mijn been op en blokkeer ik haar weg. Hard valt ze op de grond en iedereen begint te lachen. Ik ga recht zitten en draai me naar haar toe. Die Lydia is opgestaan en helpt haar overeind. Meteen zie ik dat ze pijn heeft, al verbergt ze het best goed. Ik kijk naar Nathan en Cameron die beide niet meer bij komen. Ik kijk weer terug en begin te grijnzen. Ze kijkt me aan maar het grijnzende gezicht dat ze ziet vind ze duidelijk niet zo leuk. Mijn grijns word alleen maar breder.