Dayanılmaz sersem gülümsemesiyle elini bana uzattı. Onun ellerini milyonlarca el arasından rahatlıkla tanıyabilirdim.
"Düşünsene İdil," dedi beni göğsüne çekerken. "Ölüm çok güzel olmalı. Yumuşak kahverengi toprakta yatmak, başının üzerinde çimlerin...
Yeni okuluma gitmek için kapıdan çıkmadan önce duraksadım. Ağır hareketlerle arkamı döndüm. Diz kapaklarım hala acıyordu. Yaptığım her hareket canımı yakıyordu.
Askılıktan montumu aldım. Üzerime geçirirken yanındaki deri ceket gözüme çarptı. Nazikçe ceketi parmaklarımın arasına aldım. Dün gece yaşanılan her şey film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti.
Yüzü, Michelangelo'nun Davut Heykeli'ni andırıyordu. Elleri dışında tenine dokunmasam da pürüzsüzlüğü gözler önündeydi ve narin cildi bir bebek kadar hassas duruyordu.
Fırtına'nın güçlü motor hırıltısı dikkatimi dağıttı. Pencerenin önüne gelip perdeyi araladım. Onur, beni görünce elini salladı. Sırıtmasına karşılık verdim. Hızlıca perdeyi kapatıp çantamı yerden aldım ve dışarı çıktım. Bir hamlede montumun önünü kapattım.
"Ne işin var burada?" dedim gülerek.
Aramızdaki birkaç metreyi kapatıp yanına yaklaştım. Kıkırdadı ve kaskı bana uzattı.
"Okula gitmeyecek misin, deli kız?" dedi diğer eliyle saçlarımı karıştırarak.
İnleyerek avucundan kurtulmaya çalıştım.
"Doğru ya." dedim saçlarımı düzeltirken.
Okul değiştirdiğimi unutmuştum. Dün, gündüz yaşadıklarımdan dolayı hayatımın en berbat günüydü fakat gece için bunu söyleyemezdim. Her ne kadar sarhoşlarla karşılaşıp kötü muamelelerden geçsem de sonucu baş döndürücüydü.
Elindeki kaskı alıp kafama geçirdim. Arkasına otururken Fırtına'nın motorunu birkaç kez hırıltıyla gürüldetti.
"Böyle yapmamalısın," dedim kollarımla göğsünü kavrarken. "Kızlar senden çok etkileniyor."
