He wants me

Part twenty - six

POV Brooke

Verstijfd zit ik hier in het zand. Liam zijn lippen op de mijne gedrukt. Langzaam trekt hij terug. 'H-het spijt me.' stottert hij. 'Nee het maakt niet uit.' Hij draait zijn gezicht weg en staart naar de zee voor me. Ik kijk lange hem heen. Lydia kijkt me met grote ogen aan. 'Help.' vorm ik met mijn mond. Ze haalt enkel haar schouders op. Ik knijp mijn ogen dicht. Ik kijk weer naar hem maar hij staart nog steeds met zijn kaken op elkaar geklemd naar de zee.

'Waarom heb je het niet gezegd?' fluister ik. 'Omdat ik het wist.' zegt hij meteen. 'Wat wist?' 'Dat je mij niet leuk vind.' Ik blijf stil. Hij kijkt me aan. 'Ik moest het gewoon proberen.' Ik zucht. 'Het spijt me.' Ik schuif dichter naar hem toe. 'Sorry.' Hij geeft me een kleine glimlach. 'Je bent gewoon een vriend.' 'Je vind hem leuk he?' 'Wie?' 'Wie denk je?' Niet begrijpend kijk ik hem aan. 'Aiden.' zucht hij. Ik schrik op. 'N-nee.' 'Ach geef het gewoon toe.' Ik sta op en sla mijn armen over elkaar. 'Nee!' Hij zucht en staat dan ook op. Hij steekt zijn handen in zijn zakken en gaat tegenover me staan. 'Als jij het zegt.' Ik knik ligt. 'Ik ga maar.' Hij wilt omdraaien en weg lopen als ik hem terug roep. 'Liam wacht.' hij draait zich om en kijkt me vragend aan. Ik stap naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. 'Ik wil onze vriendschap niet verpesten.' zeg ik tegen zijn borst. 'Ik ook niet.' Hij laat me los en geeft me een glimlach. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en draait zich om.

Lydia springt op en komt naast me staan. 'En nu?' 'Nu Nike. Ik vind hem niet leuk in die zin.' zucht ik. Ze knikt. 'Kom. Een extra kop koffie kan je wel gebruiken.' Ik grinnik en haak mijn arm door de hare. Ik draai me om en wil naar het pad lopen als ik tot stilstand kom.
'Shit.' fluister ik. Lydia kijkt me vragend aan. Ik knik ik zijn richting. 'Oh. Fack.' fluistert ze.
Daar staat Aiden met Cameron en Nathan. Hij staart me boos aan. Hij schud zijn hoofd en loopt weg. Ik laat haar los en ren achter hem aan. 'Aiden wacht!' Hij komt tot stilstand maar blijft met zijn rug naar me toe staan. Vlak achter hem kom ik tot stilstand. 'Aiden.' Niks. 'Aiden kijk me aan.' Met een ruk draait hij zich om. 'Wat?!' schreeuwt hij. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt me boos aan. 'Waarom ben je nou zo boos?' 'Ik ben helemaal niet boos.' 'Nee je bent lekker vrolijk.' zeg ik sarcastisch. Hij zucht. 'Brooke, wat wil je dan?' 'Wat?' Hij zet een stap dichterbij. 'Wat voelde jij zondag?' fluistert hij. Ik zeg niks. 'Voelde jij helemaal niks?' Ik bijt mijn kiezen op elkaar. 'En waarom deed je dan zo raar? Waarom zei je niks?' Langzaam adem ik uit. 'Vind je Liam leuk?' Ik bijt op mijn lip en staat naar zijn borst. 'Dat dacht ik al.' Hij gaat rechts staan en beent weg.

Ik zucht en laat mijn armen langs mijn lichaam hangen. Hij loopt met een snelle pas weg, zonder zich om te draaien. Ik zucht en draai me om. Nathan, Cameron en Lydia staan verder op met z'n drieën te lachen. Ik steek mijn handen in mijn zakken en loop naar ze toe.
Meteen valt hij stil. 'Jullie kunnen gewoon door gaan hoor.' zucht ik. 'Wat is er gebeurd?' 'Jullie hebben het toch gezien. En nu denkt die lul dat ik Liam leuk vind.' 'En dat vind je niet?' vult Nathan mijn zin aan. 'Nee. Niet eens een beetje.' 'Maar je vind Aiden leuk?' Moeilijk kijk ik hem aan. 'Ach weet ik veel. En al vind ik hem wel leuk, dan boeit het Aiden al helemaal niet. Hij ligt toch elke avond met een andere slet in bed. En dan ben ik weer eens, net zoals de rest, dat domme wicht die 's avonds ligt te huilen omdat hij me niet ziet staan.' Cameron grinnikt. 'Het komt allemaal wel goed.' en hij slaat een arm om me heen. Ik geef hem een kleine glimlach.
Ik kijk naar Lydia die me met een lach aankijkt. Nathan grinnikt enkel maar zijn lach trekt weg als zijn telefoon afgaat. Hij neemt op en wil zijn mond open om wat te zeggen maar dan trekt hij een moeilijk gezicht. Hij haalt de telefoon van zijn oor en zet 'm op luidspreker.

'Godverdomme. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren! Waar de fack zijn jullie?' 'Ik denk dat Aiden wil dat we komen.' Ik grinnik en hij hangt op. 'Wij gaan maar.' Cam laat me los en gaat recht staan. 'See you tomorrow!' En hij draait zich om. Lydia komt weer naast me staan. 'Jongens.' zucht ze. Ik grinnik. 'Wat lul je nou? Jij heb een vriendje!' 'Ja das waar.' zegt ze tevreden. Ik grinnik en draai me om.
'Kom we gaan. Ik ben wel toe aan een kop koffie.'
———
Song: Don't come easy by Isaiah