Enemies or lovers

16.Uznaję, go za owoc zakazany.

Następnego dnia obudził mnie ostry zapach perfum. Czuję jego ciało, które zwisa nade mną.

Moje serce dostało palpitacji, każdy wdech stał się coraz cięższy.

Boję się, że mieszam się w uczuciach.

A doskonale wiem, że nie chcę popełnić błędu.

Otworzyłam oczy i tępo patrzyłam w sufit. Po prostu nie potrafię na niego spojrzeć.

Moje ciało tak bardzo go chcę, ale umysł uznaję go za owoc zakazany.

- Chloe ? - spojrzał na mnie chłopak - Wszystko dobrze ?- usiadł na mnie

Auć.

-Kiedy w końcu nauczysz się kultury? - syknęłam, a chłopak pokręcił głową i zaśmiał się

-W końcu przywrócono Ci mowę. Już myślałem, że umarłaś-pstryknął mnie w nos

-Szkoda, że tak się nie stało - burknęłam, uderzając chłopaka - Teraz zejdź, ze mnie. Po coś tu przylazł ?- warknęłam podchodząc do szafy.

- Ostrzec Cię - usiadł na łóżku, a ja zaczęłam się śmiać

- Ty ?- wskazałam na chłopaka, później na siebie -Mnie ?- opanowałam śmiech - Jestem dużym dzieckiem i uważam, że w szczególności ty nie musisz mnie przed niczym ostrzegać - wyciągnęłam ciuchy z szafy

- Chloe - chłopak podszedł do mnie - To dla twojego dobra. Shawn chcę Cię dzisiaj gdzieś zabrać, ale on chcę Cię tylko wykorzystać. Wiem, że masz coś tam w głowie, ale....- w tym momencie przerwałam chłopakowi

- Wiem, że przyjedzie. - spoważniałam- Matt  jesteś ostatnią osobą, która powinna mnie ostrzegać przed takimi ludźmi, ponieważ sam pierdolisz dziewczyny i dla ciebie nikt nie ma własnych wartości, więc teraz grzecznie proszę Cię  abyś wyszedł i nie wmawiał mi żadnych bajek- otworzyłam chłopakowi drzwi od pokoju

- Chciałem być miły, ale skoro tak to pierdol się z nim dowoli!- chłopak pokazał mi środkowego palca i wyszedł przez okno

No, tak po co wyjść jak człowiek....

Moje serce potwornie zabolało.

Przecież to tylko Matt, jego słowa się nie liczą.

Bynajmniej, nie powinny.

Ubrałam się i wykonałam codzienną rutynę po czym zeszłam na śniadanie.

- Hej - przywitałam się z mamą - Gdzie tata i Charlie ?

- Tata zawiózł twojego brata do szkoły - uśmiechnęła się - Przepraszam słońce, dzisiaj sama musisz zrobić sobie śniadanie, ponieważ wszystko jest zjedzone, a ty zaspałaś na jedzenie - postawiła swoją kawę kierując się do łazienki.

Ten dzień zaczyna się wręcz cudownie - Wyczujcie sarkazm

Wgryzłam się w brzoskwinie, po czym mój telefon zaczął wibrować

- Halo ?

- Jestem pod twoim domem - odparł znajomy mi głos

- Poczekaj chwilę - po tych słowach rozłączyłam się

-Przepraszam Cię brzoskwinko - odparłam do owocu po czym wyrzuciłam je, wycierając ręce i zamykając za sobą drzwi frontowe.

- Cześć - pomachałam chłopakowi i weszłam do auta, gdzie zostałam "zaatakowana"