Dayanılmaz sersem gülümsemesiyle elini bana uzattı. Onun ellerini milyonlarca el arasından rahatlıkla tanıyabilirdim.
"Düşünsene İdil," dedi beni göğsüne çekerken. "Ölüm çok güzel olmalı. Yumuşak kahverengi toprakta yatmak, başının üzerinde çimlerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi ağır ağır açtım. Yüzüme vuran güneş ışığı gözlerimi anında kamaştırdı. Gözlerimi kısarak doğruldum ve etrafıma bakındım. Görmeyi en çok istediğim kişi çoktan gitmişti.
En son hatırladığım uykuya dalmadan önce saçlarımı okşamasıydı. Okşamalar eşliğinde kendimi huzurlu bir uykuya teslim etmiştim. Benim gibi uykuya ihtiyaç duymamaları hoşuma gidiyordu. Yorulmuyorlardı ve böylece aralıksız bir şekilde usanmadan saçlarımı okşayabiliyordu. Babamın beni kedi olarak görmesinin en büyük sebeplerinden biri suyu sevmememdi ve ikincisi ise saçlarımın okşanmasına bayılmamdı. Benimle eğlendiği – aramızda oluşan duvardan önce- zamanlarda verecek bir cevabım olmuyordu çünkü yerden göğe kadar haklıydı.
Ege'nin başucumda saçlarımı okşaması için saatlerce kıpırdamadan heykel gibi bekleyebilirdim. Saçlarımla oynanmasını sevdiğimi bildiği için geceleri evine geç gidiyordu. Okşamaları arasında uykuya teslim oluyordum ve gittiğinin farkına bile varmıyordum.
Ben uyuduktan sonra hemen mi gidiyordu yoksa odamda biraz takılıyor muydu bilemiyorum. Gerçi odam klasik bir düzene sahipti ve hiçbir eğlencesi yoktu. Muhtemelen ben uyuduktan sonra oyalanacak bir şey bulamayıp sıkılıyordu. Derin uykuya geçtiğimi anlayınca da gidiyordu.
