Dayanılmaz sersem gülümsemesiyle elini bana uzattı. Onun ellerini milyonlarca el arasından rahatlıkla tanıyabilirdim.
"Düşünsene İdil," dedi beni göğsüne çekerken. "Ölüm çok güzel olmalı. Yumuşak kahverengi toprakta yatmak, başının üzerinde çimlerin...
İlge son notaya dokunup şarkısını bitirdi. Ardından son kısmı bu sefer piyano olmadan söyledi.
"Damarlarımda dolaşıyorsun / Şimdi arındır beni / Zamansız kalana kadar / Artık seninle yıldızları sayacağız, güneşe bakacağız / Ama yanılma sevgilim / Sen güneşten daha parlaksın."
Leyla önce tatlı tatlı gülümsedi. Sonra hayranlık dolu bakışlarıyla ellerini çırptı. Etkilenmişti.
"Hep zamanı durdurmak istedim fakat zaten sendeki bu güzellik zamanı durdurabilir," dedi İlge.
Kalbi göğüs kafesini yaracakmışçasına gümbürdüyordu. Leyla ile sağa sola salınarak hareket ederken derince bir nefes çekti. İlge'nin daha önce böylesine aptallaştığını görmemiştim.
"Karanlıkta, solgun ay ışığı altında dans ediyoruz," diye şarkı sözünü tekrarladı Leyla.
Beynimde bir uğultu oluştu. Etrafımı göremez olduğumda gerçek görüşüme kavuşmaya başladığımı anladım. Sonunda zihnim serbest kaldı. Ellerim hala direksiyondaydı. Birkaç kez gözlerimi kırptım.
Birinin arabamın camına tıklamasıyla irkildim.
"Meditasyon mu yapıyorsun?" dedi Onur.
Elinin teki cebindeydi ve beni iyice görebilmek için eğilmişti. Şaşkınlıktan Onur'a bakıp kaldım, tek kelime edemedim.
"Ege?" dedi Fulya. Onur'un arkasında duruyordu. "İyi misin?"
"Babam gelmiş," dedi Leyla.
Ses tonundan ve kalbinin kuşun kanadı gibi çırpınışından ürktüğünü anladım.
