Three

171 80 2
                                    

Perfect Girl

Chloe's POV

"Miss Chloe?"

I was struggling to wear my white knee-high boots when I heard a knock on my door. Napasimagot ako nang maistorbo sa ginagawa ko, but still managed to compose myself to answer whoever's on my door.

"Yeah? Oof!" I grunted when the boots finally slid onto my foot. Taimtim akong nagpasalamat at napahinga nang maluwag nang sa wakas ay natapos ang paghihirap ko sa boots ko.

"Nakahanda na raw po ang agahan," reply ng maid sa akin which I responded saying that I'll follow her in a few minutes.

I quickly gathered up my things and shoved them all inside my black drawstring bag. I like this kind of bag as it's easy to open, accessible, and honestly quite fashionable.

Matapos kong mailagay ang lahat ng gamit ko sa bag ay isinabit ko na ito sa right shoulder ko. Sinuot ko na rin 'yong necklace na sinabi ni dad na may tracker daw, and marveled at myself through my mirror.

I fixed my hair earlier and was stunned by the outcome. I just blow-dried and ironed it after to straighten it down yet it looked really ravishing. It really complimented my maroon blazer, golden ochre above-the-knee skirt, and white, knee-high boots.

Napangiti na lang ako nang makitang bagay na bagay sa akin ang uniform ng BH. I almost squealed in delight when I gave out a little twirl. I can already tell that I fit in!

I traced out the embroidered "11-A Gold" on the left of my blazer, and my full name just beneath it. Mas maliit 'yong pagkakaburda ng pangalan ko kaysa sa "11-A Gold", which I'm assuming is my section.Inayos ko ang pagkakakabit ng itim na belt ko which really complemented my golden ochre skirt. Napansin kong may metal na bilog sa gitna ng belt na may nakasulat na BH na gawa rin sa metal kaya itinuck-in ko ang blazer sa may skirt ko para mas makita pa 'yong logo ng belt.

Everything about my uniform is screaming "fancy", although this is not our only uniform. We have different uniforms for different days, which I find exciting kasi iba-iba ang damit araw-araw, yet also tiring at the same time kasi iba-iba ngang damit everyday so I need to memorize them.

Inayos ko sa huling pagkakataon ang sarili ko at nang makuntento na, ay kinuha ko na ang phone ko mula sa bedside table ko and strode outside of my room. Habang naglalakad ako pababa ng hagdan ay unti-unti kong nakikita si Dad na nasa kitchen na naghahanda ng pagkain.

Napakunot ang noo ko sa kalituhan. Medyo naninibago ako dahil hindi naman siya naghahanda ng pagkain dati. Tatawagin lang kami ng mga kasambahay kapag handa na ang pagkain at minsan ay mauuna na si Dad sa table at uupo lang doon upang hintaying maihanda ang mga pagkain.

But now, he's holding two bowls from the kitchen and placing it on the table wearing his corporate attire!

Naglakad lang ako papalapit sa kanya habang hindi nagbabago ang ekspresyon ng mukha, at nang makita na niya ako ay itinigil na niya ang ginagawa niya at lumapit sa akin.

"Good Morning, Sweetie." Nakangiting bati niya at bumeso sa akin. Nakakunot ang noo ko siyang tiningnan pero napangiti na rin ako.

"Good Morning, Dad. What's all this?" I asked, pertaining to everything that he had just prepared, while he escorted me to my seat. He pulled up my chair for me like he always does, which I responded by giving him a sweet smile.

"Nothing," sagot niya at umupo na rin siya sa upuan niya. Nagsimula na kaming kumain ngunit hindi pa rin maalis ang pagtatanong sa isipan ko kung bakit ang weird ni Dad ngayon. Our maids were happy that Dad seems to be in a good mood today though.

Revenge Got DistractedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon