The Elements. Pierwsza misja (ZAWIESZONE)

Rozdział 11

CARA

     Było już tak koło szesnastej, a na dworze robiło się coraz ciemniej. Przez cały dzień chodziłam po sklepach i kupowałam różne dodatki do mojego nowego pokoju. Zajrzałam też do babci żeby wyjaśnić, że wszystko w porządku i obejrzeć z nią jakiś serial. Pytała dlaczego ostatnim razem nie widziała żebym wychodziła z pokoju, ale wyjaśniłam, że musiała mnie przeoczyć. Na początku nie uwierzyła. Widziałam to w jej oczach. Po kilku chwilach jednak postanowiła mi zaufać i dalej oglądałyśmy serial. Poprosiłam ją żebyśmy obejrzały "Shadowhunters" ze względu na mój czwartkowy występ. Kiedy tylko zaczęłyśmy oglądać, wykorzystałam chwilę nieuwagi babci i przestałam się uśmiechać. Zrobiło mi się przykro, bo nie wiedziałam nawet czy w czwartek będę mogła wystąpić.

     Potem zajrzałam do Kaia i wyjaśniłam mu, że niedługo wszystko mu wytłumaczę. Dlaczego nikt z moich bliskich nie chciał mi zaufać? Musiałam ukrywać przed nimi prawdę i tyle. Nikt nie mógłby przekonać mnie do powiedzenia im wszystkiego. To mogłoby się dla nich źle skończyć.

     Podzieliłam się z chłopakiem pomysłami dotyczącymi występu i pokazałam mu kroki, które wymyśliłam. Powiedziałam mu, że ostatnio miałam zapalenie gardła i nie dam rady tym razem wystąpić. Obiecałam natomiast, że na pewno będę tańczyć. Poradziłam mu żeby znalazł inną piosenkarkę i zajął się scenerią, a ja postaram się przyjść na ostatnią próbę, tuż przed występem. Kaiowi nie podobał się ten pomysł, ale wytłumaczyłam mu, że wcześniej nie będę mogła, bo muszę pomóc w czymś babci. W końcu się zgodził. Na szczęście.

     Na sam koniec umówiłam się z Alyssą i poszłyśmy razem do sklepu. Powiedziałam jej, że postanowiłam odmalować pokój i trochę przerobić wnętrze. Wiedziałam, że pomoże mi bez zastanowienia, a dzięki temu miałyśmy trochę czasu dla siebie. Plotkowałyśmy o nowych związkach w szkole i o sąsiadach. W sklepie wybrałyśmy kilka rzeczy, które mogły mi się przydać. Różowa narzuta na łóżko i różowe, pokryte w całości brokatem poduszki. Oczywiście farba do ścian i srebrny zegar. Nie chciałam żeby wszystko było w tym samym kolorze tylko żeby się ładnie komponowało.

     Teraz natomiast leżałam w łóżku, swoim prawdziwym domu i przeglądałam piosenki na czwartkowy występ. Jeszcze chwilę pooglądałam "Shadowhunters" i mimowolnie zasnęłam.

.........

     Nagle poczułam czyjś dotyk na ramieniu. Wystraszona otworzyłam oczy, ale po chwili zaczęłam się uspokajać widząc znajomą twarz Dantego. Chłopak siedział obok mnie na łóżku i próbował mnie obudzić.

- Już przestało ci się podobać w nowym pokoju? - zapytał obojętnie.

- Musiałam przez przypadek zasnąć. Przepraszam.

- Za co? - zdziwił się.

- Abi pewnie czekała na mnie z treningiem, a ja się nie zjawiłam.

- Spokojnie. Ona chyba też zapomniała.

     Uśmiechnęłam się szczerze. Ten chłopak działał na mnie uspokajająco. Nawet nie wiem dlaczego. Wstałam z łóżka i zaczęłam sprzątać w pokoju. Wzięłam torbę z nowymi dodatkami i otworzyłam portal. Dante podążył za mną.

- A cóż to takiego? - zapytał po drugiej stronie.

- Chciałam trochę ulepszyć mój nowy pokój.

- Czyli jednak ci się znudził. - zaśmiał się.

- Po prostu wydawał mi się taki bez wyrazu. To źle?

- Nie, skądże. Pamiętam jak ja swój zmieniałem.

     Chłopak zaczął opowiadać o tym jak dostał się tutaj w dzieciństwie, a ja nawet nie zauważyłam, kiedy wziął ode mnie torbę i pomógł mi ją zanieść do pokoju. Zaczęłam wyciągać rzeczy i układać je w pokoju. Narzutę rozłożyłam równo na łóżku i poukładałam na nim poduszki. Beżowy dywan rozłożyłam z pomocą czarodzieja ziemi na podłodze i zapytałam go czy nie mógłby mi załatwić kilku kwiatków. Zgodził się bez problemów i wyszedł z pokoju. Na dworze było już dość ciemno, dlatego nie brałam się za malowanie ścian. Na komodzie ustawiłam srebrną ramkę ze zdjęciem, na którym jestem z Kaiem, a w oknach zawiesiłam pudroworóżowe zasłonki. W końcu do pokoju wrócił Dante, w ręku trzymając koszyk z kwiatami. Były cudowne.