Chloe Vega has everything she could ask for. She's rich, smart, and spoiled. She's also loved and cared for.
But she doesn't mind any of those.
Behind all things she already had, Chloe wants nothing more than to get the justice she merely wanted...
"I'm done!" Nilapitan ko si Ranz dahil sabi niya tawagin ko daw siya kapag tapos na ako.
Isa lang ang pinili ko mula sa madaming pagpipilian kanina. Color nude na high heels na patusok ang dulo. Katulad din siya ng mga normal na high heels at walang masyadong designs. The only reason why I picked that shoes is because it's glossy and the bottom is red. It's four-inches high and the heels is pointed to the point that I can use it to stab someone in the eye.
Just kidding.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Okay. Here's my card." Nasa counter na ako kaya lumapit siya sa akin at ibinigay ang card niya kay Mr. Rivailla. Pinanood ko lang sila habang inaayos ng mga trabahador doon ang mga pinamili namin.
Inilagay nila sa ibang hanger at nilagyan ng plastic na cover tsaka nila maayos na tinupi para ilagay sa sariling kahon tapos inilagay nila sa shopping bag. May sariling kahon din 'yung sapatos tapos inilagay din nila sa shopping bag na kaparehas ng design at kulay sa bag ng damit.
"There you go, Mr. Mauren. Here's your card. I'm glad to have you both as on of our customers today. You can come back at any time." Ngumiti lang ako kay Mr. Rivailla habang si Ranz ay ibinabalik ang card sa pitaka niya.
"I'll wait you in the car." I think that Ranz's talking to me. Pero bigla na lang siyang umalis at ang naabutan ko na lang paglingon ko ay ang pagsara ng pinto.
He didn't even bother to help me carry those bags. Sinusubukan talaga ako ng lalaking 'yun.
Padabog kong kinuha ang mga shopping bag at umalis na ng shop. Pagkalabas ko, naabutan ko pa siyang naglalakad papuntang kotse.
"Hindi ka man lang ba magpapaka-gentleman?!" Sigaw ko sa kanya na nagpatigil sa kanya at lumingon sa akin. Nakita ko pa ang unti-unting pagkunot ng noo niya at paglagay ng kamay niya sa kanyang beywang mula sa pagkakabulsa nito.
"Excuse me?" Excuse me talaga? Bakit dadaan ka? Napapairap na lang ako sa mga ginagawa nito eh. Akala ko pa naman ibang-iba itong si Ranz kesa kay Kian eh. Halos parehas lang sila.
"Aaarrggghhh!" Padabog akong naglakad papunta sa kotse at bago ako pumasok ay lumingon ulit ako sa kanya. "Mas gentleman pa sayo si Ki- 'yung mga bodyguards ko!"
Pumasok na ako sa passenger's seat at padabog na ibinaba ang mga shopping bag sa paanan ko.
Bahala na kung masira!
I just crossed my arms, have my feet do an indian seat, and I probably looked like a child being rejected by her mom on buying some toys.
Eh bakit kasi?! Bahala siya diyan!
Mainit dito sa pwesto ko kasi nakabukas pa ang pinto. Nakasisilaw din 'yung sinag ng araw na sakto pa sa mata ko.
