Dayanılmaz sersem gülümsemesiyle elini bana uzattı. Onun ellerini milyonlarca el arasından rahatlıkla tanıyabilirdim.
"Düşünsene İdil," dedi beni göğsüne çekerken. "Ölüm çok güzel olmalı. Yumuşak kahverengi toprakta yatmak, başının üzerinde çimlerin...
Panikleyerek babama baktım. Benim fark ettiğim şeyi fark etmemesini umuyordum. Ege'nin babam konusunda tereddüdü varmış gibi durmuyordu. Belki de hipnoz gücüne güveniyordu. Babam dış görünüşüyle ilgili bir yorum yaptığında bakışlarıyla dikkatini dağıtabilirdi. Esasında benim de güvenebileceğim başka bir seçeneğim yoktu. Bu yüzden kaskatı kesilen vücudumu bir hamur gibi serbest bıraktım.
"Arabam bugünlerde motoru çalıştırdığım anda titremeye başlıyor," dedi babam. "Sence sorun nerede?"
Ege sıkıntıyla kaşlarını çattı. "Açıkçası arabalar pek ilgimi çekmiyor."
Sonra anlayamadığım bir şekilde sırıttı ve kan rengindeki dudaklarının arasında dişleri bembeyaz kaldı. Bu görüntü mideme tekme yemişim gibi hissettirmeye başlıyordu.
"Fakat tanıdığım iyi bir tamirci var."
"Açıkçası çok büyük bir sorun gibi gelmedi, bu yüzden tamirciye götürmek istemedim. Kendim halledebilirim diye düşünmüştüm." Sıkıntılı bir tavırla ensesini kaşıdı. "Galiba ben de arabalardan pek anlamıyormuşum."
Babam ve araba tamiri mi? Bu tatlı ve acının bir araya gelmesi gibi bir şeydi. Babam tamirle ilgili hiçbir konudan anlamazdı. Öyle ki evin tamir işlerine bakması için usta çağırırdık.
Ege dudaklarını yaladı fakat hala kıpkırmızıydı. Kan dışında bir şey düşündüğü için acı çekmiyor gibi görünüyordu. Bu zamanlarda dikkatini başka bir şeye yöneltmek en mantıklı davranıştı.
"Özge arabalar konusunda uzmandır," dedi Ege yarım bir gülümsemeyle. "İstersen arabana bakması için ricada bulunabilirim."
Babam kaşlarını kaldırdı ve suratında mahcup bir ifade belirdi. "Ah, bu çok iyi olur."
Ege, kolundaki saate göz ucuyla baktı. Ardından derin bir nefes alıp kafasını kaldırdı.
Sesinde zarif bir ton vardı. "Özge evde yalnız, müsaadenizle kalkayım."
Tam bu sırada babamın telefonu çaldı. Açmak için başka odaya yöneldiğinde Ege'ye doğru eğildim. Endişeyle suratına baktım. Dudakları daha da kırmızıydı ve yüzü ölü kadar solgundu.
"İyi misin?" diye fısıldadım.
Sıktığı dişlerini gevşetip gözlerime baktı. Güzel yüzü acıyla gülümsedi.
