Chloe Vega has everything she could ask for. She's rich, smart, and spoiled. She's also loved and cared for.
But she doesn't mind any of those.
Behind all things she already had, Chloe wants nothing more than to get the justice she merely wanted...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
A Bad Day
Chloe's POV
Haaaay! Ang sakit ng ulo ko!
I woke up this morning feeling so sick. Sa tingin ko may lagnat pa 'ata ako. Pero hindi naman ganito kabigat ang pakiramdam ko kaninang umaga. Ngayon lang breaktime sumakit 'yong ulo ko ng ganito.
Teacher Delizo sent me to the clinic and even offered to accompany me but I declined her offer. Pero pinasama naman niya ako kay Aleck dahil siya naman daw ang OIC ng School Health Organization.
"Ba't ka pa pumasok kung masama naman pala ang pakiramdam mo?"
We're walking side by side for almost five minutes.
"Ayos pa naman ako kanina. It just got worse." Sabi ko sa kanya at ipinagpatuloy na ang paglalakad.
Medyo nanghihina ang pakiramdam ko pero kaya ko pa naman ang maglakad. Siguro mag-i-stay na muna ako sa clinic para magpalakas.
Then I felt a hand on my forehead. Napalayo ako ng kaunti dahil sa gulat.
"May lagnat ka nga. Ano bang ginawa mo kagabi? Hinanap ka namin pero hindi ka na namin mahanap." Alalang sabi ni Aleck habang dinadampi-dampi ang malamig niyang kamay sa noo at pisngi ko.
"Wala. Nagpalamig lang," sagot ko. Itinigil na niya ang ginagawa niya bago pa ako hindi maging kumportable.
"Medyo may sakit din si Ranz ngayon eh. Nilalagnat. Weird ah." Interesadong tanong niya.
Nanlaki ang mata kong tinignan siya.
May sakit din si Ranz?
So maybe this is because of what happened last night. Dahil sa naging pagligo namin sa ulan.
"Magkasama ba kayo kagabi?" He questioned that made me turn my head on him. His thick and narrowed eyebrows greeted me while his ocean eyes drown in confusion.
"Uhmmm... Yeah." Pag-amin ko.
Nasa'n na ba kasi 'yang clinic na 'yan? Ang layo ah!
"Anong ginawa niyo? Why are you both..." Biglaan niya akong hinarang sa daan na nagpahinto sa akin sa paglalakad. "not feeling well and looked... tired today." He said meaningfully with his deep husky voice that he probably changed because that's not his voice at all.
"What do you mean?" I asked him. Ang weird niya ah. Kunot-noo kong sinalubong ang tingin niya. Para kaming nasa staring contest at walang balak na magbitaw ng tingin.
